鱼 (yú) อ่านว่า อี๋ว์ แปลว่า ปลา
目(mù) อ่านว่า มู่ แปลว่า ตา
混 (hùn) อ่านว่า หุ้น แปลว่า ปะปน
珠 (zhū) อ่านว่า จู แปลว่า ไข่มุก
ในอดีต มีชายผู้หนึ่งนามว่า “หม่านย่วน” ครั้งหนึ่งเขาได้ซื้อไข่มุกเม็ดใหญ่อย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนมาจากร้านแผงลอยที่สุดแสนจะธรรมดาร้านหนึ่ง เมื่อกลับถึงบ้านหม่านย่วนได้ใช้วัสดุที่ดีที่สุดเท่าที่หาได้มาประกอบเป็นกล่องไข่มุก ด้านบนสลักไว้ด้วยลวดลายทั้งทอง-เงินวิจิตรพิศดาร จากนั้นจึงนำมุกเม็ดใหญ่นั้นบรรจุลงกล่องและเก็บรักษาไว้อย่างดี มีเพียงช่วงเทศกาลพิเศษๆ เท่านั้นที่เขาหยิบมันขึ้นมาให้ญาติสนิท มิตรสหายชื่นชมดู
หม่านย่วนมีเพื่อนบ้านผู้หนึ่ง นามว่า “โซ่วเลี่ยง” เมื่อโซ่วเลี่ยงได้ยินเสียงร่ำลือว่าหม่านย่วนได้ครอบครองไข่มุกเม็ดโตก็นึกอิจฉาอยากจะมีไข่มุกเช่นนั้นเก็บไว้บ้าง วันหนึ่งขณะที่เดินอยู่บนท้องถนน พลันสายตาเหลือบไปเห็นลูกตาปลาลูกใหญ่ตกอยู่ ก็ดีใจนึกว่าเป็นไข่มุกเม็ดยักษ์จึงได้นำมาเก็บไว้ที่บ้านไม่ยอมให้ใครชมดู ได้แต่ป่าวประกาศว่าตนเองก็มีไข่มุกที่ทั้งใหญ่และเลอค่าเช่นเดียวกับหม่านย่วน
ปรากฏว่าจากนั้นไม่นาน หม่านย่วน และ โซ่วเลี่ยง เกิดล้มป่วยและมีอาการคล้ายกัน ครอบครัวของทั้งสองได้เชิญหมอในหมู่บ้านมารักษา หมอตรวจอาการแล้วแจ้งว่าโรคดังกล่าวต้องใช่ไข่มุกมาบดเป็นผงผสมกับยาจึงจะรักษาได้ หม่านย่วนและโซ่วเลี่ยงต่างคนจึงนำไข่มุกที่ตนเก็บรักษาไว้ออกมา เมื่อหมอเห็นไข่มุกของหม่านย่วนเปล่งประกายงดงามก็ทราบว่าเป็นไข่มุกล้ำค่า ส่วนไข่มุกตาปลาของโซ่วเลี่ยงนั้นไร้ความแวววาว หมอจึงกล่าวว่า “มุกของเจ้าไม่ใช่ไข่มุก หากแต่เป็นเพียงตาปลา หากเอาตาปลามาอวดอ้างเป็นไข่มุกแล้วจะรักษาอาการของเจ้าได้อย่างไร?”
ต่อมาสำนวน “อี๋ว์มู่หุ้นจู” หรือ “ตาปลาปลอมปนไข่มุก” ถูกใช้ในความหมายทางลบ หมายถึงการนำของปลอมมาปนกับของจริง หรือแอบอ้างว่าเป็นของดีเพื่อเจตนาให้ผู้อื่นสับสนเข้าใจผิด
