'อนิศ'ยินดีต้อนรับสู่เศรษฐกิจเผาจริง ชี้บริษัทใหญ่ปลดคนงาน-คนรวยถือเงินสด-ตลาดทุนผันผวน

อนิศ โอสถานุเคราะห์ โพสต์เฟซบุ๊ก Anit Osathanugrah ระบุว่า ยินดีต้อนรับ สู่เศรษฐกิจเผาจริง

นอนดูทีวีอยู่ เห็นข่าวนี้ แล้วเลยบ่นให้ฟังสักหน่อย

สมัยก่อนพอพูดถึงเรื่องนี้ จะมีคนประชด โอ๊ย พูดมาทุกปี ปีนี้เผาหลอก ปีหน้าเผาจริง เมื่อไหร่ จะเผาจริงสักทีวะ รำคาญ

นี่แหละ ตอนนี้ไง เผาจริงเริ่มมาพักนึงแล้ว

หา แค่นี้อะเหรอ กระจอกว่ะ เผาจริง มันต้อง โจรเต็มเมือง มีคนถือปืนเดินทุบร้านนั้นนี้ไปมา คนเดินตาลอย เหมือนซอมบี้ ร้อง หิวๆๆ เงินๆๆ เต็มเมือง คนแบกเงินมากระสอบนึงแลกขนมปังแถวเดียว ของกินหมดทุกร้านสะดวกซื้อ น้ำมันหมดประเทศ แบบนั้นสิวะ ถึงจะสะใจ เผาจริง

มึงก็ดูหนังเยอะเกิน นั่นมันประเทศล้มละลาย หรือสงครามกลางเมือง แบบเวเนซูเอลา หรือ ซีเรีย มันยังไม่เป็นขนาดนั้นแบบข้ามวัน แต่มันจะทรุดลงไปเรื่อยๆ

สัญญาณที่บอกว่าเผาจริง มันมาครบแล้ว บริษัทใหญ่ ปลดคนงาน คนรวยถือเงินสดมากกว่าลงทุน ตลาดทุนผันผวนหนัก ไม่มีความเชื่อมั่น เครดิตประเทศถูกปรับลด จาก stable เป็น negative. คนแห่ขายของ หรู เช่นFB คุณ Bert manit โพสต์ขาย Porsche ทิ้งขาดทุนสี่ล้านทันที เพราะรู้ว่าพายุหนักมาแล้ว คนแชร์ไปสองหมื่นกว่า ภายในวันเดียว แบงค์คุมเข้มเครดิต ไม่ปล่อย loan ภาครัฐอัดเงิน แต่ไม่กระเตี้องเลย ของไม่ได้แพงขึ้น แต่ขายไม่ออก ยอดขายลดลงที 30-50% อย่างรวดเร็ว แบบ งง ว่ากูทำไรผิดวะ

ทั้งอาเซียน ไทยอยู่บ๊วยสุด แบบโดนทิ้งไม่เห็นฝุ่น ด้วยตัวเลขไม่ใช่ฉิวเฉียด แต่ใช้คำว่า น่าอับอาย

เศรษฐกิจเผาจริง มันจะเผาเบาๆ ให้ทรุดลงไปเรื่อยๆ บรรยากาศ มันจะค้าขายยากขึ้น คนไม่ซื้อของ ถ้าซื้อก็ของถูกๆ จำเป็นๆ แต่คนรวยจะยังบ้าบอช้อปวันละล้านลงติ๊กต๊อกเหมือนเดิม เพราะช่องว่าง มันจะทิ้งห่างไปเรื้อยๆ ประเทศเราจะค่อยๆ หยุดอยู่กับที่ และล้าหลัง ในขณะที่คนอยู่อาจจะไม่รู้สึกมาก เพราะมันเหมือนต้มกบ ไปเบาๆ
กบมันก็สุกแบบไม่รู้ตัว อาจจะแค่รู้สึกว่า กูห่วย คนอื่นรวยขึ้นเขาก็มีอยู่ กูกระจอกเอง กูต้องยอมรับสภาพนี้ไป

ทางรอด บอกตรงๆ ว่า ยังไม่รู้ ถ้ารู้ชัดแจ้ง คงไปเป็นนายกให้แล้ว แต่ถ้าจะถามว่า เรามาถึงตรงนี้ได้ยังไง ถ้าให้พูดตามตรงก็คือ คนไทยเราโดนปั่นหัว ให้ตีกัน และเราไม่ใช่ประเทศกำลังพัฒนา แต่เราเป็นประเทศที้หยุดพัฒนามาแล้ว 20 ปี ทั้งด้านการศึกษา ด้านเกษตร ด้านไอที ด้านคมนาคม ถนน รถไฟ แทบทุกด้าน สองทศวรรษที่แล้ว กับวันนี้เหมือนเดิม บวกกับการเมืองที่ไม่เคยเสถียร ทำอะไรก็มีองค์กรอะไรก็ไม่รู้มาคอยขัดไว้ ไม่ให้เจริญ ระบบการศึกษา ผลิตแรงงานราคาถูก แทนนวัตกรรม คนเก่งถูกกด ไม่ได้รับการส่งเสริม

สมองไหล ออกไปหมด ข้าราชการจะใหญ่ได้ต้องซื้อตำแหน่ง ขายแต่ของเดิม ท่องเที่ยวเก่าๆ

ไม่สนับสนุนนวัตกรรมแบบจริงจัง อย่าง สิงคโปร์ มาเลเซีย คอร์รัปชั่นฝังลึก แถมระบบพวกพ้อง คอร์รัปชั่นตั้งแต่ชาวบ้านแล้ว ใครให้เงินกู ถือว่าคนดี ใครมางานบวชลูก กูก็จะเลือกเขา คิดเป็นอยู่แค่นี้

พอมาวันนี้ คลื่นเศรษฐกิจโลก ซัดใส่ทีเดียว ก็ล้มแอ้งแม้ง เพราะขาอ่อนมานาน โดนซัดทีเดียว ก็จบกัน

ใครพอรู้วิธี ให้หลุดจากวงจรอุบาทว์ นี้ ช่วยบอกด้วย
แต่วันนี้

ตัวใครตัวมัน ก่อนแล้วกันนะคร้าบ

เดี๋ยวคิดออกแล้ว มาบอก

อนิศ โอสถานุเคราะห์