เกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังริมฝั่งแม่น้ำโขง บ้านส้มป่อย บ้านนาโปใหญ่ และบ้านบางทรายใหญ่ อ.เมือง จ.มุกดาหาร จำนวนกว่า 150 ราย ไม่กล้าเสี่ยงที่จะลงลูกปลาเลี้ยงใหม่ เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการขาดทุนสูงมาก เพราะในอีก 2-3 เดือนจะเข้าสู่หน้าแล้ง ระดับน้ำโขงจะลดลงมากกว่านี้ ส่งผลให้น้ำโขงไหลช้า และมีระดับออกซิเจนในน้ำน้อย ทำให้ปลาในกระชังมีความเครียดและช็อกตายได้ง่าย จนขณะนี้เหลือเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังเพียง 30 รายเท่านั้น
ส่วนเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังที่ จ.นครพนม ก็ประสบปัญหาจากน้ำโขงที่ลดระดับลงอย่างรวดเร็ว เพราะต้องปรับย้ายที่ยึดกระชังปลา ตรวจเช็กกระชัง ป้องกันความเสียหาย และยังสร้างความลำบากในการขนย้ายอาหารปลาลงไปยังกระชัง เพราะมีระยะทางไกลจากฝั่ง
เกษตรกรในหลายหมู่บ้านใน อ.บึงกาฬ จ.หนองคาย ที่อยู่นอกเขตชลประทาน ได้เปลี่ยนจากการปลูกข้าวนาปรังมาปลูกพืชที่ใช้ระยะเวลาสั้นๆ และใช้น้ำน้อยแทน เพราะการปลูกข้าวนาปรังกว่าจะได้ผลผลิตต้องใช้เวลากว่า 3 เดือน และใช้น้ำจำนวนมาก ต่างจากการปลูกพืชผักที่ใช้น้ำน้อยและใช้ระยะเวลาไม่น้อย
ชาวบ้านบ้านดู่ ต.ดู่ อ.อาจสามารถ จ.ร้อยเอ็ด ที่รัฐบาลเคยลงพื้นที่ไปแก้ไขปัญหาความยากจนเชิงบูรณาการเมื่อ 3 ปีก่อน ได้ออกไปหาปลาในทุ่งนาที่น้ำแห้งขอด เพื่อนำปลาไปทำปลาร้าเก็บไว้รับประทาน เพราะเศรษฐกิจไม่ดี ทำให้ชาวบ้านไม่ค่อยมีเงินเหลือเก็บไว้ใช้จ่าย
ส่วนเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังที่ จ.นครพนม ก็ประสบปัญหาจากน้ำโขงที่ลดระดับลงอย่างรวดเร็ว เพราะต้องปรับย้ายที่ยึดกระชังปลา ตรวจเช็กกระชัง ป้องกันความเสียหาย และยังสร้างความลำบากในการขนย้ายอาหารปลาลงไปยังกระชัง เพราะมีระยะทางไกลจากฝั่ง
เกษตรกรในหลายหมู่บ้านใน อ.บึงกาฬ จ.หนองคาย ที่อยู่นอกเขตชลประทาน ได้เปลี่ยนจากการปลูกข้าวนาปรังมาปลูกพืชที่ใช้ระยะเวลาสั้นๆ และใช้น้ำน้อยแทน เพราะการปลูกข้าวนาปรังกว่าจะได้ผลผลิตต้องใช้เวลากว่า 3 เดือน และใช้น้ำจำนวนมาก ต่างจากการปลูกพืชผักที่ใช้น้ำน้อยและใช้ระยะเวลาไม่น้อย
ชาวบ้านบ้านดู่ ต.ดู่ อ.อาจสามารถ จ.ร้อยเอ็ด ที่รัฐบาลเคยลงพื้นที่ไปแก้ไขปัญหาความยากจนเชิงบูรณาการเมื่อ 3 ปีก่อน ได้ออกไปหาปลาในทุ่งนาที่น้ำแห้งขอด เพื่อนำปลาไปทำปลาร้าเก็บไว้รับประทาน เพราะเศรษฐกิจไม่ดี ทำให้ชาวบ้านไม่ค่อยมีเงินเหลือเก็บไว้ใช้จ่าย
