ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน อดัม สกอตต์ โปรกอล์ฟหนุ่มจากออสเตรเลีย ประกาศศักดาแจ้งเกิดบนเวทีกอล์ฟโลกอย่างยิ่งใหญ่ด้วยการคว้าแชมป์ทัวร์นาเมนท์ใหญ่ของพีจีเอทัวร์ในศึก เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ ที่สนามทีพีซี ซอว์กราส ในรัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา
ปีนี้การแข่งขันกอล์ฟ เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ ซึ่งเป็นหนึ่งในรายการชิกเนเจอร์ อีเวนท์ ที่มีเงินรางวัลมากที่สุด 25 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือราว 890 ล้านบาท ได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษจากนักกอล์ฟที่เข้าร่วมชิงชัย รวมถึงแฟนๆ และสื่อมวลชนทั่วโลก เพราะเป็นโอกาสพิเศษฉลองครบรอบ 50 ปีของการแข่งขัน
โดยก่อนเริ่มการแข่งขันในปีนี้ อดัม สกอตต์ ได้แชร์ประสบการณ์พาย้อนวันวานผ่าน Player Blog เล่าถึงการคว้าชัยชนะอันโด่งดังที่สนามทีพีซี ซอว์กราส รวมถึงแชมป์ 14 รายการในเวทีพีจีเอทัวร์ของเขา พร้อมตั้งเป้าคว้าแชมป์ เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ ทัวร์นาเมนท์ ซึ่งเปรียบเสมือนเมเจอร์ที่ 5 ของนักกอล์ฟชาย มาครองให้ได้อีกครั้งในสัปดาห์นี้
อดัม สกอตต์ เผยว่า “ผมคิดว่าการแข่งขัน เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ เป็นรายการที่นักกอล์ฟทุกคนอยากชนะ โดยเฉพาะเมื่อมีการพูดถึงเกมการแข่งขันที่ยอดเยี่ยมและแชมป์เมเจอร์ ก็มักจะนับรวมเดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ เข้ามาอยู่ในระดับเดียวกับแชมป์รายการเมเจอร์ การที่ผมได้แชมป์เดอะ เพลเยอร์ส ในช่วงแรกๆ ของการเป็นนักกอล์ฟอาชีพในปี 2004 เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก ขณะที่สนามทีพีซี ซอว์กราส ก็เป็นสนามที่ยอดเยี่ยมและเปิดกว้างสำหรับผู้เล่นทุกคนที่ลงแข่ง และทุกครั้งแชมป์จะตกเป็นของผู้เล่นที่ดีที่สุดเสมอ ผมมีความทรงจำที่ดีมากๆ ในรายการนี้ และสนุกกับการแข่งขันที่ทีพีซี ซอว์กราส มันคงเป็นเรื่องที่วิเศษมากหากผมคว้าแชมป์อีกครั้งใน 20 ปีต่อมา
สำหรับผม รายการนี้เปรียบเสมือนรายการเมเจอร์ และได้รับการยอมรับจากทั่วโลก การได้กลับมายังสนามทีพีซี ซอว์กราส ทุกปี เป็นเรื่องที่ดีมาก และหลุมที่ 17 พาร์ 3 เป็นกรีนเกาะกลางน้ำอันเลื่องชื่อในเกมกอล์ฟ ที่สร้างสีสันและเรื่องราวดราม่ามากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมคิดว่าการที่มีผู้เล่นนานาชาติมาคว้าแชมป์ที่นี่หลายคน ทำให้การแข่งขันรายการมีความหมายพิเศษในเวทีกอล์ฟโลก และเป็นหนึ่งในสนามที่ผมชื่นชอบ
นับตั้งแต่ผมคว้าแชมป์ เดอะ เพลเยอร์ส ผมผ่านเวทีการแข่งขันกอล์ฟมากมาย และเดินทางไปรอบโลก แต่ยังมีความทรงจำในวันคว้าแชมป์อย่างชัดเจนเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ความรู้สึกในการเล่น 2-3 หลุมสุดท้าย ยังเป็นความทรงจำที่สดใหม่เสมอสำหรับผม
การคว้าแชมป์ เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่มากในอาชีพของผมขณะนั้น และเป็นหนึ่งในทัวร์นาเมนท์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เหนือกว่าทัวร์นาเมนท์อื่นๆ ในพีจีเอทัวร์ สำหรับเด็กหนุ่มอายุ 23 ปี ผมกลายเป็นแชมป์ที่อายุน้อยที่สุดตอนนั้น และการเอาชนะนักกอล์ฟฝีมือดีระดับโลกในสนามที่เป็นบทดสอบที่แสนท้าทาย สร้างความมั่นใจและเรื่องราวดีๆให้กับผมอย่างมาก
หลายสิ่งหลายอย่างเข้าทางคุณในการคว้าแชมป์รายการใหญ่แบบนี้บางครั้งก็เป็นเรื่องของโชค ผมคิดว่าการเล่นก๊วนเดียวกับเออร์นี่ เอลส์ ในรอบที่สาม ช่วยให้ผมเล่นได้อย่างสุขุม มีความนิ่ง และเล่นได้ดี ซึ่งช่วยให้ผมมีความมั่นใจมากขึ้นในการลงเล่นรอบสุดท้ายในวันอาทิตย์ แม้ผมจะไม่ได้เล่นร่วมกับเออร์นี่ เอลส์ ก็ตาม แต่การได้อยู่บนเวทีใหญ่และมีเกมการเล่นที่ดี ผมนำประสบการณ์จากรอบที่สามมาใช้เยอะเลยทีเดียว
ผมรู้สึกดีมากหลังทำสองเบอร์ดี้ติดต่อกันที่หลุม 11 และ 12 และจากนั้นระหว่างการเล่นที่หลุม 14 ผมเห็นสกอร์ของ พาเดร็ก แฮร์ริงตัน บนคลับเฮาส์ ซึ่งผมคิดว่าตอนนั้นผมนำอยู่ 2 สโตรก แต่จู่ๆ สถานการณ์ก็กลายเป็นยากขึ้น ผมเสียโบกี้ที่หลุม 14 ความกดดันเริ่มก่อตัว เมื่อเข้าสู่หลุม 16 พาร์ 5 ผมเล่นพิตช์ช็อตได้ดี แต่ผมกังวลกับการพัตต์ เพราะรู้สึกว่านี่คือพัตต์ที่ต้องลงเพื่อให้นำคู่แข่ง 3 สโตรก ในขณะที่เหลือ 2 หลุม แต่โชคไม่ดี ผมพัตต์เบอร์ดี้ไม่ลง และสร้างความกดดันกับผมอย่างมากในการลงเล่นหลุม 17 และ 18
ที่หลุม 17 ไอส์แลนด์กรีน ผมเลือกใช้เวดจ์ ผมมั่นใจในการใช้เวดจ์ และเป้าหมายของผมคือวางลูกตรงกลางกรีนในระยะปลอดภัย และหวังว่าจะเชฟพาร์ได้ในหลุมนี้ ซึ่งผมทำสำเร็จตามที่หวัง หลังจากนั้นผมทำได้ดีในหลุมที่ 18
ทุกครั้งที่คุณเป็นผู้นำทัวร์นาเมนท์ มันยากที่จะไม่คิดถึงการแข่งขันล่วงหน้าและคิดถึงการคว้าแชมป์ หรือคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นตามมาหลังจากนั้น ในการเล่นหลุม 18 ผมทำได้ดีทีเดียวในช็อตทีออฟ แต่ในการเล่นช็อตสอง มาสะดุดตีตกน้ำ และมากังวลกับพิตช์ช็อต ซึ่งเป็นการเล่นช็อตที่สี่ เพราะการเล่นพิตช์ช็อตผมไม่ค่อยแม่นเท่าไหร่ในตอนนั้น แต่ผมซ้อมหนักก่อนเริ่มการแข่งขันในสัปดาห์ดังกล่าว ผมพยายามทำใจให้สบาย และเล่นช็อตนั้นด้วยความเชื่อมั่น ซึ่งผมทำได้ดี ลูกห่างธงราว 8 ฟุต และผมก็จำได้ชัดเจนว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับพัตต์สุดท้ายครั้งนั้นสักเท่าไหร่ เทียบกับในอดีตผมตื่นเต้นมากถึงขนาดมือสั่น ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความมั่นใจในการอ่านไลน์พัตต์ หรือเพราะอะไร แต่ผมค่อนข้างนิ่งและเซฟพาร์คว้าแชมป์สำเร็จ ซึ่งเป็นการคว้าแชมป์ทัวร์นาเมนท์ใหญ่ที่สุดในอาชีพของผมตอนนั้น และเป็นโอกาสที่พิเศษมาก
หลังจากคว้าแชป์ เรากลับไปที่บ้านของ สจ๊วร์ต แอปเปิลบี ในออร์แลนโด้ ในช่วงเย็นวันอาทิตย์ เพราะตอนนั้นผมยังไม่มีที่บ้านพักในสหรัฐอเมริกา แต่ไม่มีการเฉลิมฉลองแชมป์อะไรมากมาย ซึ่งผมก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะอดัม สกอตต์ ในวัยนั้น พร้อมฉลองสุดเหวี่ยง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ยอดเยี่ยมคือแฟนสาวของผม ซึ่งปัจจุบันคือภรรยาของผม อยู่ที่นั่นด้วย รวมถึง บุช ฮาร์มอน โค้ชของผม และเป็นหนึ่งในช่วงเวลาสำคัญในอาชีพที่ผมได้มีความทรงจำแสนพิเศษเกี่ยวกับการคว้าแชมป์ในบ่ายวันนั้น บางทีผมอาจต้องชดเชยการที่ไม่ได้ฉลองชัยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว และมาฉลองในแบบไม่มีวันลืมเลยหากผมคว้าแชมป์อีกครั้งในสัปดาห์นี้
แฟนกีฬากอล์ฟสามารถติดตามชมผลงานของยอดนักกอล์ฟระดับโลกในการแข่งขันกอล์ฟพีจีเอทัวร์ รายการ เดอะ เพลเยอร์ส แชมเปี้ยนชิพ ในสัปดาห์นี้ได้ทางทรูสปอร์ต 5
