หนึ่งในภาพสัญลักษณ์โดดเด่นของ “ภูฏาน” ประเทศที่ได้รับการขนานนามว่า “ดินแดนมังกรสายฟ้า” คือ “วัดทักซัง” (Taktsang Monastery) อารามงามตระหง่านอยู่บนชะง่อนผาสูงลิบที่มวลเมฆคลอเคล้าราวกับวัดล่องลอยอยู่เหนือผืนฟ้าสรวงสรรค์
วัดทักซัง ยังที่รู้จักกันในนาม “the Tiger’s nest” หรือวัดถ้ำเสือ ตั้งอยู่ในเมืองพาโร (Paro) โดยการเดินทางไปยังสถานที่สำคัญระดับประเทศแห่งนี้ ต้องฝ่าอุปสรรคของแรงโน้มถ่วงโลก ใช้กำลังขาที่แข็งแกร่งในการเดินขึ้นเขา อากาศบางเบากว่าปกติราวสองชั่วโมง สู่จุดหมายยังวัดพุทธที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง 3,120 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล ผ่านเส้นทางที่ตัดผ่านป่าสน ต้นโอ๊ก ระหว่างทางพบการตกแต่งด้วยป้ายสวดมนต์ ธงภาวนาอันสดใสซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการปกป้องจากสิ่งชั่วร้าย พลังด้านบวก ความมีชีวิตชีวา และโชคดี
แม้ว่านักท่องเที่ยวมีตัวช่วยในการผ่อนแรงด้วยการขี่ม้าจากตีนเขาได้ แต่ก็เป็นแค่ครึ่งทาง เพราะยังต้องเดินขึ้นลงบันไดอีกหลายขั้นไปสู่ศาสนสถานอันศักดิ์สิทธิ์ สัญลักษณ์แห่งวัฒนธรรมภูฏาน โดยจากบริเวณจุดถ่ายภาพมุมยอดนิยม ที่สามารถมองเห็นวัดทักซังเต็มสายตานั้น ยังต้องเดินไปตามบันไดหินคดเคี้ยวอีกกว่า 700 ขั้น จึงจะถึงจุดหมายปลายทาง
เมื่อก้าวเข้าสู่อารามวิจิตร สถาปัตยกรรมอันประณีตของอารามแห่งนี้ ได้รับการหล่อหลอมยึดตามแนวศิลปะพุทธศาสนา มีอาคารสีขาวหลังคาสีทอง ประกอบด้วยวัดหลัก 4 แห่งและบ้านพักหลายหลัง อาคารทั้งหมดเชื่อมต่อถึงกันด้วยบันไดที่มีขั้นบันไดแกะสลักเข้าไปในหิน เกือบทุกหลังของกลุ่มอารามมีระเบียงพร้อมทิวทัศน์อันน่าทึ่งของบริเวณโดยรอบ ศาลเจ้าหลักของอาราม กงล้อสวดมนต์ตั้งอยู่ในลานวัด และในทุกเช้าเวลาตี 4 พระภิกษุจะหมุนเวียนออกมาทำกิจวัตรเพื่อเริ่มต้นวันใหม่
การออกแบบตกแต่งภายในของวัดมีโดมเคลือบทองและไฟกะพริบที่ส่องสว่างรูปเคารพทองคำ ในห้องโถงพระพุทธรูปพันองค์ที่แกะสลักไว้ในหิน มีรูปปั้นเสือขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เนื่องจากเสือได้รับการยกย่องว่าเป็นสัญลักษณ์ของเมืองปาโร
โดยมีตำนานเล่าว่า ท่านกูรูรินโปเช (Guru Rinpoche) ศาสดาผู้เสมือนพระพุทธเจ้าองค์ที่สองนิกายวัชรยานของชาวภูฏาน ได้ขี่เสือ (ว่ากันว่าเสือตัวนี้คือร่างแปลงของภรรยาท่าน) เหาะขึ้นไปบำเพ็ญเพียรในถ้ำยาวนานเป็นเวลา 3 ปี 3 เดือน 3 วัน ปฏิบัติธรรมพร้อมกับปัดเป่าความชั่วร้ายปราบเหล่ามารทั้งหลาย จนเป็นที่มาของความศรัทธาอันแรงกล้าของชาวบ้าน ที่ช่วยกันสร้างวัดไว้ยังขุนเขาสูงแห่งนี้
อย่างไรก็ตาม ความสูงและเงียบสงบห่างไกลก็กลายเป็นข้อเสียเช่นกัน เพราะเคยถูกไฟไหม้ใหญ่ถึง 2 ครั้งในปี พ.ศ.2494 กับ พ.ศ.2541 ทำให้สิ่งก่อสร้างต่างๆภายในวัดเสียหายไปจนเกือบหมด เนื่องจากวัดเข้าถึงได้ยากไม่สามารถช่วยเหลือได้ทันท่วงที แต่ภายหลังก็ได้รับการฟื้นฟูโดยรัฐบาลภูฏานให้กลับคืนสภาพงดงามดังเดิม ซึ่งการบูรณะครั้งใหญ่ เกิดขึ้นในปี พ.ศ.2543
สำหรับการไปชมวัดทักซัง ควรเริ่มต้นเดินขึ้นเขาไปตั้งแต่เช้า ส่วนมาก ใช้เวลาในการเดินขึ้นประมาณ 3 ชั่วโมง (วัดเปิดให้ชม 8.00-18.00 น. ปิดพักกลางวันช่วง 13.00-14.00 น.)
สามารถส่งข้อมูลข่าวสารด้านการท่องเที่ยว-อาหารมาได้ที่ อีเมล์ travel_astvmgr@hotmail.com หรือ ชมคลิปต่าง ๆ ได้ที่ Youtube :Travel MGR และ Instagram : @travelfoodonline และ TikTok : @travelfoodonline
