สนามบินซิวแดด เรอัล มูลค่านับพันล้านยูโร ถูกออกแบบมาให้สอดคล้องกับเศรษฐกิจที่เฟื่องฟูของสเปน และรองรับปัญหาผู้โดยสารหนาแน่น ณ ท่าอากาศยานสนามบินบาราฆัสในมาดริด รวมถึงยังเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางอากาศที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่งคั่งของแดนกระทิงดุ แต่น่าเศร้าเพราะหลังจากเปิดบริการได้เพียง 3 ปี มันก็กลายเป็นสิ่งไร้ค่าของประเทศและได้ปิดตัวลงเมื่อเดือนเมษายน และตอนนี้มันกลายเป็นอนุสาวรีย์แห่งความไร้ประโยชน์ไปเรียบร้อยแล้ว
สนามบินซิวแดด เรอัล มูลค่ารวมกว่า 1.1 พันล้านยูโร ถูกสร้างขึ้นในปี 2008 และเปิดบริการเต็มรูปแบบในปี 2009 โดยมันถูกแบบมาเพื่อรองรับเมืองมาดริดและแถบชายฝั่งแคว้นอันดาลูเซีย ซึ่งแต่ละเส้นทางสามารถเดินทางด้วยรถไฟเข้าถึงท่าอากาศยานแห่งนี้ในเวลาเพียง 50 นาที
อย่างไรก็ตามแม้รัฐบาลสังคมนิยมของแคว้น ควักเงินอีกหลายล้านยูโร ในความพยายามกระตุ้นสถานที่แห่งนี้ ทั้งระดมโฆษณาประชาสัมพันธ์และอนุมัติเงิน 140 ล้านยูโร เพื่อประกันว่าสนามบินจะยังคงอยู่ต่อไป แต่กลับเป็นว่าเที่ยวบินพาณิชย์เที่ยวสุดท้ายได้บินจากไปเมื่อเดือนตุลาคมปีก่อน
สนามบินแห่งนี้ยังคงเปิดบริการได้อีก 6 เดือน โดยระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่ยังได้ค่าจ้างตามข้อตกลง ขณะที่มีเครื่องบินส่วนตัวมาลงจอดบ้างเป็นบางครั้งบางคราว สุดท้ายแล้วมันก็ต้องปิดตัวลงในเดือนเมษายน กระนั้นก็ดีแม้ได้ปิดการเจรจาทางอากาศไปเรียบร้อยแล้ว แต่ยังคงมีการบำรุงรักษาท่าอากาศยานอยู่
สนามบินซิวแดด เรอัล มูลค่ารวมกว่า 1.1 พันล้านยูโร ถูกสร้างขึ้นในปี 2008 และเปิดบริการเต็มรูปแบบในปี 2009 โดยมันถูกแบบมาเพื่อรองรับเมืองมาดริดและแถบชายฝั่งแคว้นอันดาลูเซีย ซึ่งแต่ละเส้นทางสามารถเดินทางด้วยรถไฟเข้าถึงท่าอากาศยานแห่งนี้ในเวลาเพียง 50 นาที
อย่างไรก็ตามแม้รัฐบาลสังคมนิยมของแคว้น ควักเงินอีกหลายล้านยูโร ในความพยายามกระตุ้นสถานที่แห่งนี้ ทั้งระดมโฆษณาประชาสัมพันธ์และอนุมัติเงิน 140 ล้านยูโร เพื่อประกันว่าสนามบินจะยังคงอยู่ต่อไป แต่กลับเป็นว่าเที่ยวบินพาณิชย์เที่ยวสุดท้ายได้บินจากไปเมื่อเดือนตุลาคมปีก่อน
สนามบินแห่งนี้ยังคงเปิดบริการได้อีก 6 เดือน โดยระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่ยังได้ค่าจ้างตามข้อตกลง ขณะที่มีเครื่องบินส่วนตัวมาลงจอดบ้างเป็นบางครั้งบางคราว สุดท้ายแล้วมันก็ต้องปิดตัวลงในเดือนเมษายน กระนั้นก็ดีแม้ได้ปิดการเจรจาทางอากาศไปเรียบร้อยแล้ว แต่ยังคงมีการบำรุงรักษาท่าอากาศยานอยู่
