เอเอฟพี - ธนาคารโลก เผยรายงานระบุ จำนวนคนยากไร้ในประเทศกำลังพัฒนาลดลงต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ ในระหว่างปี 2005-2008 และถือเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่สถาบันการเงินของโลกแห่งนี้เริ่มติดตามปัญหาความยากจน
การศึกษาดังกล่าว ซึ่งอ้างอิงการสำรวจความเห็นของ 850 ครัวเรือนในเกือบ 130 ประเทศ นิยามคำว่า “ยากจน” หมายถึงการใช้ชีวิตด้วยเงินต่ำกว่า 1.25 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อวัน หรือราว 37 บาท
เวิลด์แบงก์ ระบุว่า ในปี 2008 พลเมืองในประเทศกำลังพัฒนาที่ยากจนมีจำนวน 1,290 ล้านคน หรือ 22% ของประชากรในประเทศเหล่านั้น ซึ่งลดลงจาก 1,940 ล้านคน ในปี 1981
มาร์ติน ราวัลเลียน ผู้อำนวยการกลุ่มวิจัยของธนาคาร และหัวหน้าทีมผลิตรายงานฉบับนี้กล่าวว่า “ประเทศกำลังพัฒนาทั้งหมดมีความคืบหน้าสำคัญในการต่อสู้กับความยากจนรุนแรง แต่ 663 ล้านคนที่เลื่อนขึ้นไปอยู่เหนือเส้นบ่งชี้ความยากจนนั้น ก็ยังถือว่ายากจนตามมาตรฐานของประเทศที่มีรายได้ระดับกลาง และระดับสูงอยู่”
อย่างไรก็ตาม เขาเตือนว่า คนอีกกว่า 1,000 ล้านคน ที่ยังคงยากจนสุดๆ ซึ่งตามอัตราความก้าวหน้าในปัจจุบัน พวกเขายังจะต้องอดอยากยากไร้เช่นนี้ไปจนถึงปี 2015
หากระบุตามภูมิภาค เอเชียตะวันออก และแปซิฟิก รวมถึงจีน มีประชากรที่ยากจน 14% ในปี 2008 น้อยลงจาก 77% ในปี 1981 เมื่อครั้งที่ภูมิภาคนี้เคยมีอัตราความยากจนสูงสุดในโลก
ขณะที่ เอเชียใต้ อัตราความยากจนตกลงจาก 61% เหลือ 39% ระหว่างปี 1981 และ 2005 โดยยังลดลงอีก 3.0% ในช่วงปี 2005-2008 ด้วย
ส่วน ละตินอเมริกา และแคริบเบียน มีประชากรยากจน 14% ในปี 1984 โดยตัวเลขได้เพิ่มสูงขึ้นจนกระทั่งปี 2002 และลดลงอย่างรวดเร็วนับแต่นั้น ซึ่งในปี 2008 ตกลงเหลือ 6.5%
ในตะวันออกกลาง และแอฟริกาเหนือ ประชากร 8.6 ล้านคน หรือเกือบ 3% ในปี 2008 ใช้ชีวิตอยู่อย่างยากจนข้นแค้น โดยลดลงจาก 16.5 ล้านคนในปี 1981
สำหรับตัวเลขคนยากจนในยุโรปตะวันออก และเอเชียกลาง พุ่งขึ้นไปสูงสุดในปี 1999 ที่เกือบๆ 4% แต่ก็ลดลงมาอยู่ที่ไม่ต่ำกว่า 0.5% ขณะที่แถบซับซาฮาราในแอฟริกา ซึ่งเคยมีประชากรยากจนถึง 51% ทุกวันนี้ก็ลดลงเหลือ 47%
การศึกษาดังกล่าวสิ้นสุดในปี 2008 เนื่องจากข้อมูลล่าสุดจากประเทศกำลังพัฒนานั้นถูกจำกัด หรือไม่ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับการประเมินก่อนหน้านั้นได้ ทว่า การสำรวจหลังปี 2008 นั้นบ่งชี้ว่า ความยากจนก็ยังค่อยๆ ลดจำนวนลงทั่วโลก
