เอเจนซีส์ - สื่ออังกฤษ เช่น เมลออนไลน์ รายงานว่า ลี มิลเลอร์ วัย 40 ปี ไม่มีงานทำ ที่มีบุตรถึง 9 คน และคนที่ 10 กำลังจะคลอดออกมาในไม่ช้านี้ ประกาศว่าหากเขาไม่ได้เงินสวัสดิการช่วยเหลือจากรัฐบาลอังกฤษจำนวน 32,000 คนต่อปี เขาจะเริ่มออกปล้นคนมีฐานะในกรุงลอนดอน โดยก่อนหน้านี้ทั้งเขาและครอบครัวที่เป็นเจ้าของเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆครบครัน เช่น โทรทัศน์จอแบนขนาด 50 นิ้ว เครื่องเกมคอนโซลวีและเพลย์สเตชัน 3 สำหรับลูกๆ รวมไปถึงตู้เย็นแบบเฟรนช์ดอร์ และเครื่องซักผ้าพร้อมเครื่องอบผ้าแบบฝาหน้า ได้ร้องขอทางเมืองให้ครอบครัวของเขาที่ปัจจุบันอาศัยอยู่ในบ้านเช่าสงเคราะห์ราคาถูกของรัฐขนาด 3 ห้องนอน เปลี่ยนไปอาศัยในบ้านขนาด 5 ห้องนอน โดยทั้งคู่อ้างเพื่อเห็นแก่สุขภาพของเด็กๆ
ลี มิลเลอร์ ชาวอังกฤษที่มีประวัติการทำงานทั้งชีวิตเพียงแค่ 9 เดือนตลอด 40 ปี ประกาศจะออกปล้นคนมีฐานะในกรุงลอนดอนหากเขาไม่ได้รับเงินสวัสดิการช่วยเหลือจากรัฐบาลอังกฤษจำนวน 32,000 ปอนด์ต่อปี โดยในปัจจุบันนี้ทั้งมิลเลอร์ และภรรยา นาตาลี เคนน์ วัย 33 ปี ได้รับเงินสวัสดิการช่วยเหลือจำนวนสงเคราะห์บุตรจำนวน 127 ปอนด์ต่อสัปดาห์ และค่าลดหย่อนภาษีจากการมีบุตร 482 ปอนด์ สรุปโดยรวมคนทั้งคู่ได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐราว 31,688 ปอนด์ต่อปี นอกจากนี้ คนทั้งคู่ยังได้รับเงินช่วยเหลือสมทบอีก 200 ปอนด์ต่อเดือนสำหรับค่าเช่าบ้านสงเคราะห์ขนาด 3 ห้องนอน โดยทั้งมิลเลอร์และเคนน์ต้องควักกระเป๋าจ่ายค่าเช่าเองอีกเพียง 253 ปอนด์ รวมถึงจ่ายภาษีสงเคราะห์ 30 ปอนด์ต่อเดือน
โดยมิลเลอร์อ้างว่า หากจำเป็นเขาต้องลงมือปล้นเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ของเขาที่มีสมาชิกดังนี้ แอชชา วัย 13 ปี แดนนี วัย 12 ปี เจมี วัย 10 ปี ดีน วัย 9 ปี ลุค วัย 7 ปี ลีออน วัย 4 ปี คาร์ลีห์ วัย 3 ปี เมอร์ซีดีส วัย 1 ปี และบรูค วัย 10 เดือน รวมไปถึงทารกที่อยู่ในครรภ์ของเคนน์ที่จะออกมาในอีก 5 เดือนข้างหน้านี้
ซึ่งทั้งคู่นั้นได้ใช้เงินเพื่ออำนวยความสะดวกสบายให้ตนเองและลูกๆ เช่น ทีวีจอแบนของแอลจีขนาด 50 นิ้ว พร้อมกล่อง Sky Plus HD สำหรับรายการโทรทัสน์และภาพยนตร์ที่น่าสนใจโดยมีค่าใช้จ่ายประมาณ 10 ปอนด์ต่อเดือน ติดตั้งอยู่ภายในห้องนั่งเล่น เครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าแบบฝาหน้าใหม่ล่าสุดของฮอตพอยต์ ตู้เย็นหรูหรายี่ห้อฮอตพอยต์แบบเฟรนช์ดอร์ที่มีลิ้นชักเก็บของแช่เย็นด้านล่างซึ่งคนทั้งคู่ผ่อนอยู่ราว 12 ปอนด์ต่อสัปดาห์ เครื่องเล่นเกมคอนโซลวีสำหรับลูกสาวพร้อมทีวี 27 นิ้วในห้องนอน และเครื่องเล่นเกมส์เพลย์สเตชัน 3 สำหรับลูกชาย และทีวีเครื่องเล็กๆ อีกเครื่อง โดยเคนน์กล่าวว่า มีแต่คนชื่นชมที่ลูกๆ ของเธอมีเสื้อผ้าที่ใหม่และสะอาดไปข้างนอก และเธอแลพสามีได้เอาใจใส่ลูกๆในเรื่องการเรียนและการเลี้ยงดู นอกจากนี้เธอยังกล่าวว่าทั้งเธอและสามีไม่ได้วางแผนที่จะมีบุตรมากมายถึงเพียงนี้ แต่ทว่าเมื่อคนทั้งคู่ได้ย้ายเข้ามาอาศัยในบ้านสงเคราะห์ขนาด 3 ห้องนอนที่บอร์นมัธเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ทั้งเคนน์และมิลเลอร์ได้มีบุตรด้วยกันแล้วถึง 4 คน แล้ว อย่างไรก็ตาม เคนน์กล่าวว่า เธอไม่สนใจว่าคนภายนอกจะมองครอบครัวของเธออย่างไร เพราะคนเหล่านั้นไม่ได้เข้ามารับรู้ถึงปัญหาที่แท้จริงของครอบครัว
อย่างไรก็ตาม ครอบครัวของมิลเลอร์ที่มีค่าอาหารราว 190 ปอนด์ต่อสัปดาห์ นั้นขณะนี้เหลือเงินเพียงแค่ 60 ปอนด์ภายในสุดสัปดาห์หลังจากหักค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่สำคัญไปแล้ว เช่น ค่าไฟ ค่าน้ำมัน และอื่น โดยมิลเลอร์อ้างว่าเขาไม่ได้เกี่ยงที่จะไม่ออกไปหางานทำ ซึ่งเร็วๆนี้เงินช่วยเหลือการหางานถูกตัดลงเหตุเพราะเขาสมัครงานจำนวนไม่มากพอ ซึ่งมิลเลอร์อ้างว่าต้องการให้รัฐจัดหาคอร์สฝึกอบรมช่างทำงานในอู่รถให้ ซึ่งเขากล่าวว่าทางการตอบปฏิเสธและเสนอให้ยื่นคำร้องเรียน แต่หากทำเช่นนั้นเขาต้องไม่รับเงินช่วยเหลือการหางานจากทางรัฐ ซึ่งเขาได้ยื่นคำร้องเรียนไปและตั้งแต่นั้นมามิลเอร์ไม่เคยคิดที่จะลงชื่อขอสวัสดิการหางานอีก เขายืนยันว่าเขาอยากทำงานมาก ถึงแม้การไม่มีงานทำจะทำให้เขาได้เงินช่วยเหลือจากทางรัฐมากถึง 32,000 ปอนด์ต่อปีก็ตาม
และสามีของครอบครัวชาวอังกฤษนี้ยังอ้างต่อไปว่า เขามีปัญหาหายใจถี่ๆ เนื่องมาจากป่วยด้วยโรคถุงลมโป่งพอง ซึ่งเขายังสูบบุหรี่อยู่เสมอทำให้เป็นอุปสรรคในการทำงาน จากประวัติพบว่าเขาเริ่มทำงานที่อู่ซ่อมรถในขณะอายุ 19 ปีเป็นเวลาเพียงแค่ 9 เดือน และเป็นเพราะโรคถุงลมโป่งพองทำให้มิลเลอร์ร้องขอสวัสดิการผู้พิการเพิ่มเติมจากรัฐแต่ทว่าถูกปฎิเสธและแนะนำให้เขาไปหางานทำแทน แต่กระนั้นกลับพบจากข้อมูลของรัฐแสดงว่ามิลเลอร์ไม่เคยลงทะเบียนเป็นผู้ทุพพลภาพ โดยมิลเลอร์ยืนยันว่า “ผมไม่ต้องการทำตัวเป็นตัวดูดแต่อย่างใด ผมสามารถร้องขอสวัสดิการช่วยเหลือเพิ่มเติมจากรัฐบาลอังกฤษได้แต่ผมไม่ประสงค์ แต่ถ้าหากผมไม่ได้อะไรเลย คนอื่นก็ต้องไม่ได้ด้วย ผมจะออกปล้นคนรวยในลอนดอน ผมยินดีที่จะออกทำงานแต่ทว่าเมื่อหลังจากพบว่าป่วยเป็นโรคถุงลมโป่งพองแล้ว ผมพยายามขอเบี้ย ทุพพลภาพแต่ถูกปฏิเสธ แต่ตอนนี้ผมมีแผนที่จะเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัว ผมซื้อรถแวนราคา 2,000 ปอนด์ต่อจากเพื่อน โดยตั้งใจจะเป็นคนขับรถฉุกเฉิน (recovery driver)เพื่อช่วยเหลือนักขับคนอื่นหากเกิดอุตบัติเหตุ หรือรถเสียข้างทาง”
ภรรยาของมิลเลอร์กล่าวย้ำว่า สามีของเธอต้องการทำงานมากแต่เขาต้องการทำงานกลางแจ้งเท่านั้นเพราะมันจะช่วยให้ปอดเขาแข็งแรงขึ้น ซึ่งตำแหน่งงานที่สำนักงานจัดหาให้นั้นทำด้านความสะอาดซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมิลเลอร์ ทั้งเคนน์และมิลเลอร์ย้ำถึงความจำเป็นที่ต้องการย้ายไปอยู่บ้านสงเคราะห์ขนาด 5 ห้องนอน ซึ่งมิลเลอร์กล่าวว่า “ผมยินดีที่จะจ่ายค่าเช่าหากเป็นบ้านขนาด 4 ห้องนอน แต่นี่สภาพบ้านที่อยู่ในปัจจุบันแย่มาก บ้านทั้งชื้นและผุมีราขึ้นเต็มไปหมด และเงินที่ได้รับจากรัฐไม่มากพอที่จะจัดหากรงเป็นบ้านให้กับงูเหลือมซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงประจำบ้านได้ ในขณะที่ภรรยาของมิลเลอร์ยืนยันว่า บ้านที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันนี้คับแคบเกินไปสำหรับสมาชิกทั้งหมดในครอบครัว นอกจากนี้สภาพบ้านที่มีราขึ้นนั้นไม่เป็นผลดีต่อระบบการหายใจของเด็กๆ ซึ่งสอดคล้องกับความเห็นของเคต ปาร์กเกอร์ จากThe Homeless charity shelter ที่ได้เรียกร้องให้ทางสำนักงานสังคมสงเคราะห์บอร์นมัธ ให้จัดการเรื่องที่พักของมิลเลอร์ให้ด่วนที่สุด โดยปาร์กเกอร์กล่าวว่า “การต้องอยู่อย่างแออัดถือเป็นสภาพการไร้ที่อยู่อาศัยอย่างหนึ่ง และหากเกิดขึ้น ทางสังคมสงเคราะบอร์นมัธ ต้องรับผิดชอบแก้ไข” ในขณะที่ทางสำนักงานท้องถิ่นกล่าวว่า ได้จัดการให้มิลเลอร์อยู่ที่ “โกลด์ลิสต์” หรือผู้ที่สามารถจะได้บ้านตามประสงค์มากที่สุด แต่ถึงจะอยู่ที่“โกลด์ลิสต์” ผู้ยื่นขอความจำนงค์ก็ต้องรอ แต่ชาวเมืองบอร์นมัธ และอดีตสมาชิกสภาท้องถิ่นสายอนุรักษ์นิยมกล่าวแย้งว่า “ มี 2 ทางที่จะดูได้จากเคสนี้ ทางแรกคือรู้สึกสงสารพวกเด็กๆ แต่อีกทางคือพ่อของพวกเขาไม่ทำงาน ดังนั้นผมไม่คิดว่าผู้จ่ายภาษีชาวอังกฤษต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่มิลเลอร์ควรรับผิดชอบด้วยตัวเอง มิลเลอร์ไม่ยอมทำงาน ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก และมันเป็นการขาดความรับผิดชอบโดยสิ้นเชิงที่ปล่อยให้มีลูกมากขนาดนี้หากไม่สามารถจะรับผิดชอบได้ นี่เป็นภาพสะท้อนของสังคมอังกฤษสมัยใหม่”
