ทำความรู้จักการหยั่งเสียงแบบ “คอคัส” ที่รัฐไอโอวา

เอเจนซีส์ - ทำไมการหยั่งเสียงแบบคอคัสที่ไอโอวาถึงเป็นเรื่องใหญ่ ทำไมบรรดาผู้สมัครเป็นตัวแทนพรรคเพื่อสู้ศึกชิงทำเนียบขาวถึงดั้นด้นเดินทางมาไกลเพียงเพื่อตอบคำถามและจับมือกับผู้คนที่นั่น ยังไม่สายไปที่จะบอกถึงสิ่งที่คุณควรรู้เกี่ยวกับการหยั่งเสียงแบบคอคัสที่ไอโอวา

การหยั่งเสียงแบบ “คอคัส” ที่ไอโอวาคืออะไร

การหยั่งเสียงแบบคอคัสที่ไอโอวา คือ การที่ผู้สนับสนุนพรรครีพับลิกันและพรรคเดโมแครตจะมารวมตัวกันตามสถานที่ต่าง ๆ จำนวน 1,681 แห่งในรัฐไอโอวา ซึ่งมักจะเป็นชั้นใต้ดินของโบสถ์ หรือที่โรงยิมในโรงเรียนมัธยม เพื่อหารือและลงคะแนนเลือกตัวแทนพรรค

อันที่จริงแล้วคอคัสไม่ใช่การเลือกตั้งที่จัดโดยฝ่ายบริหารของรัฐ หรือของท้องถิ่น แต่ดำเนินการโดยคนของพรรครีพับลิกัน และพรรคเดโมแครต ที่ประจำอยู่ในรัฐไอโอวา

คอคัสที่ไอโอวาเป็นเพียงก้าวแรกของกระบวนการที่ซับซ้อนสำหรับจัดการเลือกตัวแทนพรรค งานนี้ดึงดูดความสนใจของสื่อมวลชนได้มากมาย เพราะนี่คือหลักฐานแรกที่เห็นได้ชัดเจนว่าผู้สมัครรายไหนประสบความสำเร็จ รายไหนล้มเหลว สำหรับการจะเป็นตัวแทนพรรคลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ

ทำไมไอโอวาจึงถูกเลือกให้เป็นสมรภูมิแรก

อันที่จริงแล้วไอโอวาไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นที่แรก สาเหตุที่แท้จริงนั้นต้องย้อนกลับไปที่ปี 1972 ตอนนั้นด้วยปัญหาเรื่องตารางกำหนดวัน ทำให้พรรคเดโมแครตในไอโอวามีการผลักดันให้เลื่อนการหยังเสียง “คอคัส” ไปเป็นวันที่ 24 มกราคม ซึ่งเร็วกว่ากำหนดเดิมที่จะต้องมีขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิ

ในครั้งนั้นชาวไอโอวาดูจะชื่นชอบมากกับการที่สื่อมวลชนให้ความสนใจเพิ่มขึ้นมากมาย เพราะการเลื่อนมาจัดคอคัสเป็นที่แรก ต่อมาในปี 1976 ทางพรรครีพับลิกันก็เลยเลื่อนการหยั่งเสียงคอคัสของพวกเขาให้มาเป็นวันเดียวกัน เพื่อให้การจัดงานหยั่งเสียงที่ไอโอวาดูแน่นขึ้น และแน่นอนว่าได้รับความสนใจจากสื่อมวลชนอย่างล้นหลาม

การได้เป็นรัฐแรกที่หยั่งเสียงคอคัสถือเป็นเรื่องใหญ่ของไอโอวา สภานิติบัญญัติของรัฐจึงได้กำหนดให้การหยั่งเสียงคอคัสของที่นั่นต้องเกิดขึ้นก่อนที่อื่นอย่างน้อย 8 วัน

การหยั่งเสียงแบบคอคัสดำเนินการอย่างไร

ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2016 บรรดาผู้ลงคะแนนเสียงในไอโอวาจะไปยังหนึ่งในสถานที่ต่าง ๆ จำนวน 1,681 แห่ง ตอนเวลา 19.00 น. ตามเวลามาตรฐานตอนกลางของสหรัฐฯ (8.00 น. ของวันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ ตามเวลาไทย) เพื่อเริ่มต้นกระบวนการหาตัวแทนพรรค

ทางฝั่งรีพับลิกันนั้นมีกระบวนการที่ค่อนข้างเรียบง่าย เมื่อการประชุมเริ่มขึ้น ผู้เข้าร่วมประชุมก็จะปราศรัยในฐานะตัวแทนผู้สมัคร บางครั้งผู้สมัครก็อาจจะมาเข้าร่วมและปราศรัยต่อฝูงชนด้วยตัวเอง หลังจากพูดจบ ก็จะมีการลงคะแนนในทางลับ เสร็จแล้วก็จะทำการนับคะแนน

คอคัสของทางฝั่งเดโมแครตดูจะมีความซับซ้อนมากกว่า โดยผู้เข้าร่วมลงคะแนนเสียงจะไปรวมกันเป็นกลุ่ม แบ่งกันว่ากลุ่มไหนเลือกสนับสนุนผู้สมัครรายใด จากนั้นจะทำการนับ ผู้สมัครรายใดที่ได้รับคะแนนสนับสนุนไม่ถึง 15 เปอร์เซ็นต์ของผู้ลงคะแนนทั้งหมด ผู้สมัครรายนั้นก็จะถูกถอดชื่อออกไป ส่วนผู้สนับสนุนผู้สมัครรายนั้นก็จะต้องไปสนับสนุนคนอื่นที่ยังเหลืออยู่ แน่นอนว่าบรรดาผู้สนับสนุนก็มักจะชักชวนคนอื่น ๆ ให้มาอยู่กลุ่มเดียวกันเพื่อช่วยผู้สมัครที่ตัวเองชื่นชอบ จากนั้นก็จะกำหนดตัวแทนจากฐานเสียงสนับสนุนที่ผู้สมัครรายนั้นได้รับ ซึ่งวิธีนี้ทำให้คอคัสของเดโมแครตนั้นเห็นได้ชัดเจนว่าผู้สนับสนุนนั้นลงคะแนนให้กับใคร

เมื่อการหยั่งเสียงแบบคอคัสเสร็จสิ้น จะมีการรวบรวมคะแนนแล้วนำผลที่ได้รายงานไปยังพรรคนั้นๆ ซึ่งจะมีการเรียบเรียงจำนวนตัวเลขแล้วค่อยแจ้งต่อสื่อมวลชนต่อไป

ในปีนี้ มีการนำแอปพลิเคชันเข้ามาช่วยในการนับคะแนนของแต่ละจุด อันเป็นผลจากความร่วมมือของพรรครีพับลิกัน และเดโมแครต รวมถึงไมโครซอฟต์ โดยแอปดังกล่าวจะช่วยปรับปรุงการรายงานผลและช่วยลดความคลาดเคลื่อน ดังเช่นที่เคยเกิดในปี 2012 ตอนนั้นพรรครีพับลิกันประกาศผิดโดยให้ มิต รอมนีย์ เป็นผู้ชนะ แต่สองสัปดาห์ต่อมา ก็พบว่าผู้ชนะตัวจริงคือ ริค ซานโตรัม

คอคัสที่ไอโอวาสำคัญอย่างไร

ผู้สมัครที่ได้รับชัยชนะในไอโอวา จะได้รับความสนใจเป็นอย่างมากจากสื่อมวลชน แน่นอนว่าได้รับความสนใจจากบรรดาผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงทั่วประเทศด้วย แต่ถ้าหากใครทำผลงานได้แย่ที่ไอโอวา กระแสสนับสนุนและเงินบริจาคช่วยเหลือก็จะแห้งเหี่ยวตามไปด้วย เหมือนกับการปัดกวาดเอาพวกไม้ประดับให้หลุดวงโคจร ด้วยเหตุนี้คอคัสที่ไอโอวาจึงช่วยระบุให้เห็นชัดเจนว่าใครเป็นพวกขี้แพ้ มากกว่าที่จะทำนายว่าใครจะได้เป็นผู้ชนะ ทุกคนจึงทุ่มกันหมดหน้าตักเพราะไม่อยากหลุดโผ