เอเอฟพี - อาสาสมัครชาวกีวีซึ่งมีเพียงพลั่ว, เสียม กับหัวใจเกินร้อย มุ่งหน้าไปตามจุดต่างๆของเมืองไครสต์เชิร์ช เพื่อขุดลอกท่อ, ทำความสะอาดบ้านเรือน และบอกให้ชาวเมืองผู้ประสบภัยได้รู้ว่า พวกเขาไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว
“ถ้าคุณนั่งมองเหตุการณ์ในโทรทัศน์ คุณจะรู้สึกหมดหวัง และคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง นี่ก็คือวิธีหนึ่งครับ” จอห์น ฮาร์ตเนลล์ ชาวนาคนหนึ่งกล่าว
“คนที่นั่งอยู่ในบ้านจะรู้สึกเครียด แต่พอเห็นกองทัพอาสาสมัครออกมาเดินตามถนน พวกเขาก็ออกมาบ้าง บางคนเอาขนมอบออกมาด้วยนะ เยี่ยมจริงๆ พอพวกเขาผ่านไปแล้ว ผู้คนก็กลับมายิ้มแย้มได้อีกครั้ง เพราะรู้ว่ายังมีคนห่วงใยพวกเขาอยู่”
เหตุแผ่นดินไหวขนาด 6.3 ริกเตอร์เมื่อวันอังคาร(22)ที่ผ่านมา ก่อให้เกิดปรากฎการณ์ซึ่งเรียกกว่า “การทำให้เป็นของเหลว” (liquefaction) ซึ่งทำให้ดิน, ทราย และโคลนน้ำหนักกว่า 180,000 ตันถูกบีบอัดจนเปลี่ยนสภาพเป็นเลน และไหลเข้าท่วมท้องถนนและสนามต่างๆทั่วเมืองไครสต์เชิร์ช
เมื่อเทียบกับอาคารบ้านเรือนที่พังเสียหายถึง 1 ใน 3 ของเมือง และอีกราว 200 ชีวิตที่สูญไป การขุดลอกท่ออาจถือเป็นงานเล็กน้อย แต่สำหรับชาวเมืองที่ต้องอยู่โดยไม่มีไฟฟ้าหรือน้ำประปา และอาจต้องสูญเสียบ้านเรือนไป การปรากฎตัวของอาสาสมัคร 20 กว่าคนที่เข้ามาช่วยขนดินในสวน, ปัดกวาดเศษกระจก และขนย้ายเฟอร์นิเจอร์ ถือเป็นน้ำใจอย่างเหลือล้น
บ้านของ แอน-มารี โฟเลย์ เป็นเพียง 1 ใน 2 หลังบนถนนเอวอนเดลล์ซึ่งยังมีคนอยู่อาศัย หลังเกิดแผ่นดินขนาด 7.0 ริกเตอร์เมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว และยังเผชิญอาฟเตอร์ซ็อกรุนแรงเมื่อวันพฤหัสบดี(24)ที่ผ่านมา จนทำให้ตัวบ้านเอียงกะเท่เร่อยู่ในขณะนี้
“พวกเขาทำงานกันไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย คุณคงไม่เชื่อแน่ๆว่าเขาทำอะไรกันบ้าง” โฟเลย์ กล่าวถึงอาสาสมัครชาวนา 22 คนที่เข้ามาช่วยขนดินในสวนของเธอนานถึง 3 ชั่วโมงวานนี้(27) ซึ่งเป็นงานที่เธอเองคิดว่าทำไม่ไหวแน่
“ฉันรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมากเลย มันอาจฟังดูโง่ๆนะ ฉันอยากจะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตาเหลือแล้ว อธิบายไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง”
นอกจากนี้ ยังมีประชาชนอีกหลายร้อยคนจากทั่วนิวซีแลนด์ที่เดินทางมาช่วยทำความสะอาดเมืองไครสต์เชิร์ช บางคนบินมาจากเวลลิงตันที่ห่างออกไปถึง 400 กิโลเมตร บ้างก็ลงทุนขับรถมาจากเกาะใต้ และอาศัยนอนตามเต็นท์หรือคอกม้าในลานแสดงผลผลิตทางการเกษตร เพียงเพื่อจะมาช่วยเพื่อนร่วมชาติ
ชาวนิวซีแลนด์ราว 20,000 คนเข้าร่วมโครงการอาสากับนักศึกษามหาวิทยาลัยแคนเทอเบอรี ซึ่งตั้งกลุ่มในเฟสบุ๊กหลังเกิดแผ่นดินไหวเดือนกันยายนด้วยสมาชิกเพียง 160 คน อาสาสมัครกลุ่มนี้มีสมาชิกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของหน่วยป้องกันพลเรือนที่ช่วยฟื้นฟูเมืองไครสต์เชิร์ช
แซม จอห์นสัน นักศึกษาด้านการเมืองและกฎหมายผู้ก่อตั้งกลุ่มอาสาสมัคร เล่าว่า ตนไม่คาดคิดมาก่อนว่าโครงการเล็กๆนี้จะเติบโตไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ และมีอาสาสมัครกว่า 1,500 คนลงไปช่วยตามจุดที่เสียหายที่สุดของเมืองในแต่ละวัน
“ด้วยยอดผู้เสียชีวิตในขณะนี้ ผมเชื่อว่าทุกคนในเมืองไครสต์เชิร์ชล้วนได้รับผลกระทบด้วยกันทั้งนั้น เราจำเป็นต้องช่วยกัน และนั่นคือสิ่งที่งดงามครับ” จอห์นสัน วัย 22 ปี กล่าว
กลุ่มของ จอห์นสัน ได้เปิดเวบไซต์ซึ่งชาวเมืองสามารถเข้ามาขอความช่วยเหลือ หรือลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครทำความสะอาดเมืองได้ โดยเขาระบุว่า สื่อสังคมออนไลน์เป็น “เครื่องมืออันทรงพลัง” ในการขับเคลื่อนชุมชนหลังเกิดภัยพิบัติ
วานนี้(27) กลุ่มชาวนาและสมาคมรักบี้ในเมืองไครสต์เชิร์ชเกือบ 1,000 คน ต่างก็คว้าเครื่องไม้เครื่องมือออกมาช่วยฟื้นฟูสภาพเมืองเช่นกัน
“คนที่ไม่ได้รับผลกระทบคงรู้สึกผิดบ้างในใจ ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นแรงบันดาลใจให้พวกเขาต้องออกมาช่วย” ไมเคิล มอร์โรว์ ชาวนาและผู้ประสานงานอาสาสมัคร กล่าว
“การที่มีคนออกมามากมายขนาดนี้ ทำให้เราทึ่งจริงๆครับ”
บ็อบ ปาร์กเกอร์ นายกเทศมนตรีเมืองไครสต์เชิร์ช กล่าวว่า อาสาสมัครเป็นพลังที่สำคัญยิ่ง ไม่เพียงช่วยลดภาระงานของเจ้าหน้าที่เท่านั้น แต่ยังเป็นกำลังใจให้แก่ชาวเมืองผู้สูญเสียอีกด้วย
“เรารู้สึกซาบซึ้งและมีกำลังใจอย่างยิ่งที่ได้ทราบว่ามีอาสาสมัครป้องกันพลเรือนออกมาช่วยเหลือชาวเมือง และนี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในไครสต์เชิร์ช”
