“ถอดกางเกงนั่งรถไฟใต้ดิน รักษ์สิ่งแวดล้อม"

กลุ่มตี๋หมวย เฮละโลกันขึ้นรถไฟใต้ดินสายสองของเมืองกวางเจา พลันก็พากันถอดกางเกงกันพรึ่บ สร้างความตกตะลึงแก่ผู้โดยสารอื่นๆ คุณแม่บางท่าน รีบเอามือปิดตาลูกสาว...

นี่คือ “การแสดงศิลปะ รักษ์สิ่งแวดล้อม” บนรถไฟใต้ดินสายสองของนครกวางเจาระหว่างเวลาเที่ยง ถึง บ่ายโมงวันจันทร์(18 ม.ค.) เพื่อรณรงค์การสร้างวิถีชีวิตที่ใช้ก๊าซคาร์บอนฯต่ำ (low-carbon urbanization way) ต้อนรับการแข่งขันกีฬาเอเชียน เกมส์ ครั้งที่ 16 ที่นครกว่างโจว หรือกวางเจาเป็นเจ้าภาพ 12-27 พ.ย. 2010 นี้ ทันทีที่กลุ่มสื่อจีนเผยแพร่ข่าวการแสดงศิลปะนี้ ออกไป ก็บังเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากทั่วสารทิศ

ชาวเน็ตคนหนึ่ง ประณามว่าเป็นวิธีการแสดงจู่โจมผู้ชมของพวกฝรั่งมั่งค่า ไร้ความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ และการนำการถอดกางเกงกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมมาเชื่อมโยงเข้าด้วยนี้เช่นนี้ ก็เป็นการจับแพะชนแกะดีๆนี่เอง

ผู้สื่อข่าวจีนก็ได้ไปสัมภาษณ์ นาย เหลียง ซู่ซิน ผู้จัดการแสดงดังกล่าว “การแสดงแบบนี้ มีการจัดมา 9 ครั้งแล้ว และแต่ละครั้งก็มีคนเข้าร่วมมากขึ้น ซึ่งเป็นการพิสูจน์ถึงความสนุกและเนื้อหาสาระของการแสดง ปฏิกิริยาโต้ตอบและวิพากษ์วิจารณ์ ต่อกิจกรรมนี้ ก็ถือเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่ง”

ชาวเน็ตอีกราย จ้วง ว่า “การถอดกางเกง กับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องกัน หรือเชื่อมโยงกันได้ ถ้าต้องการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม คุณก็เลิกใช้ผลิตภัณฑ์แบบใช้ครั้งเดียวทิ้ง ทั้งแก้วกระดาษ ตระเกียบ แบตเตอรี่ คอมพิวเตอร์ ไปนั่น...”

เหลียง โต้กลับไปว่า “กิจกรรมดังกล่าว เป็นกิจกรรมบันเทิงรูปแบบหนึ่ง จะต้องมาถกเถียงหาตรรกะไปทำไม? หรือถ้าจะต้องหาเหตุผลกันจริงๆแล้วละก็ ก็มีการวิจัย ระบุว่า การสวมกางเกง หรือเสื้อผ้า ก็ทำให้เกิดการแพร่กระจายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ นับตั้งแต่กระบวนการทอเส้นใย ย้อมสี การผลิตวัตถุดิบผ้า และการตัดเย็บเป็นชุดเสื้อผ้า อีกทั้งการขนส่ง การซัก การรีด ล้วนแต่มีการแพร่กระจายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมาทั้งสิ้น

ผู้ปกครองครวญ
“คนกลุ่มนี้ถอดกางเกงต่อหน้าต่อตาลูกสาวฉัน โชว์ขาขาวๆ และยังมีผู้หญิงร่วมวงถอดกางเกงด้วย ฉันต้องรีบเอามือปิดตาเธอไว้ มันเป็นการกระทำที่มากเกินไปจริงๆ! ฉันได้โทรศัพท์ไปร้องเรียนบริษัทรถไฟใต้ดิน ว่ามันเป็นพฤติกรรมที่ไม่ศิวิไรซ์เอาจริงๆ“

ด้านบริษัทรถไฟใต้ดินรับรองว่า หากมีการถอดกางเกงในที่สาธารณะเช่นนี้อีก ก็จะใช้เงื่อนไขทำลายระเบียบวินัย และฝืนบรรทัดฐานสังคม หยุดการกระทำแบบนี้ เนื่องจากเป็นพฤติกรรมที่ผู้คนยอมรับไม่ได้ นอกจากทำให้ผู้โดยสารอื่นๆตื่นตกใจแล้ว ก็ยังเกิดฝูงชนมุงดู ซึ่งอาจส่งผลเสียแก่การรักษาระเบียบวินัย และความปลอดภัย

สิ่งแวดล้อมต้องรับกรรมจากกางเกงอย่างไร?

จากการประเมินของบริษัทจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ยกตัวอย่าง กางเกงผ้าเส้นใยสังเคราะห์ น้ำหนัก 400 กรัม หนึ่งตัว หากวัตถุดิบผ้าของกางเกงตัวนี้ ผลิตขึ้นในประเทศจีนหรือไต้หวัน เย็บเย็บในประเทศอินโดนีเซีย และขนส่งไปจัดจำหน่ายที่ประเทศอังกฤษ และหากกางเกงตัวนี้ มีอายุใช้งานสองปี ใช้เครื่องซักผ้าและน้ำอุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส ซัก 92 ครั้ง และยังใช้เครื่องอบแห้ง และใช้เวลาสองนาทีในการรีดกางเกง ชีวิตของกางเกงตัวนี้ ต้องใช้พลังงาน เฉลี่ย 200 กิโลวัตต์/ชม. เท่ากับการแพร่กระจายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 47 กก.

ภาพประกอบ บรรยากาศการแสดง "ถอดกางเกง รักษ์สิ่งแวดล้อม" ที่รถไฟใต้ดนสายสอง นครกว่างโจว มณฑลกว่างตง วันที่ 18 ม.ค. -ภาพเอเจนซีจีน