เมื่อเข้าสู่เดือนเมษายนของทุกปี สิ่งหนึ่งที่เราเห็นเป็นประจำ คือ สีเหลืองสดใสของต้นไม้ชนิดหนึ่ง คือ "คูน" "ราชพฤกษ์" "ลมแล้ง"
ดอกช่อเป็นก้านยาว โปรยปราย ราวสายฝน ฝรั่งเค้าเรียก shower tree
แต่ผมชอบชื่อ ลมแล้ง นะ ฟังดูแปลก สื่อความหมายชัดเจน
เพราะเวลา ที่ลมพัดระบัดใบ ช่อคูณพริ้วไหว ไปกับสายลม ดูราวกับสายลมสีเหลือง
สายลมแห่งความสดใสของหน้าร้อน
สายลมอบอุ่นที่พัดพา ช่วยคลายความร้อน
เย็นตา เย็นใจ
เมื่อ เรามอง กลุ่มของดอกคูน จะรู้สึก แบบหนึ่ง แต่หากลองมองดูใกล้ๆแล้วความรู้สึกก็แตกต่าง
ดูเป็นกลุ่ม สวยสดใจ ออกสะพรั่ง
มองใกล้ๆ เดี่ยวๆ กลับสวยหวาน ราวกับ สาวน้อย
เป็นสาวน้อยบอบบางสดใส แต่ ไม่อ่อนแอ ไม่สวยเศร้า
สาวสวย แข็งแรง แข็งแกร่ง สดใส
อาจเป็นเพราะ สีเหลือง ที่เป็น สีสดใส สว่าง โทนอุ่น ที่ทำให้รู้สึกสดใส
ยิ่งรวมๆ กัน ยิ่งดู สว่างสดใส สนุก
มีเส้นสาย ลายโครงสร้างแผ่วพริ้ว ยิ่ง ดูมีสเน่ห์ เอ๊ะ อธิบายอะไรนี่
ไม่มีไรครับ แค่นึกอะไรไม่ออก รู้แต่ว่า วันที่ถ่ายรูปชุดนี้ ผมมีความสุขนะ เดินใต้ต้นคูน ก้มๆ เงยๆๆ บนพรม สีเหลือง ของดอกคูนที่ร่วงหล่นลงพื้น
คนที่ผ่านไปผ่านมาคงรู้สึกตลก ไอ้นี่มันมาทำอะไร เดินไปเดินมาเกือบ สองชั่วโมง ถ่ายดอกคูณ ตอนบ่ายสอง บ้าชัดๆ
ใครจะรู้ ความสุขเล็กๆน้อยๆ อยู่ตรงนี้แหละ ถ่ายเสร็จ เอามาดู ถ่ายอีก ถ่ายอีก และ ถ่ายอีก ยิ่งถ่ายยิ่งสวยถูกใจ
ยิ่งถ่ายยิ่งคิด ถ่ายมุมไหนดี ให้มันสวย ปล่อยเวลา ผ่านไปเรื่อยๆ
ได้มุมที่ชอบมากมาย ได้รูปที่ชอบ เท่านี้ก็สุขใจ
ขอบคุณ วันนั้น ที่ดอกคูน สวยสดใส ขอบคุณแสงแดด ที่ส่องให้คูณงดงาม จนผม หยุดรถ หยุดมอง เเละเดินลงไปถ่ายรูป ทำให้ได้ภาพสวยๆๆ (ในความคิดผม) ชุดนี้มา
ขอบคุณเวลา ขอบคุณฟ้า ที่ทำให้ ผมได้มีเวลาพิเศษ ของตัวเอง
รู้จัก... กิฏฐา ก้องสมุทร
ชื่อเล่น MiG จบการศึกษาจาก คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ปัจจุบันทำงาน ตำแหน่งเภสัชกร สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี และ เป็นเภสัชกรประจำร้านยา "เรือนรักษ์ยา"
จุดเริ่มต้นของการถ่ายภาพ
เนื่องจาก มีรุ่นพี่เภสัชกรที่รู้จัก ถ่ายภาพ pre wedding ที่ สามพันโบก จ.อุบลราชธานี เรารู้สึกว่าพี่เค้าทำไมถ่ายทอดภาพออกมาได้สวยขนาดนี้
เราอยากถ่ายบ้าง เลยลงทุนไปซื้อกล้อง โดยที่ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกล้องเลย แล้วก็ลองหัดถ่ายภาพ มาเรื่อย มี พี่เหน่ง (ภก.ทวีสิทธิ์ คอย แนะนำ) แล้วก็ มีเพื่อนที่ชอบการถ่ายภาพแนะนำด้วย ก็ ถ่ายมาเรื่อยๆ ค่อยเรียนรู้ด้วยตัวเอง ว่าถ่ายแบบไหน ยังไง แล้วเราชอบ ประกอบกับ มาเริ่มเล่น Blog ที่ Bloggang.com ก็ได้เริ่มลง ภาพของตัวเอง พร้อมเขียนคำบรรยาย หรือ งานเขียน ตามที่อยากจะเขียนมาลง ยิ่งเที่ยวมากก็ถ่ายรูปมาก ยิ่งเอามาลงใน bloggang เรื่อยๆ โดยส่วนใหญ่ จะมีภาพทั้งท่องเที่ยว ภาพธรรมชาติ ดอกไม้ ฯลฯ โดยพี่ๆเพื่อนๆ ใน bloggang จะชอบ ภาพถ่ายที่เป็นดอกไม้ เป็นพิเศษ เลยมักจะถ่ายดอกไม้มา พร้อมกับ หาข้อมูลมาลงในบล๊อก
ดอกไม้ที่ชอบถ่ายมากที่สุด
หลากหลายครับ ไม่ค่อยจำกัด แต่ ถ่ายดอกไม้หลังบ้านตัวเองบ่อยที่สุด ถ้ามีเวลา แต่เท่าที่ไปดูรูปเก่า ก็จะรู้สึกว่า ตัวเองจะชอบดอกบัวมากเป็นพิเศษ คือ มีรูปดอกบัวเยอะมาก
เพราะเป็นดอกไม้ที่โครงสร้างสวย มีหลากหลายมุมที่จะถ่ายออกมาได้งดงาม รวมถึงชื่อ วงศ์ ของดอกบัว ก็เป็นชื่อที่ชื่นชอบ เพราะมันแปลว่า "นางไม้น้ำ หรือ นางอัปสร" อะไรประมาณนั้น รวมถึงอยู่ใน จังหวัดอุบลราชธานี มีดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ด้วย ก็เลยยิ่งทำให้ชื่อชอบดอกบัว
แต่ก็มีบางคราว ที่จะถ่ายดอกไม้ แปลกๆ ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก เช่น ดอกว่านค้างคาวดำ ดอกกุ่มน้ำ ดอกคูณ ดอกคูณสีชมพู ฯลฯ
ภาพที่ลงส่วนมาก จะลงที่ Facebook ส่วนตัว แล้ว ก็ ลง ใน Bloggang ซึ่งใช้ username ว่า Sleeping_prince หรือ เพื่อนในบล๊อกจะเรียกกันว่า "คุณเจ้าชาย" "เจ้าชายนิทรา" แล้วก็ที่เพิ่ง เริ่มใหม่หมาด ได้ไม่นาน คือ เพจ Sleeping Prince Photography บน facebook ครับ
ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW เซกชัน Celeb Online www.astvmanager.com และ M-Art eye view เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com
และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews
