จากความสงสารสู่ล้านน้ำใจช่วยเด็กหญิงพิการ

“และแล้วก็ถึงวันที่เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งกลับมายิ้มได้อีกครั้ง หลังจากเฝ้ารอความหวังที่จะรักษาโรคร้ายของตัวเองมานานกว่า 14 ปี เมื่อวันหนึ่งเธอได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนมนุษย์ที่หยิบยื่นน้ำใจให้ จนเธอสามารถเข้ารับการรักษาจนหายดี”

เสี่ยวเยี่ยนลี่ เด็กหญิงตัวเล็กๆที่ประสบปัญหาไม่สามารถควบคุมระบบขับถ่ายของตัวเองได้ตั้งแต่กำเนิด ซ้ำร้ายเป็นแผลเน่าเปื่อยส่งกลิ่นเหม็น

เท้าความไป 14 ปีก่อนหน้านี้ ระหว่างเดินทางกลับบ้านของแรงงานหญิงหนิวต้าเจิน ต้องสะดุดฝีเท้าลงเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของทารกน้อยผ่านเข้ามาในโสตประสาท ตามไปดูจึงพบกับทารกน้อยที่คาดว่ามีคนนำมาเธอมาทิ้งไว้ ต้าเจินจึงตัดสินใจอุ้มเด็กมาเลี้ยงด้วยความรัก

ต้าเจินบอกว่าตั้งแต่แบเบาะเสี่ยวเยี่ยนลี่มีก้อนเนื้อประหลาดติดอยู่ที่ด้านหลัง จนกระทั่งย่างเข้า 4 ขวบ เธอก็ยังหัดเดินไม่ได้ ซ้ำร้ายเวลาขับถ่ายก็ไม่สามารถควบคุมตนเองได้ แม้กระทั่งไฟไหม้ที่ปลายเท้าก็ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด และต่อมาจึงเกิดบาดแผลบริเวณขาของเธอ ลุกลามจนกลายเป็นแผลเปื่อยเน่า มีหนองไหลออกมาไม่หยุด ต้าเจินจึงทำได้แค่นำผ้ามาห่อหุ้มตัวของเธอเอาไว้

เรื่องราวของเสี่ยวเยี่ยนลี่ได้รับความสนใจจากคนในสังคม เมื่อมีผู้ที่พบเห็นเธอได้ถ่ายรูปของเธอและทำการโพสลงในเวบไซต์แห่งหนึ่ง ชาวเน็ตที่รู้สึกสงสารชีวิตอันน่ารันทดของเด็กหญิง จึงช่วยโพสต่อกันเรื่อยๆ เพื่อที่ว่าจะมีองค์กรหรือหน่วยงานไหนที่เกี่ยวข้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

ที่สุดแล้วเมื่อสื่ออินเตอร์เน็ตและหนังสือพิมพ์ช่วยกันลงข่าวของเด็กหญิงอย่างต่อเนื่อง รองศาสตราจารย์เกาเสี่ยวฉวินแห่งสถาบันวิจัยระบบขับถ่าย จึงได้รับเธอเข้ารักษาในโรงพยาบาลเสินหยวนและรับเป็นแพทย์เจ้าของไข้ โดยยกเว้นค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด

รศ.เกาเผยว่า เนื่องจากเส้นประสาทของเสี่ยวเยี่ยนลี่ได้รับความเสียหาย จึงส่งผลให้เด็กหญิงไม่สามารถควบคุมระบบการขับถ่ายของตัวเองได้เหมือนคนปกติ

วันที่ 7 มีนาคม 2007 รศ.เกาและคณะแพทย์ได้รักษาเส้นประสาทควบคุมกระเพาะปัสสาวะของเสี่ยวเยี่ยนลี่ และต่อด้วยการซ่อมแซมเนื้อเยื่อส่วนกระดูกไขสันหลัง จนเธอสามารถควบคุมระบบขับถ่ายของตนเองได้ในที่สุด

เดือนเมษายน ปีเดียวกันรศ.เกาและคณะแพทย์ก็ได้ทำการรักษาต่อเนื่องให้กับเสี่ยวเยี่ยนลี่อีกครั้ง ด้วยการผ่าตัดเอาเนื้อที่เป็นแผลเน่าเปื่อยบริเวณขาขวาออก และคงเหลือเนื้อที่ไว้ 1 ใน 3 เพื่อให้เธอสามารถใช้ขาเทียมได้ในอนาคต

หากแต่ขั้นตอนการรักษายังไม่สิ้นสุดลงเพียงแค่นั้น เนื่องจากกล้ามเนื้อบริเวณสะโพกถูกกดทับมาเป็นเวลานานถึง 7 ปีเต็ม จึงมีอาการกล้ามเนื้อตาย ทีมงานแพทย์ของรศ.เกา จึงได้ทำการผ่าตัดให้เสี่ยวเยี่ยนลี่อีกถึง 3 ครั้งด้วยกัน และข่าวดีครั้งใหญ่ก็มาเยือนทั้งคณะแพทย์และเด็กหญิงเมื่อการรักษาในครั้งนี้บรรลุผลสำเร็จ หลังรอคอยมานานร่วม 10 เดือน

เด็กหญิงคนหนึ่งที่ไม่ค่อยพูดจา ยิ้มได้นับครั้ง แต่ทว่าวันนี้เมื่อเธอได้รับการผ่าตัดและกลับมาใช้ชีวิตปกติได้เช่นเดียวกับคนอื่นทั่วไป ความสุขเหล่านั้นหวนกลับมาอีกครั้ง เธอยิ้มและทักทายกับพยาบาล นักข่าวและทุกๆคน ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน

“สวัสดีค่ะ พรุ่งนี้หนูจะได้กลับบ้านแล้วค่ะ” เด็กหญิงตื่นเต้นที่จะบอกกับคนอื่นๆ เมื่อเธอทราบว่าแพทย์อนุญาตให้เธอกลับบ้านได้แล้ว

คืนก่อนวันขึ้นปีใหม่ (31 ธ.ค. 2007) ต้าเจินบอกกับผู้สื่อข่าวจีนว่าเสี่ยวเยี่ยนลี่ดูจะตื่นเต้นและดีใจมากเป็นพิเศษ ตลอดทั้งคืนเธอได้แต่เฝ้าถามว่าเมื่อไรจะสว่าง

ในวันนี้เสี่ยวเยี่ยนลี่ได้รับความช่วยเหลือและความปรารถนาดีจากคนในสังคม ชีวิตของเด็กหญิงนอกโรงพยาบาลนั้นดูจะสดใส และอาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ และเธอก็ยังสามารถเข้าเรียนในโรงเรียนได้ตามปกติ.

แปลและเรียบเรียงจาก www.xinhuanet.com , www.zzshenyuan.com