พรรคไทยสร้างไทย ออกแถลงการณ์ ระบุว่า ตามที่ได้เกิดการชุมนุมทางการเมืองและกิจกรรมทางการเมืองของพี่น้องประชาชนขึ้นหลายครั้ง โดยมีข้อเรียกร้องข้อหนึ่งที่ตรงกันคือขอให้นายกรัฐมนตรีลาออกจากตำแหน่งเนื่องจากผู้ชุมนุมเห็นตรงกันว่า นายกรัฐมนตรีขาดความสามารถในการบริหารสถานการณ์โควิด-19 และล้มเหลวในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของประเทศ
พรรคไทยสร้างไทยเห็นด้วยกับผู้ชุมนุมว่า นายกรัฐมนตรีแก้ไขปัญหาการแพร่ระบาดของโควิด-19 ผิดพลาดบกพร่องอย่างร้ายแรงจริง ปล่อยปละละเลยจนเกิดการแพร่ระบาดขึ้นหลายระลอกทั้งที่อยู่ภายใต้การประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน บริหารวัคซีนผิดพลาดทำให้มีผู้ติดเชื้อมากมายจนล้นระบบสาธารณสุข ประชาชนจำนวนมากต้องเสียชีวิตกลางถนน เพราะไม่มีสถานพยาบาลให้รักษา รวมทั้งยังล้มเหลวในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจสร้างหนี้ให้ประเทศอย่างมหาศาลจนหนี้สาธารณะต่อจีดีพีสูงติดเพดานการก่อหนี้ ส่วนพี่น้องประชาชนกลับต้องประสบความยากลำบากถึงขนาดต้องเข้าแถวรอรับแจกทานอาหาร
พรรคไทยสร้างไทยยอมรับว่า การชุมนุมทางการเมืองดังกล่าวเป็นการฝ่าฝืนข้อกำหนดที่ออกตามประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและอาจจะก่อให้เกิดการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 แต่การชุมนุมที่เกิดขึ้นแล้วและมีแนวโน้มจะเกิดขึ้นต่อไปเรื่อยๆ ผู้ที่ได้รับความเสียหายอย่างแท้จริงคือสังคมไทยที่นอกจากจะต้องเผชิญกับปัญหาการแพร่ระบาดของโควิด-19 เผชิญกับปัญหาเศรษฐกิจแล้ว สังคมไทยยังต้องเผชิญกับปัญหาความขัดแย้ง และความรุนแรงจากการชุมนุมที่มีแนวโน้มจะเพิ่มมากขึ้นดุจกัน โดยมีสาเหตุมาจากความไม่เชื่อมั่นในการบริหารประเทศของนายกรัฐมนตรีอันเป็นประเด็นทางการเมืองและเป็นประโยชน์สาธารณะ
พรรคไทยสร้างไทยจึงขอเรียกร้องให้นายกรัฐมนตรีที่เป็นต้นตอของปัญหา ได้แสดงความรับผิดชอบออกมาแก้ไขปัญหา รวมทั้งคลี่คลายสถานการณ์ที่มีแนวโน้มจะเป็นความรุนแรงที่เรื้อรัง นายกรัฐมนตรีพึงตระหนักว่าตนเองเป็นผู้นำ (leader) เมื่อเกิดปัญหาก็ต้อง “นำ” (lead) ในการแก้ไขปัญหา ไม่ใช่หลบหรือหนีปัญหาปล่อยให้เจ้าหน้าที่ตำรวจต้องเผชิญหน้ากับผู้ชุมนุมตามลำพังจนอาจนำไปสู่ความรุนแรงที่ไม่พึงประสงค์ ยิ่งไปกว่านั้น ข้อเรียกร้องของผู้ชุมนุมที่ขอให้นายกรัฐมนตรีลาออกจากตำแหน่งเป็นเรื่องที่ผู้อื่นไม่สามารถตัดสินใจแทนได้
พรรคไทยสร้างไทยเห็นว่า นายกรัฐมนตรีควรมีสำนึกแห่งความรับผิดชอบและมีความกล้าหาญพอที่จะออกมาแก้ไขปัญหาด้วยตนเอง หากไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบ หรือไม่มีความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้ากับประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจและเป็นผู้เสียภาษีให้นายกรัฐมนตรีใช้ในการบริหารประเทศ นายกรัฐมนตรีก็สมควรที่จะลาออกเพื่อให้ประเทศได้เปลี่ยนแปลงตามครรลองของรัฐธรรมนูญต่อไป