สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) เปิดเผยผลสำรวจความคิดเห็นของประชาชนเรื่อง ปัญหาสุนัขจรจัด ทำการสำรวจระหว่างวันที่ 19 – 20 เมษายน 2559 จากประชาชนทั่วประเทศ กระจายทุกระดับการศึกษา และอาชีพ รวมทั้งสิ้น จำนวน 1,250 หน่วยตัวอย่าง เกี่ยวกับปัญหาสุนัขจรจัด จากผลการสำรวจเมื่อถามถึงการเป็นเจ้าของสุนัขของประชาชนหรือคนในครัวเรือนพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 46.56 ระบุว่า ไม่เคยเป็นเจ้าของสุนัขเลย รองลงมา ร้อยละ 43.12 ระบุว่า ปัจจุบันยังคงเป็นเจ้าของสุนัขอยู่ และร้อยละ 10.32 ระบุว่า เคยเป็นเจ้าของสุนัขมาก่อนแต่ปัจจุบันเลิกแล้ว
ด้านความรู้สึกของประชาชนต่อเมื่อเห็นสุนัขตามท้องถนน ตรอกซอย อาคารสำนักงาน หรือใต้ถุนตึกที่ไม่มีใครดูแลอย่างแท้จริง เช่น สุนัขจรจัด สุนัขที่มีคนคอยให้อาหารแต่ไม่นำไปดูแลเองอย่างจริงจัง พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 30.88 ระบุว่า อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องภาครัฐนำสุนัขเหล่านี้ไปดูแลในสถานที่ที่เหมาะสม รองลงมา ร้อยละ 28.16 ระบุว่า สงสารและอยากให้อาหาร ร้อยละ 24.56 ระบุว่า สงสารแต่ไม่อยากนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน ร้อยละ 12.72 ระบุว่า กลัวว่าสุนัขจะกัดตนเอง ลูกหลานหรือคนในครอบครัว ร้อยละ 8.72 ระบุว่า สงสารและอยากนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน ร้อยละ 7.68 ระบุว่า รู้สึกรำคาญ ไปไหนไม่สะดวก สภาพแวดล้อม ไม่เป็นระเบียบ ไม่สะอาด ร้อยละ 3.92 ระบุว่า อยากให้สมาคม ชมรม องค์กร หรือคนที่รณรงค์เรื่องสิทธิสัตว์นำสุนัขเหล่านี้ไปดูแล ในองค์กรหรือบ้านของตนเอง ร้อยละ 3.60 ระบุว่า อยากรู้ว่าใครเคยเป็นเจ้าของสุนัขเหล่านี้มาก่อน ร้อยละ 1.76 ระบุว่า อยากขับไล่ ไปไกล ๆ ร้อยละ 0.48 ระบุว่า อยากทำร้ายสุนัขเพราะตนเอง ลูกหลานหรือคนในครอบครัวเคยโดนกัดมาก่อน ร้อยละ 0.64 ระบุอื่นๆ ได้แก่ ไม่ได้รังเกียจเล่นด้วยบางครั้ง และอยากให้ทางรัฐมีการจัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เช่น ทำหมัน นำไปฉีดวัคซีนให้เรียบร้อย และจัดโซนให้สุนัขจรจัด อีกทั้งทำให้ตระหนักถึงสภาพสังคมที่ไม่เป็นระเบียบ ซึ่งปัญหาเหล่านี้ในทางปฏิบัติการจัดการได้ยากหรือไม่ได้เลย และร้อยละ 11.76 ไม่รู้สึกอะไรเลยเฉยๆ
ด้านความรู้สึกของประชาชนต่อเมื่อเห็นสุนัขตามท้องถนน ตรอกซอย อาคารสำนักงาน หรือใต้ถุนตึกที่ไม่มีใครดูแลอย่างแท้จริง เช่น สุนัขจรจัด สุนัขที่มีคนคอยให้อาหารแต่ไม่นำไปดูแลเองอย่างจริงจัง พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ร้อยละ 30.88 ระบุว่า อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องภาครัฐนำสุนัขเหล่านี้ไปดูแลในสถานที่ที่เหมาะสม รองลงมา ร้อยละ 28.16 ระบุว่า สงสารและอยากให้อาหาร ร้อยละ 24.56 ระบุว่า สงสารแต่ไม่อยากนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน ร้อยละ 12.72 ระบุว่า กลัวว่าสุนัขจะกัดตนเอง ลูกหลานหรือคนในครอบครัว ร้อยละ 8.72 ระบุว่า สงสารและอยากนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน ร้อยละ 7.68 ระบุว่า รู้สึกรำคาญ ไปไหนไม่สะดวก สภาพแวดล้อม ไม่เป็นระเบียบ ไม่สะอาด ร้อยละ 3.92 ระบุว่า อยากให้สมาคม ชมรม องค์กร หรือคนที่รณรงค์เรื่องสิทธิสัตว์นำสุนัขเหล่านี้ไปดูแล ในองค์กรหรือบ้านของตนเอง ร้อยละ 3.60 ระบุว่า อยากรู้ว่าใครเคยเป็นเจ้าของสุนัขเหล่านี้มาก่อน ร้อยละ 1.76 ระบุว่า อยากขับไล่ ไปไกล ๆ ร้อยละ 0.48 ระบุว่า อยากทำร้ายสุนัขเพราะตนเอง ลูกหลานหรือคนในครอบครัวเคยโดนกัดมาก่อน ร้อยละ 0.64 ระบุอื่นๆ ได้แก่ ไม่ได้รังเกียจเล่นด้วยบางครั้ง และอยากให้ทางรัฐมีการจัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เช่น ทำหมัน นำไปฉีดวัคซีนให้เรียบร้อย และจัดโซนให้สุนัขจรจัด อีกทั้งทำให้ตระหนักถึงสภาพสังคมที่ไม่เป็นระเบียบ ซึ่งปัญหาเหล่านี้ในทางปฏิบัติการจัดการได้ยากหรือไม่ได้เลย และร้อยละ 11.76 ไม่รู้สึกอะไรเลยเฉยๆ
