ร้อยหลา…ขึ้นกรีน มันยากตรงไหน? / พลโทนายแพทย์ สมศักดิ์ เถกิงเกียรติ

คอลัมน์ “Golf Healing” โดย “พลโทนายแพทย์ สมศักดิ์ เถกิงเกียรติ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูกประจำโรงพยาบาลพระมงกุฎ และ โรงพยาบาลรามคำแหง มีประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยมากกว่า 30 ปี somsak_doctor@hotmail.com”

“ผมเจอจุดอ่อนของเฮีย แล้วครับพี่หมอ!” เด็กอ้วนแอบนินทานาย “ลูกร้อยหลาขึ้นกรีนครับ...เฮียจะหงุดหงิดมากตีเสียทุกครั้ง แล้วพาลอารมณ์ไม่ดีทั้งวันเลย” จริงว่ะ! ลูกร้อยหลานี้เป็นช็อตปราบเซียนจริงๆ พี่หมอเห็นด้วย

เมื่อลูกของคุณอยู่ห่างจากกรีน 100 หลา คุณก็หวังจะตีลูกขึ้นไปออนบนกรีนได้อย่างง่ายๆ แต่กลับไม่ง่ายเลย เพราะเราอาจตีหัวลูก ตีขุดดิน ตีออกซ้าย ตีข้ามกรีน ซึ่งบางครั้งก็เปลี่ยนโอกาส ของการทำเบอร์ดี ไปเป็นการเซฟโบกีไปอย่างน่าเจ็บใจ ทำไมเราถึงได้เล่นผิดพลาดกับช็อต “ง่ายๆ” แบบนี้?...ครูกอล์ฟชั้นยอดจะอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น พร้อมกับแนะนำว่า คุณจะต้องทำอะไรเพื่อให้การตีจากระยะ100หลา ประสบผลสำเร็จ

-จับไม้ให้สั้นลง (ร็อบ เอดินส์)
นักกอล์ฟจำนวนมาก จะไม่มีไม้ที่ตีเต็มสวิงแล้วให้ระยะ100หลา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องฟิกสวิง แบบ 3 ใน 4 ส่วน ลองทำดูกับเหล็กสั้นแต่ละอัน ด้วยการจับกริปให้ต่ำลงประมาณ1นิ้ว แล้วสวิงในแบบย่อส่วน จากนั้นก็ให้จับตาดูอย่างละเอียดว่าลูกจะไปได้ไกลแค่ไหน เมื่อปะทะเต็มหน้าไม้ ซึ่งคุณอาจจะพบว่าการสวิงแบบ3ส่วนด้วยเหล็ก9หรือพิทชิงเวดจ์ จะส่งลูกออกไปได้ไกล100หลาเกือบทุกครั้ง นอกจากนี้มันยังควบคุมง่ายกว่า การสวิงแบบเต็มวง และนั่นคือวิธีการตีให้ลูกเข้าไปใกล้ธง

-สวิงสบายๆ (ดีน เรนบูธ)
ความเร็วในการสวิง มักจะมีบทบาทที่สำคัญ เมื่อมีความผิดผลาดเกิดขึ้น เพราะถึงแม้มันจะเป็นแค่การตีในระยะเพียง100หลา แต่ผู้เล่นจำนวนมากจะพากันตีอย่างเต็มแรง เหมือการตี2ออนในหลุมพาร์ 5 ปัญหาคือเมื่อสวิงเร็วเกินไป จะทำให้ลูกแบ็คสปินมาก ทำให้ลูกโด่ง แล้วตกไม่ถึงกรีน ดังนั้นในทางกลับกันขอให้สวิงอย่างนุ่มนวลสบายๆ ซึ่งจะทำให้การขึ้นและลงไม้มีระยะที่เท่ากันและอย่าพยายามที่จะสวิงให้ไม้พันไปรอบตัว ให้จบวงสวิงในลักษณะสั้นๆ แทน

-มีข้อมือที่นิ่ง (เดฟ สต็อคตัน)
วางแผนการเล่นให้ดี ว่าจะตีให้โด่งหรือลอยต่ำ ให้ตกลงส่วนไหนของกรีนและคิดถึงแต่การสวิงจนจบวง จากนั้นก็เข้าไปยืนจรดลูกในลักษณะยืนส่ง แล้วสวิงสบายๆโดยไม่เร่งรีบ พร้อมทั้งฝืนความรู้สึก ไม่ให้มีการพลิกข้อมือ เมื่อไม้ปะทะลูก ในทางกลับกันให้ไม้ได้เคลื่อนที่ต่อไป ผมเองจะชอบวิธีการเล่นช็อตเหล่านี้ ของ สตีฟ สตริคเกอร์ เพราะแทบจะไม่มีการทำงานของข้อมือเลย โดยลำตัวของเขาจะไปบังคับไม่ให้เคลื่อนที่ผ่านไปแทน

“แล้วไม่ถามเทคนิคเก่งมั่งเหรอ ! ....ซ็อตนี้เก่งทำเบอร์ดีบ่อยนะ”

“เออ! จริง…แต่เอาไว้ก่อนนะเก่ง…เนื้อที่ไม่พอจริงๆ”

* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *