ซากควายที่นอนตายเกลื่อนทั่วบริเวณทุ่งนาและหนองน้ำในพื้นที่หมู่ 5 ต.มูโนะ และหมู่ 2 ต.ปูโยะ อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส เริ่มขึ้นอืดและส่งกลิ่นเหม็น หลังเกิดโรคคอบวม หรือโรคเฮโมรายิกเซฟติกซีเมีย (Haemorrhagic septicemia) ระบาดตั้งแต่วันที่ 7 มิถุนายน ทำให้ควายที่เลี้ยงไว้ตายไปแล้ว 150 ตัว สูญหายอีกกว่า 300 ตัว ขณะที่ชาวบ้านต้องช่วยกันนำซากไปขุดฝังกลบ และนำยางรถยนต์มาเผา เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของโรค
เจ้าของควายเปิดเผยว่า ก่อนที่ควายจะตาย มีอาการไข้ขึ้นสูง หายใจหอบ น้ำลายฟูมปาก หยุดกินอาหาร โดยเฉพาะที่บริเวณลิ้นจะมีอาการบวม ห้อยจุกปาก และจะตายภายใน 6 ชั่วโมง ซึ่งการแพร่ระบาดของโรคนี้เคยเกิดขึ้นแล้วในพื้นที่ ต.ปูโยะ เมื่อปี 2544 ซึ่งครั้งนั้นทำให้ควายตายกว่า 500 ตัว
ขณะที่ชาวบ้านต่างวิตก เนื่องจากโรคชนิดนี้มีโอกาสติดต่อสู่คนทางบาดแผล หรือแม้แต่การสัมผัสกับสารคัดหลั่งของสัตว์ที่มีเชื้อ หรือทางลมหายใจ ซึ่งโรคได้ระบาดมาแล้วหลายวัน แต่ก็ยังไม่มีเจ้าหน้าที่เข้าไปตรวจสอบหาทางป้องกัน ขณะที่ทางจังหวัดกลับสั่งให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องปกปิดข้อมูลต่อสื่อมวลชน
เจ้าของควายเปิดเผยว่า ก่อนที่ควายจะตาย มีอาการไข้ขึ้นสูง หายใจหอบ น้ำลายฟูมปาก หยุดกินอาหาร โดยเฉพาะที่บริเวณลิ้นจะมีอาการบวม ห้อยจุกปาก และจะตายภายใน 6 ชั่วโมง ซึ่งการแพร่ระบาดของโรคนี้เคยเกิดขึ้นแล้วในพื้นที่ ต.ปูโยะ เมื่อปี 2544 ซึ่งครั้งนั้นทำให้ควายตายกว่า 500 ตัว
ขณะที่ชาวบ้านต่างวิตก เนื่องจากโรคชนิดนี้มีโอกาสติดต่อสู่คนทางบาดแผล หรือแม้แต่การสัมผัสกับสารคัดหลั่งของสัตว์ที่มีเชื้อ หรือทางลมหายใจ ซึ่งโรคได้ระบาดมาแล้วหลายวัน แต่ก็ยังไม่มีเจ้าหน้าที่เข้าไปตรวจสอบหาทางป้องกัน ขณะที่ทางจังหวัดกลับสั่งให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องปกปิดข้อมูลต่อสื่อมวลชน
