เจิ้งเหรินใหม่หลี่ว์ : ชาวเจิ้งซื้อเกือก

郑 (zhèng) อ่านว่า เจิ้ง แปลว่า รัฐเจิ้ง
人 (rén) อ่านว่า เหริน แปลว่า คน
买 (mǎi) อ่านว่า ใหม่ แปลว่า ซื้อ
履 (lǚ) อ่านว่าหลี่ว์ แปลว่ารองเท้าโบราณ ลักษณะคล้ายเกือก

มีชาวรัฐเจิ้งผู้หนึ่งต้องการหาซื้อรองเท้า โดยก่อนออกไปซื้อ เขาได้วัดขนาดเท้าของตัวเองด้วยไม้วัด และวางไม้วัดขนาดที่ทำเครื่องหมายขนาดเท้าไว้เรียบร้อยเอาไว้บนโต๊ะ แล้วออกจากบ้านไปโดยลืมนำเอาไม้วัดขนาดไปด้วย

จนกระทั่งถึงร้านขายรองเท้า เลือกหาจนได้คู่ที่พอใจแล้วจึงนึกขึ้นได้ว่าลืมไม้วัดเอาไว้ที่บ้าน เขาจึงยังไม่ตกลงซื้อรองเท้า แต่กลับรีบกลับไปเอาไม้วัดขนาดเท้าที่บ้าน แต่เมื่อเขากลับมาที่ตลาดอีกครั้ง ตลาดก็วาย ร้านรองเท้าปิดไปแล้ว โดยที่เขาไม่ทันได้ซื้อรองเท้าเลยสักคู่

ผู้สงสัยถามว่า "เหตุใดท่านไม่ใช้เท้าของตัวเองลองใส่รองเท้า แทนที่จะกลับไปเอาไม้วัดขนาดเท้า?"
ชาวเจิ้งผู้นี้ตอบว่า "ข้าเชื่อมั่นในความเที่ยงตรงของไม้วัดขนาด แต่ไม่เชื่อมั่นในเท้าของตนเอง"

สุภาษิต "เจิ้งเหรินใหม่หลี่ว์" หรือ "ชาวเจิ้งซื้อเกือก" ใช้เพื่อเปรียบเทียบกับคนที่ดื้อรั้น ยึดถือเพียงหลักเกณฑ์เก่าๆ หรือหลักเกณฑ์ที่ตายตัว โดยไม่ยอมปรับเปลี่ยนให้เหมาะกับคน งานและสถานการณ์แวดล้อม