เอเจนซี/เอเอฟพี - ผลวิจัยระบุทุกๆ ปีไว้รัสไข้หวัดใหญ่จะวิวัฒนาการใหม่ๆ จากบริเวณแถวๆ เอเชียตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ แล้วจึงแพร่กระจายไปทั่วโลก ก่อนที่เชื้อไวรัสจะสูญพันธุ์ไปภายใน 9 เดือน นอกจากนี้ การแพร่กระจายดังกล่าวยังทำให้เกิดการ "เพาะพันธุ์" ของไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ เอ (เอช 3 เอ็น 2) ซึ่งเป็นไวรัสที่พบมากที่สุดด้วย
วารสาร Nature and Science ได้ตีพิมพ์ผลการวิจัยของทีมนักวิจัยระหว่างประเทศทางด้านพันธุกรรม 2 ทีมที่ชี้ว่า มีแหล่งซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเชื้อไข้หวัดใหญ่ในแต่ละปีเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น แล้วก็เกิดการแพร่กระจายไปทั่วโลกก่อนที่เชื้อนั้นจะตาย ดังนั้นทุกๆ ปี จึงมีไวรัสสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นและทำให้มีผู้ติดเชื้อรายใหม่
ทีมวิจัยทีมแรกซึ่งนำโดยเอ็ดเวิร์ด โฮล์มส์ แห่งมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ไม่อาจระบุจุดเริ่มต้นของไวรัสไข้หวัดใหญ่อย่างแน่ชัด แต่กล่าวว่า ทั้งไวรัสเอช 3 เอ็น 2 และเอช 1 เอ็น 1 ดูเหมือนจะมาจากแหล่งน้ำแหล่งใดแหล่งหนึ่งซึ่งอาจจะเป็นในบริเวณเขตศูนย์สูตร อันเป็นเขตร้อนของโลก
ส่วนทีมที่ 2 ซึ่งนำโดยโคลิน รัสเซล และดีเรก สมิธแห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในอังกฤษ ได้วิเคราะห์ตัวอย่างเชื้อเอช 3 เอ็น 2 จำนวน 13,000 ตัวอย่างที่พบตั้งแต่ปี 2002 และระบุว่าแหล่งกำเนิดของเชื้อไวรัสจะต้องเป็นเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยอาจจะมาจากที่ต่างๆ กันในทุกปี
การค้นพบดังกล่าวอาจช่วยในการระบุว่า ไวรัสสายพันธุ์ใดที่จะก่อให้เกิดโรคไข้หวัดใหญ่ในฤดูกาลต่างๆ และยังเป็นอีกขั้นตอนหนึ่งซึ่งอาจจะช่วยให้ผู้ผลิตยาผลิตวัคซีนที่มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น และที่ผ่านมาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ๆ มักจะปรากฏภายหลังจากที่มีการผลิตวัคซีนชนิดใหม่ออกมาแล้ว
รัสเซล ระบุว่า "แบบแผนการย้ายถิ่นของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในทั่วโลกยังคงเป็นปริศนาอย่างต่อเนื่องมานานกว่า 60 ปีแล้ว" เขายังเสริมด้วยว่า
ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากเชื่อกันมานานแล้วว่าเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจีนนั้น เป็นแหล่งกำเนิดของไวรัสไข้หวัดใหญ่ส่วนมาก
นอกจากนั้น ผู้เชี่ยวชาญบางรายก็มีสมมุติฐานว่า ไวรัสไข้หวัดใหญ่มีการเคลื่อนย้ายถิ่นไปๆ มาๆ ระหว่างภูมิภาคด้านเหนือและด้านใต้ของโลก หรือไม่ก็อาจจะเพาะพันธุ์อยู่ตลอดปีในพื้นที่เขตร้อนแล้วจึงแพร่กระจายไปยังส่วนอื่นๆ ทั่วโลกเป็นครั้งคราวไป
"เราพบว่าไวรัสเริ่มกระจายตัวออกมาจากภูมิภาคเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทุกๆ ปี แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมีจุดเริ่มต้นที่ประเทศใดประเทศหนึ่งเป็นการเฉพาะเจาะจง ดังนั้นจึงคงพูดไม่ได้ง่ายๆ ว่าเชื้อไวรัสแพร่กระจายมาจากจีน เพราะไม่ได้มีแต่จีนเท่านั้นที่เป็นต้นกำเนิดของไวรัส" รัสเซลกล่าว
ในภูมิภาคเขตร้อนนั้น ไข้หวัดใหญ่มีแนวโน้มแพร่กระจายในช่วงฤดูฝน และภูมิภาคเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มีช่วงเวลาของฤดูฝนแตกต่างกันไป รวมทั้งมีช่วงเวลาของการเกิดการระบาดของโรคไม่ไม่เหมือนกันด้วย
"อย่างเช่นกรุงเทพและกัวลาลัมเปอร์ซึ่งอยู่ห่างกันเพียง 700 ไมล์ แต่มีการระบาดของไข้หวัดใหญ่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงทุกปี" ซึ่งแสดงว่าการระบาดของโรคจะเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปีในเอเชีย รัสเซลชี้
แต่หลังจากนั้นไวรัสเหล่านี้ก็จะไปตายที่อเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย และส่วนอื่นๆ ของโอเชียเนีย จนทำให้พื้นที่เหล่านี้เป็น "สุสานทางวิวัฒนาการ" ไป และแม้ว่านักเดินทางจากอเมริกาจะนำเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่กลับไปยังเอเชีย แต่ชาวเอเชียในตอนนั้นก็มีภูมิคุ้มกันเชื้อดังกล่าวแล้ว
วารสาร Nature and Science ได้ตีพิมพ์ผลการวิจัยของทีมนักวิจัยระหว่างประเทศทางด้านพันธุกรรม 2 ทีมที่ชี้ว่า มีแหล่งซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเชื้อไข้หวัดใหญ่ในแต่ละปีเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น แล้วก็เกิดการแพร่กระจายไปทั่วโลกก่อนที่เชื้อนั้นจะตาย ดังนั้นทุกๆ ปี จึงมีไวรัสสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นและทำให้มีผู้ติดเชื้อรายใหม่
ทีมวิจัยทีมแรกซึ่งนำโดยเอ็ดเวิร์ด โฮล์มส์ แห่งมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ไม่อาจระบุจุดเริ่มต้นของไวรัสไข้หวัดใหญ่อย่างแน่ชัด แต่กล่าวว่า ทั้งไวรัสเอช 3 เอ็น 2 และเอช 1 เอ็น 1 ดูเหมือนจะมาจากแหล่งน้ำแหล่งใดแหล่งหนึ่งซึ่งอาจจะเป็นในบริเวณเขตศูนย์สูตร อันเป็นเขตร้อนของโลก
ส่วนทีมที่ 2 ซึ่งนำโดยโคลิน รัสเซล และดีเรก สมิธแห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในอังกฤษ ได้วิเคราะห์ตัวอย่างเชื้อเอช 3 เอ็น 2 จำนวน 13,000 ตัวอย่างที่พบตั้งแต่ปี 2002 และระบุว่าแหล่งกำเนิดของเชื้อไวรัสจะต้องเป็นเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยอาจจะมาจากที่ต่างๆ กันในทุกปี
การค้นพบดังกล่าวอาจช่วยในการระบุว่า ไวรัสสายพันธุ์ใดที่จะก่อให้เกิดโรคไข้หวัดใหญ่ในฤดูกาลต่างๆ และยังเป็นอีกขั้นตอนหนึ่งซึ่งอาจจะช่วยให้ผู้ผลิตยาผลิตวัคซีนที่มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น และที่ผ่านมาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ๆ มักจะปรากฏภายหลังจากที่มีการผลิตวัคซีนชนิดใหม่ออกมาแล้ว
รัสเซล ระบุว่า "แบบแผนการย้ายถิ่นของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในทั่วโลกยังคงเป็นปริศนาอย่างต่อเนื่องมานานกว่า 60 ปีแล้ว" เขายังเสริมด้วยว่า
ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากเชื่อกันมานานแล้วว่าเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจีนนั้น เป็นแหล่งกำเนิดของไวรัสไข้หวัดใหญ่ส่วนมาก
นอกจากนั้น ผู้เชี่ยวชาญบางรายก็มีสมมุติฐานว่า ไวรัสไข้หวัดใหญ่มีการเคลื่อนย้ายถิ่นไปๆ มาๆ ระหว่างภูมิภาคด้านเหนือและด้านใต้ของโลก หรือไม่ก็อาจจะเพาะพันธุ์อยู่ตลอดปีในพื้นที่เขตร้อนแล้วจึงแพร่กระจายไปยังส่วนอื่นๆ ทั่วโลกเป็นครั้งคราวไป
"เราพบว่าไวรัสเริ่มกระจายตัวออกมาจากภูมิภาคเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทุกๆ ปี แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมีจุดเริ่มต้นที่ประเทศใดประเทศหนึ่งเป็นการเฉพาะเจาะจง ดังนั้นจึงคงพูดไม่ได้ง่ายๆ ว่าเชื้อไวรัสแพร่กระจายมาจากจีน เพราะไม่ได้มีแต่จีนเท่านั้นที่เป็นต้นกำเนิดของไวรัส" รัสเซลกล่าว
ในภูมิภาคเขตร้อนนั้น ไข้หวัดใหญ่มีแนวโน้มแพร่กระจายในช่วงฤดูฝน และภูมิภาคเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มีช่วงเวลาของฤดูฝนแตกต่างกันไป รวมทั้งมีช่วงเวลาของการเกิดการระบาดของโรคไม่ไม่เหมือนกันด้วย
"อย่างเช่นกรุงเทพและกัวลาลัมเปอร์ซึ่งอยู่ห่างกันเพียง 700 ไมล์ แต่มีการระบาดของไข้หวัดใหญ่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงทุกปี" ซึ่งแสดงว่าการระบาดของโรคจะเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปีในเอเชีย รัสเซลชี้
แต่หลังจากนั้นไวรัสเหล่านี้ก็จะไปตายที่อเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย และส่วนอื่นๆ ของโอเชียเนีย จนทำให้พื้นที่เหล่านี้เป็น "สุสานทางวิวัฒนาการ" ไป และแม้ว่านักเดินทางจากอเมริกาจะนำเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่กลับไปยังเอเชีย แต่ชาวเอเชียในตอนนั้นก็มีภูมิคุ้มกันเชื้อดังกล่าวแล้ว
