เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์ประจำมณฑลอันฮุย นาย หลี่ จิ่นปิน （李锦斌）
ผู้ว่าการมณฑลอันฮุย นาย หลี่ กั๋วอิง （李国英）
เมืองเอก เหอเฝย (合肥)
Website : www.ah.gov.cn
ชื่อย่อ หวั่น (皖)ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ ความยาวจากเหนือจรดใต้ประมาณ 570 กิโลเมตร ความกว้างจากตะวันออกถึงตะวันตกประมาณ 450 กิโลเมตร พื้นที่ราว 139,000 ตร.กม.
ภูมิประเทศ
มีแม่น้ำแยงซีเกียงและแม่น้ำหวยเหอ ไหลผ่ากลางพื้นที่มณฑลจากตะวันออกไปตะวันตก ทำให้ทั้งมณฑลถูกแบ่งออกเป็นเขตธรรมชาติใหญ่ 3 เขต ได้แก่ หวยเป่ย เจียงหวยและเจียงหนัน ทางเหนือของแม่น้ำหวยเหอ เป็นที่ราบกว้างใหญ่ ตอนกลางระหว่างแม่น้ำแยงซีเกียงและแม่น้ำหวยเหอเป็นพื้นที่ภูเขาที่ซับซ้อน ทางใต้เป็นเทือกเขาและเนินเขาเตี้ยๆ
ภูมิอากาศ
อยู่ในเขตอบอุ่นกึ่งเขตร้อนชื้นแถบอาเซีย มี 4 ฤดู ภูมิอากาศในเขตต่างๆ มีความแตกต่างกันมาก อากาศเปลี่ยนแปลงเร็ว อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปี 14-17 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนในระหว่างปีมีการเปลี่ยนแปลงมาก จึงมักมีภัยแล้งและอุทกภัยเกิดขึ้นเสมอ เฉลี่ยปีละ 800-1,800 มิลลิลิตร
ทรัพยากร
เป็นแหล่งพันธุ์พืชที่อุดมสมบูรณ์ มีพืชที่เป็นไม้ยืนต้นกว่า 1,300 ชนิด สัตว์มีประมาณ 500 ชนิด ในนั้นมี 54 ชนิด เป็นสัตว์ที่ได้รับการคุ้มครองพิเศษ เช่นจระเข้แห่งแม่น้ำแยงซี
ทรัพยากรแร่ธาตุที่พบแล้วมีถึง 130 ชนิด ในนั้นมี 67 ชนิด ได้มีการสำรวจปริมาณแล้ว และที่ได้นำมาใช้ประโยชน์มี 49 ชนิด โดย มี 38 ชนิดที่ปริมาณสะสมอยู่ใน 1 ใน 10 อันดับของประเทศ เช่น ถ่านหิน ทองแดง เหล็ก กำมะถัน เป็นต้น มีปริมาณสะสมอยู่ในอันดับต้นๆของเขตตะวันออกและของประเทศ
ประชากร
มีประชากร 70.27 ล้านคน เป็นเกษตรกร 49.86 ล้านคน เมื่อปลายปี 2000 สำรวจพบว่า ประชากรที่มีภูมิลำเนาอยู่ในมณฑลเป็น 59.86 ล้านคน ชนชาติต่างๆ 52 ชนชาติ โดยมีประชากรชาวฮั่น 59.48 ล้านคน เป็น 99.37% ของประชากรทั้งมณฑล นอกจากนั้นเป็นชนชาติมุสลิม มองโกล แมนจู จ้วง เป็นต้น
ปี 2003 มีอัตราการเกิด 11.15‰ ลดลง 0.05‰ อัตราการตาย 5.20‰ เพิ่มขึ้น 0.03‰ ประชากรที่มีสำมโนครัวอยู่ในอันฮุยเท่ากับ 64.10 ล้านคน
การศึกษา
ปลายปี 2003 ทั่วมณฑลมีสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษา 73 แห่ง รับนักศึกษาในปีนั้นจำนวน 142,000 คน มีนักศึกษากำลังศึกษาอยู่จำนวน 410,000 คน สถาบันที่เปิดอบรมระดับปริญญาโท 17 แห่ง มีการเปิดรับนักศึกษาเท่ากับ 5,883 คน มีนักศึกษากำลังศึกษาอยู่ 13,535 คน มีโรงเรียนอาชีวะระดับกลางสาขาต่างๆ 521 แห่ง มีนักศึกษา 413,000 คน โรงเรียนมัธยมสามัญศึกษา 3,820 โรง นักเรียน 4283,000 คน มีนักศึกษาผู้ใหญ่ที่กำลังเข้ารับการอบรมในโรงเรียนช่างเทคนิคจำนวน 1,607,000 คน
เศรษฐกิจ
อันฮุยมีมูลค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ปี 2016 เท่ากับ 2.4 ล้านล้านหยวน เพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้า 8.7%
สัดส่วนของมูลค่าเพิ่มในอุตสาหกรรมทั้งสามภาค เป็นดังนี้
มูลค่าเพิ่มในภาคการเกษตร 74,910 ล้านหยวน ลดลง 3% ภาคอุตสาหกรรม 178,060 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 14% ภาคการบริการเพิ่มขึ้น 144,350 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น10.2% คิดเป็นสัดส่วนเท่ากับ 18.9∶44.8∶36.3
จีดีพีเฉลี่ยต่อหัว(ประชากรที่อาศัยประจำในมณฑล) 6,457 หยวน เพิ่มขึ้น 640 หยวน
รายได้ในภาคการเงิน
รายได้ในภาคการเงินทั้งปี 2003 เท่ากับ 41,230 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 18.9%
การค้าระหว่างประเทศ
อันฮุยมีความสัมพันธ์ทางการค้ากับประเทศต่างๆกว่า 170 แห่ง เป็นคู่ค้าทั้งในและต่างประเทศ มณฑลอันฮุยมีเขตพัฒนาระดับประเทศ 3 เขต ในจำนวนนี้เขตพัฒนาเศรษฐกิจเหอเฝย ได้รับอนุมัติจากคณะรัฐมนตรีให้เป็นเขตอุตสาหกรรมวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีที่เปิดพิเศษสำหรับสมาชิกเอเปก ( APEC )
นับจากปี 1999 เป็นต้นมา ประเทศต่างๆทั้งจากยุโรป อเมริกา ญี่ปุ่น ฮ่องกง ไต้หวัน ล้วนเข้ามาลงทุนที่อันฮุยมากกว่า 4000 ธุรกิจ
มูลค่าการนำเข้าส่งออกรวมของปี 2003 เท่ากับ 5,940 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้น 42.1% เป็นตัวเลขส่งออกรวม 3,060 ล้านดอลลาร์ เพิ่มขึ้น 24.9% นำเข้ารวม 2,880 ล้านดอลลาร์ เพิ่มขึ้น 66.6%
การใช้ประโยชน์จากเงินทุนต่างชาติ
ปี 2003 ทั่วมณฑลมีการปรับสภาพการลงทุน สามารถขยายช่องทางดูดซับเงินทุนจากต่างชาติเข้ามาไม่ขาดสาย มีการใช้เงินลงทุนไปจริงเท่ากับ 1,095 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้น 47.8%
อุตสาหกรรมหลัก
การเกษตร
มณฑลอันฮุยได้ชื่อว่าเป็นมณฑลที่เป็นอู่ข้าวอู่น้ำที่สำคัญของประเทศ โดยมีข้าวนาน้ำและข้าวสาลี เป็นผลผลิตทางการเกษตรที่สำคัญ รองลงมาคือ ผลผลิตประเภทถั่ว ข้าวโพด อ้อย ข้าวเกาเหลียง เป็นต้น พืชเศรษฐกิจของอันฮุย ได้แก่ ฝ้าย เมล็ดพืชน้ำมัน ใบยาอบ ใบชา รังไหม เป็นต้น การเกษตรของอันฮุยให้ผลกำไรทางเศรษฐกิจสูงเป็นอันดับ 9 ของประเทศ
อุตสาหกรรมเบา
ปัจจุบันอันฮุยมีการพัฒนาระบบการผลิตในอุตสาหกรรมการผลิตประเภทต่างๆ อาทิ เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องอิเล็กทรอนิกส์ทอผ้า การผลิตสุราบุหรี่ ผลิตภัณฑ์แปรรูปเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน สามารถผลิตผลิตภัณฑ์ต่างๆได้หลากหลายกว่า 50,000 ประเภท
การท่องเที่ยว
มีสถานที่ท่องเที่ยวทั้งที่เป็นธรรมชาติ และที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ ที่โด่งดัง อาทิ เขาหวงซัน (黄山) จิ่วหัวซัน (九华山) มีอุทยานแห่งชาติ 3 แห่ง และแหล่งโบราณคดีมนุษย์วานรอำเภอเหอเสี้ยน (和县猿人遗址) สำหรับเขาหวงซันยังได้รับการบันทึกให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ โดยองค์การยูเนสโกในปี 1990
นอกจากนี้ ในปี 1998 รัฐบาลได้ยกให้เมืองเหอเฝย หวงซัน และเหาโจว เป็นเมืองท่องเที่ยวดีเด่นแห่งปีด้วย
พลังงาน และการผลิตวัตถุดิบ
การบุกเบิกพัฒนาการผลิตผลิตภัณฑ์แร่ในมณฑลอันฮุยมีบทบาทสำคัญต่อเศรษฐกิจประชาชาติ ที่มีการบุกเบิกขนานใหญ่ได้แก่ การผลิตแร่ถ่านหิน เหล็กดิบ ทองแดง ซีเมนต์ ซึ่งได้ก่อรูปเป็นฐานการผลิต ของอุตสาหกรรมด้านพลังงาน วัสดุก่อสร้าง เคมีภัณฑ์ หลอมโลหะ ของภาคตะวันออกของประเทศ
การคมนาคม
การคมนาคมระบบราง
ในมณฑลอันอุยมีเส้นทางระบบรางยาว 3,080 กิโลเมตร เป็นชุมทางคมนาคมใหญ่ในภาคกลางของประเทศ
ทางหลวง
มีความยาวรวม 39,264 กิโลเมตร มีเส้นทางด่วนเชื่อมต่อ เหอเฝย-หนันจิง(นานกิง)-เซี่ยงไฮ้ ที่เป็นเครือข่ายคมนาคมที่สำคัญในเขตสามเหลี่ยมเศรษฐกิจลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียง
การขนส่งทางน้ำ
มีท่าเรือทันสมัย 4 แห่ง ริมแม่น้ำแยงซีเกียง คือ ท่าเรือเมืองหม่าอันซัน อู๋หู ถ่งหลิง และอันชิ่ง โดยเฉพาะท่าเรือนานาชาติเมืองอู๋หูและถ่งหลิง มีการเดินเรือค้าขายสู่ฮ่องกง สิงค์โปร์ และญี่ปุ่น
ทางอากาศ
สนามภายในประเทศ ในเมืองสำคัญต่างๆ 6 แห่ง ทั่วมณฑล คือที่ เหอเฝย หวงซัน ฟู่หยัง อู๋หู อันชิ่ง และเมืองเปิ้งปู้ เปิดเส้นทางบินสู่ 29 เมืองในประเทศ มีสนามบินเหอเฝยและหวงซันเท่านั้น ที่สามารถบินตรงสู่ฮ่องกง
ข้อมูลล่าสุด -----
