โดย : ลูกหว้า
สำหรับคนที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ภาพยนตร์ เรื่อง The Lord of The Rings ฉันเชื่อว่าคงจะคุ้นเคยและประทับใจกับฉากทิวทัศน์อันสวยๆงามๆในภาพยนตร์(หนัง)เรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี
ส่วนตัวฉันถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ของหนังเรื่องนี้ แต่ว่าเมื่อได้ชม The Lord of Rings ครบทั้ง 3 ภาค นอกจากจะสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวของหนังเรื่องนี้แล้ว ฉากธรรมชาติสวยๆงามๆหลายๆฉากในเรื่องก็นับเป็นอีกหนึ่งในสิ่งที่สร้างความประทับใจได้ไม่น้อย
ซึ่งฉันก็มารู้ภายหลังว่า ทิวทัศน์สวยๆที่ปรากฏเป็นฉากในหนังเรื่อง The Lord of The Rings เกือบทั้งเรื่องถ่ายทำที่นิวซีแลนด์ และด้วยความที่ฉันชอบใน The Lord of The Rings และเคยฝันอยากจะไปเที่ยวนิวซีแลนด์มานานแล้ว ครั้นมีโอกาสก็จึงเหินฟ้าข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ไปยังประเทศนิวซีแลนด์ เพื่อออกท่องเที่ยวตามรอยดินแดนแห่งแหวนครองพิภพแห่งนี้
สำหรับเส้นทางเปิดทริปฉันเริ่มต้นออกเดินทางตามรอยThe Lord of The Rings เรื่องนี้ที่ มาทามาทา (Matamata)หมู่บ้านเกษตรกรรมเล็กๆในภูมิภาคไวกาโต้ (Waikato) ซึ่งตั้งอยู่ที่บนเกาะเหนือของนิวซีแลนด์ ทันทีที่เท้าสัมผัสผืนดินแห่งนี้ลมหนาวก็หอบเอาความหนาวเย็นมาวูบใหญ่ ทำเอาฉันต้องห่อตัวด้วยอาการสั่นสะท้าน แต่ถึงกระนั้นภาพที่เห็นก็ทำให้หายหนาวไปเลย เพราะทุ่งหญ้าเขียวอชุ่มยาวสุดลูกหูลูกตานั้นทำเอาความเหนื่อยยากลำบากในการเดินทางข้ามทวีปหายเป็นปลิดทิ้ง ฉันรู้มาว่าหมู่บ้านมาทามาทาแห่งนี้ได้รับการเนรมิตให้เป็นหมู่บ้านของพวกฮอบบิท (Hobbit) ด้วย
นอกจากนี้เกาะเหนือยังเป็นที่ตั้งของแหล่งเที่ยวถ้ำที่คนทั่วโลกต่างรู้จัก โดยเฉพาะถ้ำไวโตโม ( Waitomo) ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ที่นี่เขาทำพิพิธภัณฑ์ถ้ำไว้เป็นจุดศูนย์กลาง กล่าวถึงข้อมูลต่างๆ โดยเฉพาะ "หนอนหิ่งห้อย" (Glow Worm) แค่เดินอ่านข้อมูลให้ครบ เวลาก็หมดไปแล้วกว่าค่อนชั่วโมง แต่พอถึงเวลาเดินไปดูเหล่าหนอนหิ่งห้อยนับล้านตัวเรืองแสงอยู่ในความมืดในถ้ำใต้พื้นดินแล้ว ก็ยังอดทึ่งกับความมหัศจรรย์ของธรรมชาติไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าใครชอบกิจกรรมผาดโผนประเภทเล่นแล้วอะดรีนาลินหลั่งไปทั่วร่างละก็ ที่นี่ก็มีกิจกรรมประเภทนี้เหมือนกัน ชื่อว่าHaggis Honking Holea หรือการโรยตัวจากหน้าผาที่มีน้ำตกเชี่ยวให้หวาดเสียวเล่น
ฉันเหลือบมองนาฬิกา ได้เวลาออกเดินทางต่อไปยังอุทยานไคโตกิ (Kaitoke)หรือเมือง “ริเวนเดล” ( Rivendell) ซึ่งตามเนื้อเรื่องนั้นเป็นเมืองที่สวยงามราวกับความฝันของพวกเอล์ฟ(Elves)และที่นี่ยังเป็นสถานที่ที่เหล่าพันธมิตรแห่งแหวนได้พบกันเป็นครั้งแรก ทันทีที่ฉันมาถึงที่นี่ก็เหมือนกับต้องมนต์ เพราะที่นี่สวยงามราวกับความฝัน ต้นไม้ใบหญ้าดูแปลกตา ทำเอาหลงลืมคิดไปเองว่าตัวเองกำกลังเดินอยู่ในดินแดนของพวกเอลฟ์จริงๆ (เพราะสายตามัวแต่มองหาเลโกลัส) แต่ที่ทำให้ตื่นจากความฝันก็คือภาพครอบครัวน้อยใหญ่ต่างช่วยกันตั้งแคมป์ปิ้งกันอย่างสนุกสนาน ให้ความรู้สึกอบอุ่นในขณะที่อากาศรอบตัวต่ำกว่า 10 องศาเซลเซียส และในคืนนั้นฉันและเพื่อนร่วมทริปก็ตกลงใจจะนอนนับดาวที่เมืองของเอล์ฟแห่งนี้
แสงอาทิตย์นุ่มนวลยามรุ่งอรุณสาดส่องลงมาทักทาย ฉันนอนลืมตาโพลงอยู่ในแคมป์ที่อุทยานไคโตกิ แล้วสมองก็ลำดับความคิดว่าฉันไม่ได้อยู่เมืองไทยนี่นา แต่ระหกระเหิรด้วยความเต็มใจมาไกลถึงอีกทวีปหนึ่ง แล้วก็พลันนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ยังต้องเดินทางเข้าไปในตัวเมืองเวลลิงตัน (Wellington) ฉันไม่รอช้ารีบเก็บสัมภาระต่างๆพร้อมออกเดินทางทันที
ทั้งๆที่เมืองเวลลิงตันเป็นเมืองหลวงของประเทศนิวซีแลนด์ แต่ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่คุ้นชื่อเมืองโอ๊คแลนด์ (Auckland)มากกว่า เนื่องจากเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเกาะเหนือ ทั้งยังเป็นศูนย์กลางพาณิชยกรรมและการค้าที่สำคัญที่สุดของนิวซีแลนด์ ได้รับสมญานามว่า เมืองแห่งการแล่นเรือใบ (City of Sails) มีอ่าวจอดเรือที่สมบูรณ์แบบ
แต่ถึงจะเล็กกว่าโอ๊คแลนด์แต่เมืองเวลลิงตันก็เป็นบ้านเกิดของปีเตอร์ แจ็คสัน(Peter Jackson) ผู้กำกับของทั้งสามภาคของภาพยนตร์เรื่องนี้ ทำให้เมืองเวลลิงตันเป็นสถานที่ปักหลักของการถ่ายทำ สถานที่หลายต่อหลายแห่งปรากฏอยู่ในฉากสำคัญๆ อาทิ ท่าเทียบเรือดอร์เซตต์ (Fort Dorset) ซึ่งในเรื่องก็คือ บรี (Bree) เมืองที่มนุษย์และฮอบบิทสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขมาเป็นเวลานาน
นอกจากนี้ยังเป็นจุดแรกที่ “โฟรโด้” และกลุ่มฮอบบิท แวะพักหลังจากการผจญภัยอันยาวนานในภาคแรกของภาพยนตร์(ตอน The Fellowship of the Ring) ส่วนแม่น้ำฮัท (Hutt) ก็ได้รับการเนรมิตให้เป็น Great River Anduin หรือแม่น้ำที่บรรดากลุ่มพันธมิตรข้ามจากเมืองโลธโลเรียน (Lothlorien)ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของเอล์ฟทั้งสาม
แต่ฉันว่านอกจากการท่องเที่ยวตามรอยแหวนแล้ว เมืองเวลลิงตันแห่งนี้ยังมีสิ่งที่น่าสนใจหลายอย่าง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นศูนย์กลางทางการค้าที่สำคัญของประเทศ แต่เนื่องจากเวลลิงตันมีคณะบัลเล่ต์รอยัลนิวซีแลนด์ มีคณะนิวซีแลนด์ซิมโฟนี่ออร์เคสตร้า และคณะดนตรี โอเปร่า ละคร และการเต้นรำที่มีชื่อเสียงระดับชาติอีกหลายคณะ มีโรงละครที่เลื่องลือและเปิดแสดงตลอดปีจำนวนสี่แห่งและงานประเพณีเวลลิงตัน ทางด้านศิลปะมีส่วนช่วยให้เวลลิงตันได้รับชื่อเสียงในระดับนานาชาติในฐานที่เป็นศูนย์กลางทางด้านวัฒนธรรมของนิวซีแลนด์
แถมผู้คนที่นี่ก็อัธยาศัยดี แต่ที่ต้องระวังคือเรื่องของอากาศอากาศที่ค่อนข้างแปรปรวนและเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็ว จนผู้คนมักจะกล่าวติดตลกกันเรื่องการมี “สี่ฤดูในวันเดียว” คือตอนเช้าอากาศอาจจะแจ่มใส จนเราไม่คิดว่าตกเที่ยงจะมีฟ้าครึ้มฝนตก แต่พอตกเย็นอากาศก็ทวีความหนาวเย็นตามไปด้วย ทำให้หลายคนออกอาการไอค็อกแค็กกันใหญ่ แต่สำหรับฉันฟิตร่างกายมาเป็นอย่างดีในการเดินทางข้ามทวีปครั้งนี้ เพราะหลังจากที่เที่ยวเกาะเหนือจนชุ่มปอดแล้ว ฉันมีแผนจะไปขับรถกินลมชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงามดังเนรมิตของประเทศนิวซีแลนด์ที่เกาะใต้ต่อ เพราะโอกาสดีๆในชีวิตอย่างนี้ นานๆถึงจะผ่านมาสักครั้ง เพราะฉะนั้นฉันตั้งใจจะใช้วันเวลาที่เหลือในประเทศนิวซีแลนด์ให้คุ้มค่าที่สุด
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ประเทศนิวซีแลนด์ เป็นประเทศที่มีลักษณะภูมิประเทศเป็นเกาะตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ห่างจากประเทศออสเตรเลียมาทางทิศตะวันออก 1,600 กิโลเมตร ประเทศนิวซีแลนด์ประกอบด้วย 2 เกาะหลัก คือ เกาะเหนือ (North Island) และเกาะใต้ (South Island) ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่า ประเทศอังกฤษเล็กน้อย และใกล้เคียงกับประเทศญี่ปุ่น และยังมีเกาะเล็ก ๆ อีกจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะเกาะเล็กซึ่งตั้งอยู่ปลายสุดของเกาะใต้ มีชื่อเรียกว่า เกาะสจ๊วต (Stewart Island).
ประเทศนิวซีแลนด์ มีพื้นที่รวมทั้งหมด 270,000 ตารางกิโลเมตร โดยมีช่องแคบคุ๊กเป็นจุดแบ่งเขตระหว่างพื้นที่ของเกาะเหนือและเกาะใต้ ซึ่งจัดเป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ เพราะประกอบไปด้วยชายหาดทอดยาว กว่า 1,700 กิโลเมตร มีมหาสมุทรสีครามที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ รวมทั้งบริเวณที่เป็นบ่อน้ำร้อน ภูเขาไฟ บ่อโคลนเดือด ฟยอร์ด และซาวนด์ อันสวยงาม สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่การท่องเที่ยวนิวซีแลนด์ โทร. 0-2670-0114 ถึง 6
สำหรับคนที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ภาพยนตร์ เรื่อง The Lord of The Rings ฉันเชื่อว่าคงจะคุ้นเคยและประทับใจกับฉากทิวทัศน์อันสวยๆงามๆในภาพยนตร์(หนัง)เรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี
ส่วนตัวฉันถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ของหนังเรื่องนี้ แต่ว่าเมื่อได้ชม The Lord of Rings ครบทั้ง 3 ภาค นอกจากจะสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวของหนังเรื่องนี้แล้ว ฉากธรรมชาติสวยๆงามๆหลายๆฉากในเรื่องก็นับเป็นอีกหนึ่งในสิ่งที่สร้างความประทับใจได้ไม่น้อย
ซึ่งฉันก็มารู้ภายหลังว่า ทิวทัศน์สวยๆที่ปรากฏเป็นฉากในหนังเรื่อง The Lord of The Rings เกือบทั้งเรื่องถ่ายทำที่นิวซีแลนด์ และด้วยความที่ฉันชอบใน The Lord of The Rings และเคยฝันอยากจะไปเที่ยวนิวซีแลนด์มานานแล้ว ครั้นมีโอกาสก็จึงเหินฟ้าข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ไปยังประเทศนิวซีแลนด์ เพื่อออกท่องเที่ยวตามรอยดินแดนแห่งแหวนครองพิภพแห่งนี้
สำหรับเส้นทางเปิดทริปฉันเริ่มต้นออกเดินทางตามรอยThe Lord of The Rings เรื่องนี้ที่ มาทามาทา (Matamata)หมู่บ้านเกษตรกรรมเล็กๆในภูมิภาคไวกาโต้ (Waikato) ซึ่งตั้งอยู่ที่บนเกาะเหนือของนิวซีแลนด์ ทันทีที่เท้าสัมผัสผืนดินแห่งนี้ลมหนาวก็หอบเอาความหนาวเย็นมาวูบใหญ่ ทำเอาฉันต้องห่อตัวด้วยอาการสั่นสะท้าน แต่ถึงกระนั้นภาพที่เห็นก็ทำให้หายหนาวไปเลย เพราะทุ่งหญ้าเขียวอชุ่มยาวสุดลูกหูลูกตานั้นทำเอาความเหนื่อยยากลำบากในการเดินทางข้ามทวีปหายเป็นปลิดทิ้ง ฉันรู้มาว่าหมู่บ้านมาทามาทาแห่งนี้ได้รับการเนรมิตให้เป็นหมู่บ้านของพวกฮอบบิท (Hobbit) ด้วย
นอกจากนี้เกาะเหนือยังเป็นที่ตั้งของแหล่งเที่ยวถ้ำที่คนทั่วโลกต่างรู้จัก โดยเฉพาะถ้ำไวโตโม ( Waitomo) ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ที่นี่เขาทำพิพิธภัณฑ์ถ้ำไว้เป็นจุดศูนย์กลาง กล่าวถึงข้อมูลต่างๆ โดยเฉพาะ "หนอนหิ่งห้อย" (Glow Worm) แค่เดินอ่านข้อมูลให้ครบ เวลาก็หมดไปแล้วกว่าค่อนชั่วโมง แต่พอถึงเวลาเดินไปดูเหล่าหนอนหิ่งห้อยนับล้านตัวเรืองแสงอยู่ในความมืดในถ้ำใต้พื้นดินแล้ว ก็ยังอดทึ่งกับความมหัศจรรย์ของธรรมชาติไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าใครชอบกิจกรรมผาดโผนประเภทเล่นแล้วอะดรีนาลินหลั่งไปทั่วร่างละก็ ที่นี่ก็มีกิจกรรมประเภทนี้เหมือนกัน ชื่อว่าHaggis Honking Holea หรือการโรยตัวจากหน้าผาที่มีน้ำตกเชี่ยวให้หวาดเสียวเล่น
ฉันเหลือบมองนาฬิกา ได้เวลาออกเดินทางต่อไปยังอุทยานไคโตกิ (Kaitoke)หรือเมือง “ริเวนเดล” ( Rivendell) ซึ่งตามเนื้อเรื่องนั้นเป็นเมืองที่สวยงามราวกับความฝันของพวกเอล์ฟ(Elves)และที่นี่ยังเป็นสถานที่ที่เหล่าพันธมิตรแห่งแหวนได้พบกันเป็นครั้งแรก ทันทีที่ฉันมาถึงที่นี่ก็เหมือนกับต้องมนต์ เพราะที่นี่สวยงามราวกับความฝัน ต้นไม้ใบหญ้าดูแปลกตา ทำเอาหลงลืมคิดไปเองว่าตัวเองกำกลังเดินอยู่ในดินแดนของพวกเอลฟ์จริงๆ (เพราะสายตามัวแต่มองหาเลโกลัส) แต่ที่ทำให้ตื่นจากความฝันก็คือภาพครอบครัวน้อยใหญ่ต่างช่วยกันตั้งแคมป์ปิ้งกันอย่างสนุกสนาน ให้ความรู้สึกอบอุ่นในขณะที่อากาศรอบตัวต่ำกว่า 10 องศาเซลเซียส และในคืนนั้นฉันและเพื่อนร่วมทริปก็ตกลงใจจะนอนนับดาวที่เมืองของเอล์ฟแห่งนี้
แสงอาทิตย์นุ่มนวลยามรุ่งอรุณสาดส่องลงมาทักทาย ฉันนอนลืมตาโพลงอยู่ในแคมป์ที่อุทยานไคโตกิ แล้วสมองก็ลำดับความคิดว่าฉันไม่ได้อยู่เมืองไทยนี่นา แต่ระหกระเหิรด้วยความเต็มใจมาไกลถึงอีกทวีปหนึ่ง แล้วก็พลันนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ยังต้องเดินทางเข้าไปในตัวเมืองเวลลิงตัน (Wellington) ฉันไม่รอช้ารีบเก็บสัมภาระต่างๆพร้อมออกเดินทางทันที
ทั้งๆที่เมืองเวลลิงตันเป็นเมืองหลวงของประเทศนิวซีแลนด์ แต่ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่คุ้นชื่อเมืองโอ๊คแลนด์ (Auckland)มากกว่า เนื่องจากเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเกาะเหนือ ทั้งยังเป็นศูนย์กลางพาณิชยกรรมและการค้าที่สำคัญที่สุดของนิวซีแลนด์ ได้รับสมญานามว่า เมืองแห่งการแล่นเรือใบ (City of Sails) มีอ่าวจอดเรือที่สมบูรณ์แบบ
แต่ถึงจะเล็กกว่าโอ๊คแลนด์แต่เมืองเวลลิงตันก็เป็นบ้านเกิดของปีเตอร์ แจ็คสัน(Peter Jackson) ผู้กำกับของทั้งสามภาคของภาพยนตร์เรื่องนี้ ทำให้เมืองเวลลิงตันเป็นสถานที่ปักหลักของการถ่ายทำ สถานที่หลายต่อหลายแห่งปรากฏอยู่ในฉากสำคัญๆ อาทิ ท่าเทียบเรือดอร์เซตต์ (Fort Dorset) ซึ่งในเรื่องก็คือ บรี (Bree) เมืองที่มนุษย์และฮอบบิทสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขมาเป็นเวลานาน
นอกจากนี้ยังเป็นจุดแรกที่ “โฟรโด้” และกลุ่มฮอบบิท แวะพักหลังจากการผจญภัยอันยาวนานในภาคแรกของภาพยนตร์(ตอน The Fellowship of the Ring) ส่วนแม่น้ำฮัท (Hutt) ก็ได้รับการเนรมิตให้เป็น Great River Anduin หรือแม่น้ำที่บรรดากลุ่มพันธมิตรข้ามจากเมืองโลธโลเรียน (Lothlorien)ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของเอล์ฟทั้งสาม
แต่ฉันว่านอกจากการท่องเที่ยวตามรอยแหวนแล้ว เมืองเวลลิงตันแห่งนี้ยังมีสิ่งที่น่าสนใจหลายอย่าง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นศูนย์กลางทางการค้าที่สำคัญของประเทศ แต่เนื่องจากเวลลิงตันมีคณะบัลเล่ต์รอยัลนิวซีแลนด์ มีคณะนิวซีแลนด์ซิมโฟนี่ออร์เคสตร้า และคณะดนตรี โอเปร่า ละคร และการเต้นรำที่มีชื่อเสียงระดับชาติอีกหลายคณะ มีโรงละครที่เลื่องลือและเปิดแสดงตลอดปีจำนวนสี่แห่งและงานประเพณีเวลลิงตัน ทางด้านศิลปะมีส่วนช่วยให้เวลลิงตันได้รับชื่อเสียงในระดับนานาชาติในฐานที่เป็นศูนย์กลางทางด้านวัฒนธรรมของนิวซีแลนด์
แถมผู้คนที่นี่ก็อัธยาศัยดี แต่ที่ต้องระวังคือเรื่องของอากาศอากาศที่ค่อนข้างแปรปรวนและเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็ว จนผู้คนมักจะกล่าวติดตลกกันเรื่องการมี “สี่ฤดูในวันเดียว” คือตอนเช้าอากาศอาจจะแจ่มใส จนเราไม่คิดว่าตกเที่ยงจะมีฟ้าครึ้มฝนตก แต่พอตกเย็นอากาศก็ทวีความหนาวเย็นตามไปด้วย ทำให้หลายคนออกอาการไอค็อกแค็กกันใหญ่ แต่สำหรับฉันฟิตร่างกายมาเป็นอย่างดีในการเดินทางข้ามทวีปครั้งนี้ เพราะหลังจากที่เที่ยวเกาะเหนือจนชุ่มปอดแล้ว ฉันมีแผนจะไปขับรถกินลมชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงามดังเนรมิตของประเทศนิวซีแลนด์ที่เกาะใต้ต่อ เพราะโอกาสดีๆในชีวิตอย่างนี้ นานๆถึงจะผ่านมาสักครั้ง เพราะฉะนั้นฉันตั้งใจจะใช้วันเวลาที่เหลือในประเทศนิวซีแลนด์ให้คุ้มค่าที่สุด
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ประเทศนิวซีแลนด์ เป็นประเทศที่มีลักษณะภูมิประเทศเป็นเกาะตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ห่างจากประเทศออสเตรเลียมาทางทิศตะวันออก 1,600 กิโลเมตร ประเทศนิวซีแลนด์ประกอบด้วย 2 เกาะหลัก คือ เกาะเหนือ (North Island) และเกาะใต้ (South Island) ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่า ประเทศอังกฤษเล็กน้อย และใกล้เคียงกับประเทศญี่ปุ่น และยังมีเกาะเล็ก ๆ อีกจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะเกาะเล็กซึ่งตั้งอยู่ปลายสุดของเกาะใต้ มีชื่อเรียกว่า เกาะสจ๊วต (Stewart Island).
ประเทศนิวซีแลนด์ มีพื้นที่รวมทั้งหมด 270,000 ตารางกิโลเมตร โดยมีช่องแคบคุ๊กเป็นจุดแบ่งเขตระหว่างพื้นที่ของเกาะเหนือและเกาะใต้ ซึ่งจัดเป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ เพราะประกอบไปด้วยชายหาดทอดยาว กว่า 1,700 กิโลเมตร มีมหาสมุทรสีครามที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ รวมทั้งบริเวณที่เป็นบ่อน้ำร้อน ภูเขาไฟ บ่อโคลนเดือด ฟยอร์ด และซาวนด์ อันสวยงาม สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่การท่องเที่ยวนิวซีแลนด์ โทร. 0-2670-0114 ถึง 6
