รู้จัก “ทาคิน” สัตว์ประจำชาติของภูฏาน

ทำความรู้จัก “ทาคิน” สัตว์ประจำชาติของประเทศภูฏาน ที่กระทรวงทรัพฯ เตรียมการรับมอบ ถวายเป็นของขวัญพระราชทานแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี


เมื่อเร็วๆนี้ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้ประชุมเตรียมการรับมอบ “ทาคิน” สัตว์ประจำชาติของภูฏาน จำนวน 2 ตัว ถวายเป็นของขวัญพระราชทานแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี 

โดยหารือและเตรียมความพร้อมในหลายด้าน เช่น การศึกษาเกี่ยวกับการเลี้ยงดูและบริหารจัดการทาคิน การวางแผนงบประมาณ การขนส่งสัตว์จากภูฏานมายังประเทศไทย ตลอดจนการจัดทีมเจ้าหน้าที่ไทยเดินทางไปประสานงานและศึกษาการดูแลทาคิน ณ ราชอาณาจักรภูฏาน เพื่อให้การรับมอบและดูแลเป็นไปอย่างรอบคอบและสมพระเกียรติ ทั้งนี้ ผลการประชุมจะถูกนำเสนอเพื่อพิจารณาต่อไปยังสำนักพระราชวัง

สำหรับ ทาคินทั้ง 2 ตัวที่จะรับการถวายฯ เกิดในเขตอนุรักษ์ทาคินหลวง (Royal Takin Preserve) เมืองโมติตัง กรุงทิมพู ทาคินเพศเมียชื่อ “รินเชน ลาโม” (Rinchen Lhamo) อายุ 9 เดือน เกิดเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2567 จากแม่ชื่อ “ชุนกู” (Chunku) ซึ่งเป็นทาคินเพศเมียที่มีอายุมากที่สุดในเขตอนุรักษ์ ส่วนทาคินเพศผู้ชื่อ “โซนัม” (Sonam) อายุ 14 เดือน เกิดเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2567 จากแม่ชื่อ “วังโม” (Wangmo) โดยมีนิสัยร่าเริงและมีพฤติกรรมคล้ายจ่าฝูง แต่ไม่แสดงความก้าวร้าว


รู้จักทาคิน
“ทาคิน” หรือ “แพะทาคิน” (Takin) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ มีกีบคู่ จัดอยู่ในวงศ์โค ที่มีหน้าและเขาคล้ายแพะ แต่ไม่มีเครา ขนาดตัวใหญ่ประมาณวัว เมื่อโตเต็มที่มีน้ำหนักประมาณ 250 กิโลกรัม ทาคินกินใบไผ่ หน่อไม้ เป็นอาหารหลัก ปัจจุบัน ทาคิน ถือเป็นสัตว์หายากและเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์ ได้รับการยกย่องเป็นสัตว์ประจำชาติภูฏาน

แต่เดิมทาคินมักหากินตามภูเขา ในอดีตทาคินอยู่ในสวนสัตว์ในกรุงทิมพู แต่ต่อมาพระเจ้าจิกมี ซิงเย นัมเกล วังชุก กษัตริย์องค์ก่อนของภูฏาน มีรับสั่งให้ปล่อยสัตว์ทั้งหมดกลับเข้าป่า แต่ความคุ้นเคยกับเมืองทาคินจึงเพ่นพ่านในเมืองเป็นจำนวนมาก จึงให้กลับมาอยู่ในสวนสัตว์ขึ้นอีกครั้ง โดยการเปลี่ยนสวนสัตว์เป็นศูนย์อนุรักษ์ทาคินแทน


ตำนานเกี่ยวกับทาคิน
นอกจากนี้ ยังมีตำนานเรื่องเล่าของการกำเนิด “ทาคิน” ว่าในศตวรรษที่ 15 เมื่อศตวรรษที่ 15 พระลามะองค์หนึ่งนามว่าท่าน “ดรุกปก คุนเลย์” ได้แสดงปาฏิหาริย์ให้ชาวภูฏานเห็น โดยสั่งให้ชาวภูฏานเอาวัว 1 ตัว กับแพะ 1 ตัว มาถวายเป็นอาหารกลางวัน เมื่อท่านลามะกินจนเหลือแต่กระดูก ก็หยิบหัวแพะไปต่อกับกองกระดูกวัว ชุบชีวิตใหม่กลายเป็น “ทาคิน” ลุกขึ้นวิ่งออกไปกินหญ้าในท้องทุ่ง