ช็อก “พีช พรทิพย์” เจ็บหนักอาจถึงขั้นเลิก แฉ “ส.แบด” ไม่เหลียวแล

“พีช” พรทิพย์ บูรณะประเสริฐสุข อดีตนักกีฬาแบดมินตันหญิงมือ 1 ของไทย และเคยทำหน้าที่รับใช้ชาติผ่านมาแล้ว ทั้งซีเกมส์, เอเชี่ยนเกมส์ และ โอลิมปิก ประสบปัญหาอาการบาดเจ็บหนัก และอาจถึงขั้นต้องเลิกเล่น แต่ไม่ได้รับการเหลียวแลจากสมาคมแบดมินตันแห่งประเทศไทย

โดย “พีช” วัย 26 ปี ได้รับบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้าเข่าซ้ายฉีกขาด จากการแข่งขันแบดมินตันลีก ที่ประเทศมาเลเซีย เมื่อปี 2559 จนต้องเข้ารับการผ่าตัดรักษาก่อนกลับมารักษาด้วยการกายภาพบำบัด แต่ไม่สามารถกลับมาแข่งขันได้นานราวครึ่งปีแล้ว

ล่าสุด มีการเปิดเผยว่า นักกีฬาแบดมินตันสาวมือ 40 ของโลกรายนี้ อาจไม่สามารถกลับไปแข่งขันได้อีก เนื่องจากอาการบาดเจ็บดังกล่าว ขณะเดียวกัน มีการเผยอีกว่า สมาคมแบดมินตันแห่งประเทศไทย ได้ให้ความช่วยเหลือเฉพาะช่วงแรกที่มีอาการบาดเจ็บเท่านั้น โดยเหตุผลที่ไม่ให้ความช่วยเหลือ คือ นักกีฬาบาดเจ็บจากการเล่นลีกอาชีพ ไม่ใช่ในนามทีมชาติ จึงไม่ได้รับการดูแลอย่างเต็มที่

สำหรับ พรทิพย์ โด่งดังจากการคว้าแชมป์ซูเปอร์ซีรีส์ อินเดีย โอเพ่น 2011 และรองแชมป์ ไชน่า มาสเตอร์ รวมถึง รองแชมป์เฟรนช์ โอเพ่น 2013 อีกทั้งยังเคยคว้าแชมป์ระดับกรังด์ปรีซ์รายการ เวียดนาม โอเพ่น 2012 โดยอันดับโลกประเภทหญิงเดี่ยวสูงสุดเคยรั้งอันดับ 8 เลยทีเดียว

นอกจากนี้ “พีช” ยังมีผลงานในทีมชาติไทยอย่างยอดเยี่ยม โดยคว้าเหรียญทองซีเกมส์ 2011 และ ซีเกมส์ 2015 จากประเภททีมหญิง ขณะที่ผลงานประเภทหญิงเดี่ยว ก็คว้าเหรียญทองแดง ซีเกมส์ 2011 และยังคว้าเหรียญเงิน เอเชี่ยนเกมส์ 2010 ประเภททีมหญิงอีกด้วย


คลิปการฟื้นฟูร่างกายภายหลังอาการบาดเจ็บของ พรทิพย์
นอกจากนี้ ภควัฒน์ วิไลลักษณ์ อดีตนักแบดมินตันทีมชาติไทย ซึ่งเป็นนักกีฬารุ่นพี่ให้ความช่วยเหลือ พรทิพย์ ยังโพสต์กลอนเตือนใจนักกีฬาว่าเปรียบดั่งหมาล่าเนื้อ เมื่อหมดประโยชน์ก็ถูกเขี่ยทิ้ง

“นักกีฬาก็เหมือนหมาล่าเนื้อ.....เมื่อหมดประโยชน์..เขาก็เขี่ยคุณทิ้ง” !!!!!!!

หมาล่าเนื้อ แปลว่า คนที่รับใช้ผู้อื่นเมื่อเวลายังทำประโยชน์ให้ได้ ผู้เป็นนายก็เมตตาเลี้ยงดู แต่เมื่อทำประโยชน์ไม่ได้แล้ว ผู้เป็นนายก็ทอดทิ้งไม่ไยดีหรือหาเรื่องลงโทษขับไล่ไสส่งเป็นต้น เปรียบเสมือนหมาล่าเนื้อเมื่อแก่สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ ใช้ไล่ล่าสัตว์ไม่ได้ เจ้าของก็ไม่เมตตาเลี้ยงดูอีกต่อไป

นักกีฬาส่วนใหญ่ โดยเฉพาะกีฬาที่ยังไม่ได้เป็นกีฬาอาชีพเขาไม่เคยคิดถึงแผนการใช้ชีวิตอื่นๆเลย นอกจากการเล่นกีฬา ต้องเอาจริงเอาจัง มุ่งมั่นกับการฝึกซ้อมกีฬาอย่างหนัก เพื่อทำผลงานให้ดี บอกได้คำเดียวว่าชีวิตของนักกีฬานั้นไม่ได้มีจุดมุ่งหมายและคิดอะไรเลยนอกจากการพยายามไขว่คว้าหาความสำเร็จในการแข่งขัน......คิดแค่ว่าถ้าเราทุ่มเทกับการฝึกซ้อม ทำผลงานในการแข่งขันให้ดี เราก็จะสามารถประสบความสำเร็จในชีวิตได้ มีงาน มีเงิน และสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้จากการเล่นกีฬา

แล้วถ้าเกิดว่าวันนึงมันเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้คุณไปไม่ถึงจุดมุ่งหมายที่สูงสุดของอาชีพกีฬาของคุณได้ คุณจะทำอะไร คุณจะดำรงชีวิตอยู่ในสังคมนี้อย่างไร และคุณจะมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบตามอย่างที่คุณใฝ่ฝันได้อย่างไร? ผมถึงเปรียบชีวิตนักกีฬาเสมือนหมาล่าเนื้อนั้นมีอยู่ทั่วไป

๏ หมาล่าเนื้อตัวหนึ่งในยามหนุ่ม
ยังกระชุ่มมีเรี่ยวแรงก็แข็งขยัน
เก่งไล่ต้อนฝูงเนื้อตามเขาชัน
ได้แบ่งปันให้เจ้านายเสมอมา�

๏ กาลล่วงผ่านพลังหมาคราถดถอย
เจ้านายน้อยไม่ค่อยปลื้มลืมเรียกหา
แต่...วันหนึ่งพาหมาไปในพนา
หวังไล่ล่าสัตว์ป่ามิช้าการ�

๏เจอหมูป่าเจ้าหมาฉวยคอกัด
หมูสะบัด...จนเขี้ยวหักน่าสงสาร
ได้แต่มองหมูหนีห่างอย่างร้าวราน
สั่นสะท้านรันทดหมดกำลัง�

๏ เจ้านายน้อยมาถึงก็บึ้งโกรธ
ฉวยไม้ได้ลงโทษอย่างบ้าคลั่ง
เอาไม้พลองทุบตี...ด่าเสียงดัง
เจ้าหมานั่ง...แหงนมองร้องออกไป

๏ ที่หมูป่าหนีไปได้ใช่ข้าแกล้ง
แต่ข้าน้อยไร้เรี่ยวแรงต้านทานไหว
ด้วยชราขาแข้งพร่องความว่องไว
ท่านตรึกในความหลังบ้างทางปรานี�

๏เจ้านายน้อยเป็นผู้ใหญ่ถึงคราวโกรธ
จะลงโทษข้าผู้น้อยด้อยศักดิ์ศรี
ควรแล้วหรือ เพียงตาเห็นเป็นคัมภีร์
สมควรมีเหตุผลบ้างสร้างชอบธรรม
ภควัฒน์ วิไลลักษณ์

ขอบคุณภาพและเนื้อหาจากแฟนเพจ PAKKAWAT Badminton Club at KIP