คอลัมน์ EYE ON SPORTS โดย กษิติ กมลนาวิน ราชวังสัน
ไปค้นดูเถอะ ประเทศฝรั่งเศส ชาติมหาอำนาจซึ่งมีกองทัพอันเกรียงไกร หากจะวัดความแข็งแกร่งของกำลังรบหรือแสนยานุภาพก็นับเป็นอันดับ 6 ของโลก ในวันนี้ เขาใช้คนที่เข้ามาควบคุมดูแลเป็นผู้หญิง และมาจากสายธุรกิจซะด้วย เธอไม่เคยเกี่ยวข้องกับวงการทหารแม้แต่น้อย นี่เป็นแบบอย่างของการบริหารจัดการของชาติพัฒนาในยุคที่โลกก้าวล้ำไปไกล ซึ่งคนไทยหลายคนชอบหยิบมากล่าวอ้างว่า เรากำลังอยู่ในยุค 4.0 แต่ความจริงไม่เพียงแต่ย่ำอยู่กับที่ กลับเดินถอยหลังย้อนกลับไปอีก ในขณะที่ชาติชั้นนำของโลกเขาไม่ได้หยุดนิ่ง หากแต่ทุกย่างก้าวมีแต่คิดหาสิ่งใหม่ๆและทำทุกอย่างก็ด้วยหวังเอื้อประโยชน์ต่อประชาชนเจ้าของประเทศทั้งสิ้น
แต่ก่อนนั้น ฝรั่งเศส เรียก กระทรวงกลาโหม ว่า กระทรวงการป้องกันประเทศ (Ministère de la Défense) หวังจะบ่งบอกว่า แสนยานุภาพที่มีนั้นก็เพื่อป้องกันประเทศเป็นหลัก ไม่ได้ต้องการรุกรานใคร แต่เมื่อปีที่แล้วเขาเพิ่งเปลี่ยนชื่อมาเป็น กระทรวงกองทัพ (Ministère des Armées) คือเอาให้ชัดเจนไปเลยว่า นี่คือกองกำลังที่จัดไว้เข้าห้ำหั่นกับใครก็ตามที่คิดจะทำสงครามกับ ฝรั่งเศส ถึงกระนั้น ฟโลร้องซ์ ปารลี (Florence Parly) สตรีนักธุรกิจ วัย 55 ปี ที่เคยเป็นผู้บริหารสายการบิน แอรฟร้องซ์ (Air France) รวมทั้ง ผู้บริหารการรถไฟแห่งชาติ (SNCF) ก็ได้รับมอบหมายให้มาเป็นนายใหญ่สุดทำหน้าที่บริหารจัดการเรื่องของกองทัพของชาติ มีทหารทั้งกองทัพอยู่ใต้บังคับบัญชา โดยเธอจะเป็นรองก็แค่ ประธานาธิบดี เท่านั้น
ผมต้องอ้างความคิดในทางพัฒนาของ ฝรั่งเศส เพราะเขาเป็นแช้มพ์บอลโลกมา 2 หนแล้ว ทั้งนักเตะและโค้ชขายดี มีคนจ้างไปปฏิบัติหน้าที่ทั่วทุกมุมโลก ลีกเอิง ซึ่งเป็นลีกฟุตบอลสูงสุดในประเทศก็ถูกจัดเป็น 1 ใน 5 ลีกดังของ ยุโรป ประกอบด้วยสโมสรดังที่โลดแล่นอยู่ในระดับสูงของทวีปอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ เช่น ปารี แซ็ง แชรแม็ง โมนาโก ลิอง เป็นต้น ในขณะที่ฟุตบอลไทยฝันมานานมากไม่น้อยกว่า 4 ทศวรรษแล้วที่จะก้าวขึ้นไปอยู่ในระดับแถวหน้าของทวีป นั่นคือ การได้เป็นตัวแทนของ เอเชีย เข้าร่วมการแข่งขัน ฟุตบอลโลก รอบสุดท้าย นับตั้งแต่ที่เราเริ่มเข้าสู่กระบวนการคัดเลือกหนแรกสำหรับ ฟุตบอลโลก 1974 ซึ่งเปิดฉากมาไม่สวยเอาเลย ไทย แพ้ เกาหลีใต้ เจ้าบ้านไป 0-4 เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 1973 นับถึงวันนี้รวมเป็นเวลา 45 ปี เราไม่ได้เห็นพัฒนาการของฟุตบอลไทยไปไกลกว่าระดับ อาเซี่ยน เลยนะครับ
สิ่งที่ผมสังเกตอยู่อย่างหนึ่งคือ ในวงการกีฬาในเมืองไทยไม่ว่าระดับใดมักจะมีปัญหาในเรื่องการบริหารจัดการ ลำพังแนวความคิดรูปแบบเดิมๆที่เรียกว่า Old school ก็ยังนำมาประยุกต์ใช้ไม่สำเร็จเลย แนวความคิดใหม่ๆยิ่งไม่มี แถมคนหน้าเดิมๆหมุนเวียนกันเข้ามายึดพื้นที่และฝังรากอยู่ยาวเป็นทศวรรษ คอยกุมบังเหียน ยึดเกาะอำนาจ บดบังคนอื่นๆไม่ให้เข้ามาสะแอ๋ง ดำรงตนไปพร้อมๆกับรับผลประโยชน์เข้ากระเป๋าของตนเองและพวกพ้อง ที่สำคัญ คนที่จะได้รับเลือกเข้ามาบริหารกลับไม่ใช่คนที่มีความคิด ตั้งใจจะนำวิธีการใหม่ๆเข้ามาบริหารให้ประสบความสำเร็จเป็นประโยชน์ต่อประชาชน แต่กลับเป็นคนที่มีพรรคพวกหรือสามารถรวบรวมพวกพ้องได้มากกว่า อย่างนี้แม้บริหารงานล้มเหลว พวกนี้ก็ไม่พร้อมจะจากไป
ที่ผมบ่นในวันนี้ก็เพราะต้องการสะกิดให้หันไปดูชาติที่พัฒนาในระดับแถวหน้าของโลกเป็นตัวอย่าง มันน่าชวนคิดอย่างยิ่งว่า ทำไม ฝรั่งเศส จึงมอบความไว้วางใจให้ สตรีนักบริหารองค์กรธุรกิจ มาควบคุมกองทัพ นั่นเป็นไอเดียใหม่ ล้ำเลิศจริงๆครับ
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ มันก็ด้วยความคิดแนวใหม่โดยแท้ อันนี้ เป็นการจุดประกายให้ทุกๆด้านของไทยต้องได้รับการเปลี่ยนแปลง ทิ้งสิ่งเก่าๆไว้ข้างหลัง และเดินหน้าหาสิ่งใหม่ๆ เพราะที่ผ่านมาหลายทศวรรษมันมีแต่สร้างความล้มเหลวให้เรา ผมว่าต้องได้รับการบริหารจัดการด้วยคนใหม่ๆ นำความคิดใหม่ๆเข้ามาปฏิบัติ เริ่มที่มวลสมาชิกที่มีเสียงโหวทอยู่ในมือต้องมีหัวคิดก้าวหน้าด้วย อย่าปล่อยให้คนหน้าเดิมๆ ฝ่ายเดิมๆเข้ามาจับจองพื้นที่ทำให้เราสูญเสียเวลาในชีวิตซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นหลายทศวรรษ