ชาวซีเรียพึ่ง “เรื่องขำขัน” เกี่ยวกับ “รอมฎอน” เพื่อบรรเทาความบอบช้ำจากสงคราม

เอเอฟพี/เอเจนซีส์ - ขณะที่ชาวมุสลิมในซีเรียกำลังเข้าสู่ปีที่ 3 แล้ว ที่พวกเขาต้องถือศีลอดในเดือนรอมฎอนในยามสงคราม ก็มีคนจำนวนมากหันมาใช้ตลกร้ายเพื่อคลายความทุกข์ใจ

การเล่าเรื่องขำขัน เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยบรรเทาความทุกข์จากปัญหาการขาดแคลนอาหาร ความรุนแรง และความตาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำลายความรู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในชุมชน และขัดขวางการจัดงานเฉลิมฉลองที่โดยปกติแล้วเป็นของคู่กันกับเดือนรอมฎอน

มุกหนึ่งที่ชาวซีเรียนิยม คือการล้อเลียนปืนใหญ่ซึ่งใช้ยิงเพื่อบอกเวลาสิ้นสุดของการอดอาหารในแต่ละวัน และบอกเวลาเริ่มต้นของอิฟฏอร หรือ มื้อค่ำหลังการถือศีลอดมาตลอดทั้งวัน

“ระวังให้ดี เพียงเพราะได้ยินเสียงปืนใหญ่ นั่นไม่ได้หมายความว่าถึงเวลาที่พวกเธอจะหยุดถือศีลอดเสมอไปนะ” โดยมุกนี้มีที่มาจากความจริงอันน่าเศร้าที่ว่า ในยามสงครามเช่นนี้มักมีเสียงปืนดังก้องทั่วทั้งซีเรียอยู่บ่อยครั้ง

ในพื้นที่ที่เกิดเหตุรุนแรงน้อยกว่า แต่ละคืนชาวบ้านจะได้ยินเสียงของมะซาฮาราตี ชายผู้ซึ่งออกมาเดินตามท้องถนนก่อนรุ่งเช้าเพื่อปลุกชาวมุสลิมให้ตื่นขึ้นมารับประทานอาหารก่อนเริ่มถือศีลอด

ทว่าในพื้นที่เต็มไปด้วยเหล่าพลแม่นปืนและการระดมยิงอาวุธ จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะยังคงยึดถือประเพณีนี้

แต่ก็ยังมีรูปภาพตลกๆ พร้อมข้อความที่เผยแพร่ไปทั่ว ซึ่งแสดงภาพของรถถังคันหนึ่งที่มีหมวกตามประเพณีของมะซาฮาราตีคลุมอยู่ด้านบน โดยที่เจ้ารถถังคันนี้จะแล่นไปตามท้องถนนพร้อมส่งเสียงดังอึกทึกจนปลุกผู้ถือศีลขึ้นมาแทน

ทั้งนี้ โดยส่วนมากเรื่องตลกจะแฝงความโหดร้าย ประชดประชันภาวะการขาดแคลนอาหารอย่างต่อเนื่อง ซึ่งประชาชนจำนวนมากทั่วซีเรียต้องเผชิญ

“ไม่ใช่เรื่องยากที่จะอดอาหารในเดือนรอมฎอน เพราะสิ่งที่ยากกว่าคือการหาอาหารมายาไส้ในช่วงที่เลิกอดแล้ว” วัยรุ่นซีเรียคนหนึ่งระบุในเฟซบุ๊ก

เพื่อแก้ไขปัญหาอาหารไม่เพียงพอ รัฐบาลซีเรียตัดสินใจห้ามส่งออกอาหารในเดือนกรกฎาคม โดยประกาศว่าจะปรับผู้ลักลอบส่งออก

สถานการณ์ปัญหานี้กลายเป็นสิ่งท้าทายองค์กรการกุศลในซีเรีย ที่ดำเนินการแจกจ่ายอาหารให้ผู้ที่ด้อยโอกาสในช่วงเดือนรอมฎอน ซึ่งรวมถึงครอบครัวนับแสนที่ต้องพลัดถิ่นจากภาวะสงคราม

บรรดาเว็บไซต์เครือข่ายสังคมออนไลน์พากันเผยแพร่การริเริ่มและการรณรงค์กระตุ้นให้ชาวซีเรียหันมาให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ที่ลำบากกว่า

กลุ่มนักเคลื่อนไหวที่ใช้ชื่อว่า “Help” ได้จัดตั้งโครงการแบ่งปันต่างๆ เป็นต้นว่า การรณรงค์ที่เรียกว่า “มาเอาชนะความหิวกันเถอะ” (Let's defeat hunger)

เจ้าของร้านอาหารและร้านค้าต่างๆ ก็พยายามมีส่วนร่วมทำความดีด้วยการทำโปรโมชัน “มื้ออาหารราคาเท่าทุน” ซึ่งก็คืออาหารมื้อค่ำที่มีเท่ากับราคาของส่วนผสมที่ใช้ โดยที่ผู้ขายจะไม่ได้กำไร เพื่อผู้ยากไร้