ศูนย์สำรวจความคิดเห็น สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ หรือ นิด้าโพล เปิดเผยผลสำรวจความคิดเห็นของประชาชนที่มีภูมิลำเนาหรือพักอาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 1,250 คน เรื่อง "ปัญหาน้ำท่วมกับนิสัยมักง่ายของคนกรุงฯ บางคน"
จากการสำรวจความคิดเห็นของประชาชนถึงสาเหตุหลักของปัญหาน้ำท่วมขังในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล พบว่า ส่วนใหญ่ ร้อยละ 61.92 ระบุว่า เกิดจากความมักง่ายของการทิ้งเศษขยะ เศษอาหาร สิ่งปฏิกูลต่าง ๆ ลงบนพื้นถนน หรือท่อระบายน้ำ ทำให้อุดตันท่อ หรืออุโมงค์ระบายน้ำ รองลงมา ร้อยละ 11.92 ระบุว่า การบริหารจัดการการระบายน้ำของหน่วยงาน กทม. และพื้นที่ในเขตต่าง ๆ ร้อยละ 6.64 ระบุว่า ขาดการเตรียมความพร้อมในการรับมือน้ำท่วม เช่น การขุดลอกท่อ คูคลอง ร้อยละ 4.72 ระบุว่า การรุกล้ำเส้นทางการระบายน้ำ เช่น การปลูกที่พักอาศัยรุกล้ำคลอง ร้อยละ 4.24 ระบุว่า มีการทำลายหน้าดิน ขุดดิน ใช้น้ำใต้ดิน เช่น การขุดเจาะน้ำบาดาล โครงการขุดเจาะเพื่อสร้างที่พักอาศัย คอนโดมิเนียม อาคาร สิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ ทำให้ดินทรุดตัว ร้อยละ 4.08 ระบุว่า กรุงเทพมหานครและปริมณฑลเป็นพื้นที่ต่ำ ติดกับทะเล ประกอบกับน้ำทะเลหนุนสูง ร้อยละ 2.24 ระบุว่า เป็นภัยธรรมชาติที่คาดการณ์ได้ยาก บางครั้งมีปริมาณน้ำฝนที่ตกมากเกินไป ยากเกินที่จะรับมือในการระบายน้ำได้ทัน ร้อยละ 3.68 ระบุอื่น ๆ ได้แก่ ระบบการจัดวางผังเมือง ความหนาแน่นของบ้านเรือน อาคารที่พักอาศัยต่าง ๆ ที่ทิ้งขยะหรือท่อระบายน้ำมีไม่เพียงพอ ปัญหาภาวะโลกร้อน การตัดไม้ทำลายป่า ปัญหาการเมืองและการทุจริตคอร์รัปชัน และร้อยละ 0.56 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
ส่วนความคิดเห็นเกี่ยวกับความจริงจังในการบังคับใช้กฎหมายลงโทษ จับ – ปรับ กับผู้ที่ชอบทิ้งขยะในที่สาธารณะหรือแม่น้ำลำคลอง พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 65.60 ระบุว่า ไม่มีการบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจังเลย รองลงมา ร้อยละ 24.24 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังค่อนข้างน้อย ร้อยละ 3.76 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังค่อนข้างมาก ร้อยละ 1.44 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังมากที่สุด ร้อยละ 1.44 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังบ้างไม่จริงจังบ้าง และร้อยละ 3.52 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
สำหรับสิ่งที่ประชาชนต้องการฝากบอกถึง "คนบางคน" ที่มักง่าย ชอบทิ้งเศษขยะ เศษอาหาร สิ่งปฏิกูลต่าง ๆ ลงบนพื้นถนน หรือท่อระบายน้ำซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมขังในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ส่วนใหญ่ ร้อยละ 36.32 ระบุว่า ควรช่วยกันร่วมมือกันแก้ไข มีจิตสำนึกในการรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม ควรคิดก่อนทิ้ง คิดถึงส่วนรวม ไม่ควรมักง่ายหรือเห็นแก่ตัว โดยเริ่มจากที่ตัวเราเอง และปลูกฝังค่านิยมให้กับบุตรหลานด้วย รองลงมา ร้อยละ 29.92 ระบุว่า เป็นแบบอย่างที่ไม่ดี ไม่สมควรทำ ควรหยุด และเลิกนิสัยการทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง หมั่นฝึกมีวินัยในการทิ้งขยะให้ลงถัง ควรช่วยกันรักษาความสะอาด ไม่ทำให้บ้านเมืองสกปรก ร้อยละ 4.00 ระบุว่า ควรมีความละอายแก่ใจ ให้คิดถึงใจเขาใจเรา คิดถึงหัวอกคนที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมบ้าง คิดถึงผลกระทบที่จะตามมา ร้อยละ 3.68 ระบุว่า ควรถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย (ทั้งการจับและปรับ) ให้เข็ดหลาบ เพื่อจะได้เป็นตัวอย่าง เกิดความสำนึกและไม่กระทำอีก ตลอดจนเจ้าหน้าที่ควรลงพื้นที่กวดขันการทิ้งขยะด้วย ร้อยละ 3.68 ระบุว่า บางครั้งการทิ้งขยะตามที่สาธารณะ เกิดจากความไม่ตั้งใจหรือจำเป็น ดังนั้นควรมีการบริหารจัดการขยะด้วย เช่น ควรมีป้ายแจ้งเตือน บอกจุดที่ทิ้งขยะ ควรจัดให้มีที่ทิ้งขยะอย่างเพียงพอ รวมไปถึงการประชาสัมพันธ์การคัดแยกขยะ การนำขยะกลับมารีไซเคิล การใช้ถุงดำในกรณีที่ไม่มีถังขยะ และผลเสียของการทิ้งขยะไม่เป็นที่ ร้อยละ 1.60 ระบุว่า ไม่มีประโยชน์สำหรับบุคคลกลุ่มดังกล่าว เพราะอยู่ที่จิตสำนึกของแต่ละบุคคล เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ยาก และร้อยละ 20.80 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
จากการสำรวจความคิดเห็นของประชาชนถึงสาเหตุหลักของปัญหาน้ำท่วมขังในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล พบว่า ส่วนใหญ่ ร้อยละ 61.92 ระบุว่า เกิดจากความมักง่ายของการทิ้งเศษขยะ เศษอาหาร สิ่งปฏิกูลต่าง ๆ ลงบนพื้นถนน หรือท่อระบายน้ำ ทำให้อุดตันท่อ หรืออุโมงค์ระบายน้ำ รองลงมา ร้อยละ 11.92 ระบุว่า การบริหารจัดการการระบายน้ำของหน่วยงาน กทม. และพื้นที่ในเขตต่าง ๆ ร้อยละ 6.64 ระบุว่า ขาดการเตรียมความพร้อมในการรับมือน้ำท่วม เช่น การขุดลอกท่อ คูคลอง ร้อยละ 4.72 ระบุว่า การรุกล้ำเส้นทางการระบายน้ำ เช่น การปลูกที่พักอาศัยรุกล้ำคลอง ร้อยละ 4.24 ระบุว่า มีการทำลายหน้าดิน ขุดดิน ใช้น้ำใต้ดิน เช่น การขุดเจาะน้ำบาดาล โครงการขุดเจาะเพื่อสร้างที่พักอาศัย คอนโดมิเนียม อาคาร สิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ ทำให้ดินทรุดตัว ร้อยละ 4.08 ระบุว่า กรุงเทพมหานครและปริมณฑลเป็นพื้นที่ต่ำ ติดกับทะเล ประกอบกับน้ำทะเลหนุนสูง ร้อยละ 2.24 ระบุว่า เป็นภัยธรรมชาติที่คาดการณ์ได้ยาก บางครั้งมีปริมาณน้ำฝนที่ตกมากเกินไป ยากเกินที่จะรับมือในการระบายน้ำได้ทัน ร้อยละ 3.68 ระบุอื่น ๆ ได้แก่ ระบบการจัดวางผังเมือง ความหนาแน่นของบ้านเรือน อาคารที่พักอาศัยต่าง ๆ ที่ทิ้งขยะหรือท่อระบายน้ำมีไม่เพียงพอ ปัญหาภาวะโลกร้อน การตัดไม้ทำลายป่า ปัญหาการเมืองและการทุจริตคอร์รัปชัน และร้อยละ 0.56 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
ส่วนความคิดเห็นเกี่ยวกับความจริงจังในการบังคับใช้กฎหมายลงโทษ จับ – ปรับ กับผู้ที่ชอบทิ้งขยะในที่สาธารณะหรือแม่น้ำลำคลอง พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 65.60 ระบุว่า ไม่มีการบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจังเลย รองลงมา ร้อยละ 24.24 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังค่อนข้างน้อย ร้อยละ 3.76 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังค่อนข้างมาก ร้อยละ 1.44 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังมากที่สุด ร้อยละ 1.44 ระบุว่า มีการบังคับใช้กฎหมายจริงจังบ้างไม่จริงจังบ้าง และร้อยละ 3.52 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
สำหรับสิ่งที่ประชาชนต้องการฝากบอกถึง "คนบางคน" ที่มักง่าย ชอบทิ้งเศษขยะ เศษอาหาร สิ่งปฏิกูลต่าง ๆ ลงบนพื้นถนน หรือท่อระบายน้ำซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมขังในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ส่วนใหญ่ ร้อยละ 36.32 ระบุว่า ควรช่วยกันร่วมมือกันแก้ไข มีจิตสำนึกในการรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม ควรคิดก่อนทิ้ง คิดถึงส่วนรวม ไม่ควรมักง่ายหรือเห็นแก่ตัว โดยเริ่มจากที่ตัวเราเอง และปลูกฝังค่านิยมให้กับบุตรหลานด้วย รองลงมา ร้อยละ 29.92 ระบุว่า เป็นแบบอย่างที่ไม่ดี ไม่สมควรทำ ควรหยุด และเลิกนิสัยการทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง หมั่นฝึกมีวินัยในการทิ้งขยะให้ลงถัง ควรช่วยกันรักษาความสะอาด ไม่ทำให้บ้านเมืองสกปรก ร้อยละ 4.00 ระบุว่า ควรมีความละอายแก่ใจ ให้คิดถึงใจเขาใจเรา คิดถึงหัวอกคนที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมบ้าง คิดถึงผลกระทบที่จะตามมา ร้อยละ 3.68 ระบุว่า ควรถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย (ทั้งการจับและปรับ) ให้เข็ดหลาบ เพื่อจะได้เป็นตัวอย่าง เกิดความสำนึกและไม่กระทำอีก ตลอดจนเจ้าหน้าที่ควรลงพื้นที่กวดขันการทิ้งขยะด้วย ร้อยละ 3.68 ระบุว่า บางครั้งการทิ้งขยะตามที่สาธารณะ เกิดจากความไม่ตั้งใจหรือจำเป็น ดังนั้นควรมีการบริหารจัดการขยะด้วย เช่น ควรมีป้ายแจ้งเตือน บอกจุดที่ทิ้งขยะ ควรจัดให้มีที่ทิ้งขยะอย่างเพียงพอ รวมไปถึงการประชาสัมพันธ์การคัดแยกขยะ การนำขยะกลับมารีไซเคิล การใช้ถุงดำในกรณีที่ไม่มีถังขยะ และผลเสียของการทิ้งขยะไม่เป็นที่ ร้อยละ 1.60 ระบุว่า ไม่มีประโยชน์สำหรับบุคคลกลุ่มดังกล่าว เพราะอยู่ที่จิตสำนึกของแต่ละบุคคล เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ยาก และร้อยละ 20.80 ไม่ระบุ/ไม่แน่ใจ
