กินมาตั้งนาน "108 เคล็ดกิน" เพิ่งรู้ว่า "หมั่นโถว" หรือแป้งนึ่งก้อนกลมๆ สีขาวไม่มีไส้ ที่นิยมกินกับขาหมูนั้นก็มีที่มาและตำนานกับเขาด้วยเหมือนกัน
ตำนานของหมั่นโถวก็มีอยู่ว่า ในสมัยสามก๊ก (ค.ศ.220-280) ชนพื้นเมืองทางใต้ของแคว้นสู่ที่เรียกตนเองว่า "หนันหมัน" ชอบก่อความวุ่นวายโดยยกทหารมาโจมตีแคว้นสู่อยู่บ่อยครั้ง ครั้งหนึ่งหัวหน้าเผ่านามว่าเมิ่งฮั่วนำทัพมา จูเก๋อเลี่ยงหรือขงเบ้งจึงต้องนำทหารออกปราบปรามด้วยตนเองจนได้ชัยชนะ และได้กวาดต้อนเชลยกลับมาด้วย
เมื่อเดินทางมาถึงแม่น้ำหลูซุ่ย ซึ่งเป็นแดนเถื่อนไม่มีผู้คนอาศัย แถมอากาศก็เป็นพิษไม่สะอาด จึงมีผู้เสนอความคิดให้บั่นหัวเชลยศึกเผ่าหนันหมัน นำมาเซ่นไหว้บูชาเทพเจ้าประจำแม่น้ำสายนี้เพื่อสร้างขวัญและกำลังใจให้กับเหล่าทหาร แต่ขงเบ้งไม่เห็นด้วย จึงคิดอุบายนำแป้งมาปั้นเป็นรูปหัวคนห่อไส้เนื้อแกะและวัวและนำไปนึ่ง แล้วนำไปเซ่นไหว้บูชาแม่น้ำแทน ครั้งนั้นทหารจึงเดินทางข้ามแม่น้ำมาได้โดยปลอดภัย
นับแต่นั้นแป้งนึ่งก้อนกลมนี้จึงก็ถูกเรียกว่า "หมั่นโถว" ซึ่งแปลว่า หัวเชลยเผ่าหมัน และทำตกทอดกันมาจนแพร่หลายไปทั่ว โดยในอดีตนั้นหมั่นโถวยังเป็นแบบมีไส้และมีขนาดใหญ่ แต่มาปัจจุบันหมั่นโถวในแต่ละท้องถิ่นก็มีการปรุงแตกต่างกันไปสารพัดแบบ
บ้างก็ไม่ยึดถือตามตำนานนี้ เพราะเชื่อว่าหมั่นโถวมีมาตั้งแต่ยุคชุนชิว-จั้นกั๋ว (770-221 B.c.) เพราะเวลานั้นชาวจีนรู้จักการใช้ครกสากและโม่ และมีการนำรำข้าวสาลีมาผลิตเป็นอาหารแล้ว
แต่ไม่ว่าหมั่นโถวจะเกิดมาตั้งแต่ยุคสมัยไหน ก็ยังเป็นของกินอร่อยได้จนมาถึงปัจจุบันเลยทีเดียว
