>>สัตว์เลี้ยงตัวน้อยน่ารัก ขี้อ้อนและแสนซน ที่คนเรานำมาเลี้ยง บ้างเพื่อช่วยคลายความเหงา บ้างก็เพราะชอบในความน่าเอ็นดู หรือบางครอบครัวก็ให้ความรักและผูกพันเหมือนดั่งสมาชิกคนหนึ่งของบ้าน
การจะได้มาของสัตว์เลี้ยงของแต่ละคนมีความแตกต่างกันออกไป ในขณะที่บางคนเสียเงินเป็นหลักพัน หรือหลักหมื่น เพื่อซื้อหาพันธุ์ที่น่ารักโดนใจมาเลี้ยงดู สาวสวยใจบุญคนนี้ “บิ๋ม มณีรัตน์เรเชล ฮุนตระกูล” กลับเลือกที่จะเก็บสัตว์จรจัดไม่มีเจ้าของ มาดูแลให้ชีวิตใหม่ ซึ่งนอกจากจะสร้างความสุขให้กับตัวเองแล้วยังช่วยเปลี่ยนโลกของสัตว์เหล่านั้นทั้งใบเลยก็ว่าได้
“บิ๋มอยากเลี้ยงสัตว์มาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ด้วยความที่ครอบครัวอยู่คอนโดมิเนียม พ่อกับแม่เขาว่ามันไม่เหมาะกับการเลี้ยงสัตว์ก็เลยไม่อนุญาตให้เราเลี้ยง จนมาตอนอายุ 15 ปี บิ๋มได้เลี้ยงแมวตัวแรกในชีวิต ชื่อ สปุ๊กกี้ (Spooky) โดยไปเก็บเขาได้จากหน้าโรงแรมของคุณพ่อ วันนั้นบิ๋มเดินเข้าไปที่โรงแรมแล้วมีเจ้าตัวนี้เดินตามหลัง บิ๋มได้ยินพนักงานโวยวายก็เลยหันกลับมาดู เห็นเขานั่งปุ๊กอยู่กลางล็อบบี้ แล้วก็ได้รู้ข่าวว่ามีแม่แมวจรจัดมาคลอดลูกทิ้งไว้ ซึ่งลูกตัวสวยๆ ก็มีคนเอาไปเลี้ยงหมด เหลือทิ้งไว้แต่เจ้าลูกแมวตัวดำไม่มีใครเอา บิ๋มก็เลยอุ้มมาขอคุณพ่อเลี้ยง
ต้องอ้อนวอนอยู่นาน ตอนแรกคุณพ่อยืนกรานไม่ให้เลี้ยง บิ๋มต้องอ้างว่า เนี่ย... ดูสิมันเป็นดวงนะ ที่มันตามมาแล้วไม่ไปไหนเลย มันต้องเป็นชะตาที่ส่งมาให้เรา คุณพ่อก็เลยใจอ่อน โดยตอนแรกบอกให้อยู่แค่หน้าลิฟต์ ไม่ให้เอาเข้าบ้าน บิ๋มเลยซื้อกรงใหญ่ๆ มาให้เขาอยู่ แล้วก็มานั่งเฝ้าตลอด คือคุณพ่อกลับบ้านมาตอน 4 ทุ่ม ก็เห็นลูกสาวนั่งหน้าลิฟต์ตบยุงอยู่กับแมว จนเขาเห็นใจให้เอาเข้ามาในบ้านได้ หลังจากนั้นก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปเรื่อยๆ จนเข้าไปถึงห้องนอนเลยทีเดียว”
หลังจากนั้นก็มีสัตว์เลี้ยงตามมาอีกหลายตัว ซึ่งทุกตัวล้วนแต่เก็บมาจากข้างทางหรือเป็นสัตว์ที่ไม่มีคนดูแล ถูกปล่อยทิ้งไว้ทั้งสิ้น บางตัวไปเจอที่คลินิก บางตัวเจอข้างถนน หรือบางตัวถึงขั้นที่คุณพีท (พีท ตันสกุล-สามี) ต้องลุยท่อระบายน้ำไปคว้าขึ้นมาก็มี
“อย่างเจ้าแมวสีเหลืองตัวนี้ ที่ชื่อว่า พิพพิ้น ก็เป็นแม่บ้านที่ได้ยินเสียงร้องอยู่ในท่อระบายน้ำ คือได้ยินตั้งแต่ 4 โมงเย็น ถึงตี 2 กว่าจะหาตัวเขาเจอ เป็นลูกแมวตัวนิดนึง อายุยังไม่ถึง 3 เดือนเลย เราก็เอามาดูแล หรือสุนัขตัวเดียวของบ้าน อย่างแอลลี่บิ๋มก็เก็บมา แม่บ้านไปเจอเขาตากฝนอยู่เห็บเต็มตัวเลย ก็เอากลับมาอาบน้ำ ดูแลอย่างดีจนทุกวันนี้”
บิ๋มไม่เห็นว่าสัตว์เลี้ยงพวกนี้จะต้องไปซื้อหา ต้องได้พันธุ์นั้น ต้องได้สีนี้ ความน่ารักของเขาไม่ได้อยู่ที่หน้าตาภายนอก แต่มันเป็นความรู้สึก เป็นความผูกพัน ถ้าเราเลี้ยงเขามาหน้าตาอย่างไรก็รัก ถ้าจะเลือกบิ๋มว่าเลือกที่เหมาะกับไลฟ์สไตล์เราดีกว่า ดูว่าบ้านใหญ่แค่ไหนเหมาะกับตัวเล็ก ตัวใหญ่ ไม่ใช่ดูที่เพดดิกรี หรือราคา แล้วบิ๋มก็จะสอนเอมม่า (ลูกสาว) ด้วยว่าไม่ให้ดูแต่รูปลักษณ์ แต่ให้มองเห็นความน่ารักที่อยู่ในสัตว์เหล่านั้นข้างในแทน
“บิ๋มค่อนข้างต่อต้านฟาร์มแมวกับหมานะ คือส่วนที่เขาทำดีๆ มันก็มี แต่ที่ไม่ดีก็เยอะ คือหากินกับสัตว์ เคยเห็นแบบบังคับให้ท้องจนโทรม หรือพอได้ลูกมา ถ้าไม่ได้ตามสเปกก็เอาไปกำจัด ตัวไหนที่ตกค้างขายไม่ออก ก็เอาไปทิ้งไม่ดูแล ซึ่งสัตว์เหล่านี้เขาก็มีชีวิต มีความรู้สึก ไปใช่สิ่งของที่จะมาโละสต๊อกทิ้งได้ บิ๋มอยากให้การทำธุรกิจกับสิ่งมีชีวิตแบบนี้มันหมดไปเสียที เราก็เริ่มจากตัวเราเอง ที่ไม่สนับสนุนให้ซื้อสัตว์เลี้ยงเลย...
บิ๋มอยากรณรงค์ให้ทุกคนหันมาสนใจสัตว์จรจัดหรือสัตว์เร่ร่อนที่ต้องการคนดูแล ของพวกนี้ไม่ต้องไปหาซื้อมาหรอก มีแมวมีสุนัขอีกเยอะตามท้องถนน หรือที่ถูกปล่อยทิ้งตามที่ต่างๆ อีกมากมาย ทำไมเราไม่ช่วยตัวที่มันต้องการความช่วยเหลือ ดีกว่าไปเสียสตางค์ซื้อเยอะเลย ใครอยากได้พันธุ์ดีๆ ไปดูตามมูลนิธิได้มีเต็มเลย
ที่สำคัญคือ สัตว์เหล่านี้ ถ้าเราเอาเขามาเลี้ยง เราสามารถเปลี่ยนโลกเขาได้ทั้งใบ สร้างชีวิตใหม่ให้เขาได้เลยนะ เป็นความสุขที่จะได้ทั้งคนเลี้ยงและคนถูกเลี้ยง ซึ่งแบบนี้มันดีกว่าเยอะเลยค่ะ อยากให้ทุกคนลองเปิดใจดูนะคะ เพราะมันมีสัตว์อีกมากเลยที่ยังรอคนเป็นเจ้าของอยู่” :: Text by FLASH
