叶 (yè) อ่านว่า เย่ ในที่นี้เป็นชื่อตำบล
公 (gōng)อ่านว่า กง ในที่นี้หมายถึงผู้ปกครองหรือหัวหน้า
好 (hào)อ่านว่า ห้าว แปลว่า ชื่นชอบ
龙 (lóng)อ่านว่า หลง แปลว่า มังกร
ในสมัยชุนชิว ณ ตำบลเย่ แห่งรัฐฉู่ มีนายตำบลนาม เสิ่นฉู่เหลียง ซึ่งชาวเมืองต่างพากันเรียกเขาว่า เย่กง หรือเจ้าเมืองเย่ เย่กงนั้นเป็นผู้ที่พิศมัยทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับมังกร ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องประดับ ที่พักอาศัย เสาอาคาร เพดานหลังคา ต่างก็ต้องประดับไว้ด้วยลวดลายมังกรทั้งสิ้น แม้กระทั่งผนังบ้านของเขายังวาดเป็นภาพมังกรตัวมหึมาอยู่ 1 ตัว จนกระทั่งมีผู้กล่าวว่า ผู้คนที่เดินเข้ามาในบ้านของเขาอาจจะเข้าใจผิด คิดว่าเดินเข้ามาในพระราชวังของฮ่องเต้ก็เป็นได้ เพราะปรากฏภาพมังกรอยู่ทุกที่ในบ้าน
"ข้าชอบมังกรที่สุด" เย่กงกล่าวโอ้อวดให้ผู้อื่นฟังดังนี้เสมอๆ
วันหนึ่งเรื่องราวความชื่นชมในตัวมังกรของเย่กงเข้าหูมังกรตัวจริงที่อยู่บนสรวงสวรรค์ มังกรจึงกล่าวว่า "หายากยิ่งที่จะมีผู้คลั่งไคล้เราปานนี้ ข้าคงต้องไปคารวะเขาที่บ้านสักหน่อย"
คิดได้ดังนั้น มังกรจึงเหาะลงมาจากสรวงสวรรค์ มุ่งไปยังบ้านของเย่กง เมื่อไปถึงจึงโผล่ส่วนหัวผ่านบานหน้าต่างเข้าไปในบ้าน และกล่าวเสียงดังว่า "เย่กงอยู่หรือไม่?"
ฝ่ายเย่กงนั่น ด้วยความตกใจจึงตะโกนเสียงดังว่า "ไอ่หยา สัตว์ประหลาด！"
มังกรจึงไม่พอใจและกล่าวว่า "เหตุใดท่านหาว่าเราเป็นสัตว์ประหลาด เราคือมังกรที่ท่านชื่นชมตลอดมา"
เย่กงกลัวจนตัวสั่น แข็งใจกล่าวว่า "ที่ข้าชอบคือภาพจำลองของท่าน มิใช่มังกรตัวจริง ใครก็ได้ช่วยข้าด้วย！"
มังกรได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า "เฮอะ！เจ้ากล่าวว่าชอบมังกร แท้จริงเป็นความเท็จ ที่แท้กลับกลัวมังกรอย่างยิ่ง ข้าไม่ควรมาคารวะเจ้าเลย" จากนั้นจึงเหาะกลับไปยังสรวงสวรรค์
ภายหลัง สำนวน "เย่กงห้าวหลง" หรือ เย่กงชอบมังกร ใช้เพื่อเปรียบเปรยกับคนที่ภายนอกแสดงออกว่าตนเองชื่นชอบหรือชื่นชมในบางสิ่งบางอย่าง แต่แท้จริงแล้วในใจจริงกลับไม่คิดเช่นนั้น
