การแข่งขันฮอกกี้น้ำแข็งชิงแชมป์โลก รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปีหญิง ดิวิชั่น 3 (2025 IIHF ICE HOCKEY U18 WOMEN'S WORLD CHAMPIONSHIP Division III) ระหว่างวันที่ 23-26 มกราคม 2568 ที่ประเทศโครเอเชีย โดยไทยส่งทีมเข้าแข่งขันเป็นครั้งแรก ร่วมกับ ลิทัวเนีย, โรมาเนีย และ "เจ้าภาพ" โครเอเชีย โดยเมื่อช่วงดึกของวันที่ 26 ม.ค.เป็นการชิงชัยนัดสุดท้าย
สำหรับสถานการณ์ก่อนที่ทีมสาวไทยจะลงแข่งเป็นคู่สุดท้ายพบกับ "เจ้าภาพ" โครเอเชีย ซึ่งเกมก่อนหน้านั้นเป็นทาง โรมาเนีย ที่เอาชนะ ลิทัวเนีย ไป 8-3 ส่งผลให้ โรมาเนีย ได้แชมป์และเลื่อนชั้นขึ้นไปเล่นในดิวิชั่น 2 กลุ่มบี ทำให้ในเกมระหว่างไทย กับ โครเอเชีย คือการแย่งรองแชมป์ในปี 2025
เกมนัดนี้เป็นเกมนัดสำคัญจากการที่ไทยเล่นมา 2 นัด แพ้ในเวลา 1 นัด และ แพ้ ช่วงโอเวอร์ไทม์ 1 นัด ทำให้มี 1 คะแนน ส่วน โครเอเชีย ชนะ 1 นัด และ แพ้ 1 นัด มี 3 คะแนน ซึ่งเริ่มเกมมาเป็นฝ่ายไทยที่เปิดฉากบุกเข้าทำก่อนใช้เวลาเพียง 28 วินาที ก็สามารถขึ้นนำได้จาก "น้องแพร" ฐิตารีย์ สถิตยาธิวัฒน์ ถัดมาอีก 5 นาที ปวิตรา จำปาศิริ ก็มาบวกเพิ่มให้ไทย นำห่าง 2-0 จากนั้นไทยมาได้ประตูที่ 3 ในช่วงพีเรียดสุดท้ายจาก อัจฉราพร นิยมวงศ์ แต่ช่วงก่อนหมดเวลา 5 นาที โครเอเชีย มาตีไข่แตกได้ไล่มาเป็น 1-3 ซึ่งจากนั้นสาวไทยพยายามรักษาสกอร์นี้ไว้จนจบเกมเป็นฝ่ายเอาชนะไป 3-1 เป็นชัยชนะแรกในทัวร์นาเม้นนี้ ก็เพียงพอต่อการคว้ารองแชมป์ประวัติศาสตร์ของการส่งทีมเข้าร่วมแข่งขันเป็นปีแรกของทีมหญิงชุด ยู-18
สำหรับนักกีฬาหญิงไทย รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี ประกอบด้วย เขมจิรา หวังบุญเกิด, โชติกา เพ็ชรโยธิน, ฐิตารีย์ สถิตยาธิวัฒน์, พัชรมน วรวัฒน์, ภวริสา พืชพันธุ์งาม, ลักษิกา คงแสงบุตร, วรวลัญช์ ศิริวิกุล, อรระวี วงษ์สนิท, อัจฉราพร นิยมวงศ์, กุญกัลชญา สวัสดิภาพ, กุลชา ธัญลักษณ์ภาคย์, ปริม เดชไทย, ปวริศา พืชพันธุ์งาม, ปวิตรา จำปาศิริ, ปารมี ชูศิลปทวีทรัพย์, พรนัชชา ผลิตผลการพิมพ์, พีรยา วรวัฒน์, อลิน จารุสกุลอารียกุล และ ณัฏฐาพร นาคดี โดยมี รอรี่ รอลลีค เป็นผู้ฝึกสอน และ กฤษณา พรมดิราช เป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอน
ม.ล.กฤษฎา เกษมสันต์ นายกสมาคมกีฬาฮอกกี้น้ำแข็งแห่งประเทศไทย ในฐานะหัวหน้าคณะนักกีฬาชุดนี้ กล่าวว่า ต้องขอชื่นชมนักกีฬาชุดนี้ที่ไม่เคยท้อแท้หรือสิ้นหวังเลยแม้แต่วินาทีเดียว ไม่ว่าจะเกมแรกจนถึงเกมสุดท้าย ทุกคนใส่เต็มร้อยหมด และการมาแข่งครั้งแรกในปีนี้แม้ว่าจะไม่ได้แชมป์ แต่ก็ยังได้รองแชมป์กลับไทย ที่น่าดีใจคือได้เห็นเด็กไทยกล้าเล่นในหลายจังหวะ และมีทักษะความสามารถเฉพาะตัวที่ดีกว่าทีมจากยุโรปในกลุ่มเดียวกัน ภาพรวมแล้วรู้สึกพอใจกับผลงานเป็นอย่างมาก และตนมั่นใจว่าเด็กๆกลุ่มนี้ในอีก 2-3 ปีข้างหน้าจะกลายเป็นความหวังของทีมหญิงไทยชุดใหญ่ได้แน่นอน