"ชีส" (cheese) หรือเนยแข็งนั้น เป็นหนึ่งผลิตภัณฑ์จากน้ำนมที่คนนิยมกินกันมาก โดยชีสนั้นเกิดจากการตกตะกอนของโปรตีนในนม โดยอาศัยจุลินทรีย์ชนิดหนึ่งแล้วจึงนำมาอัดเป็นก้อน ต่างกับเนยที่ได้มาจากไขมันในน้ำนม
ชีสนั้นถือเป็นอาหารอุดมคุณค่าที่มีมานานนับพันปีแล้ว ว่ากันว่า ชาวเบดูอินเร่ร่อนในทะเลทรายเป็นผู้ผลิตชีสด้วยความบังเอิญเป็นคนแรก เมื่อเขานำน้ำนมใส่ไว้ในกระเพาะแพะเพื่อเตรียมเป็นเสบียงไว้ยามเดินทาง แต่อากาศร้อนจากทะเลทรายและการถูกเขย่ามาตลอดทาง ก็ทำให้นมเปลี่ยนสภาพกลายเป็นก้อนนมแทน ซึ่งต่อมาก็กลายเป็นที่มาของการผลิตชีสในปัจจุบัน
ชีสเกิดขึ้นมาได้จากน้ำนม แต่กลับมีคุณค่ามากกว่านมเสียด้วยซ้ำ เพราะเมื่อเทียบสัดส่วนระหว่างกับนมกับชีสในปริมาณ 100 กรัม เชดด้าชีสมีโปรตีน 25 กรัม และมอสซาเรลล่าชีสมีโปรตีนถึง 28 กรัม ขณะที่นมมีโปรตีนเพียง 3.3 กรัม และพาร์เมซานชีสมีแคลเซียมสูงถึง 1,200 มิลลิกรัม ส่วนนมนั้นมีเพียง 114 มิลลิกรัมเท่านั้น นอกจากนั้นแล้ว ชีสยังมีแร่ธาตุอย่างฟอสฟอรัส และสังกะสี รวมไปถึงวิตามินบี 12 อีกทั้งยังมีน้ำตาลแลคโตสต่ำกว่านม ดังนั้นผู้ที่ดื่มนมแล้วเกิดอาการท้องอืดท้องเสีย ก็สามารถกินชีสแทนการดื่มนมได้
ชีสจึงถือเป็นอาหารอีกอย่างหนึ่งที่ให้คุณค่าทางอาหารสูง แม้จะให้ไขมันและแคลอรี่สูงด้วยเช่นกัน แต่เราก็สามารถเลือกซื้อชีสที่ให้ไขมันต่ำมาปรุงเป็นอาหารแทนได้