คอลัมน์ “สกอร์บอร์ด” โดย “แมวดำ”
ในที่สุดเรากำลังจะก้าวข้ามผ่านชีวิตไปอีก 1 ปี หลังเวลาล่วงเลยมาจนเกือบสิ้นเดือนพฤศจิกายน เพื่อเข้าสู่เดือนธันวาคม ซึ่งจะว่าไปแล้วในรอบปีที่ผ่านมาอาจนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่หลายชีวิต ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีสาวน้อยอย่าง “น้องเมย์” รัชนก อินทนนท์ รวมอยู่ด้วย โดยผลงานของนักกีฬาแบดมินตันรายนี้จบปี 2012 อย่างน่าประทับใจด้วยการคว้าโควตาไปลุยศึกซูเปอร์ซีรีส์ ไฟนอล 2012 ที่คัดเอามือ 1-8 ของโลกไปดวลกัน และลูกสาวคนเล็กแห่งโรงเรียนบ้านทองหยอด ก็เข้าถึงรอบรองชนะเลิศ ซึ่งแม้ไม่ได้แชมป์แต่ก็สวยงามไม่น้อย
ซึ่งพอถึงปี 2013 “น้องเมย์” เริ่มต้นปีด้วยอันดับ 9 ของโลก ก่อนจะไต่อันดับเรื่อยมาจนขยับมาสู่ที่ 8 และมาถึงที่ 6 ในเดือนเมษายน ไล่มาเรื่อยจนถึงที่ 5 และ ที่ 3 ของโลก ก่อนจะมาถึงอันดับสูงสุดที่เคยทำได้เป็นนักกีฬามือ 2 ของโลก ในเดือนสิงหาคม หลังคว้าแชมป์แบดมินตันโลกที่ประเทศจีน ด้วยชัยชนะเหนือ หลี เสียว เร่ย นักกีฬาเจ้าถิ่น และเป็นมือ 1 ของโลกได้สำเร็จ
ชัยชนะในครั้งนั้นส่งให้ลูกสาวบุญธรรมของ “แม่ปุก” กมลา ทองกร แห่งบ้านทองหยอด สร้างประวัติศาสตร์เป็นนักกีฬาที่มีอายุน้อยที่สุดที่คว้าแชมป์แบดมินตันโลกสำเร็จ ซึ่งจะว่าไปแล้วแม้รายการชิงแชมป์โลกจะมีคะแนนสะสมในตำแหน่งแชมป์สูงสุดถึง 12,000 คะแนนที่ “น้องเมย์” ได้รับจะพาให้อันดับโลกขยับมาถึงเบอร์ 2 ของโลก แต่ต้องไม่ลืมว่าช่วงเวลาก่อนหน้านั้นสาวน้อยวัย 18 ปีรายนี้ เดินหน้าคว้าแชมป์เป็นว่าเล่นตั้งแต่รายการ “โยเน็กซ์ ซันไรส์ อินเดีย โอเพน, สุธีร์มาน คัพ, เอสซีจี ไทยแลนด์ โอเพน และปิดท้ายด้วยรายการ บีดับเบิลยูเอฟ เวิลด์ แชมเปียนส์ชิปส์ (หรือชิงแชมป์โลกนั่นแหละ)”
เวลานั้นเด็กสาวรายนี้เดินทางกลับเมืองไทย พร้อมตำแหน่งแชมป์โลกอย่าง “เท่ เท่” ท่ามกลางแฟนๆ ที่ปลาบปลื้ม และได้รับการอุปถัมภ์ค้ำชูจากผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการกีฬาจำนวนมาก ลามไปถึงเหล่าบรรดานักการเมืองต้องวิ่งเข้ามาโอบอุ้มเชิดชู รวมไปถึงนักฉกฉวยโอกาสทางหน้าจอโทรทัศน์ทั้งหลายที่ตอนน้องยังไม่เด่น ไม่เก่ง ไม่ดัง ก็ไม่ได้สนใจ แต่พอเก่งเด่นดังก็วิ่งกรูมาตีสนิท เชิญออกงานโน้นงานนี้ จนแทบไม่มีเวลาฝึกซ้อม
ช่วงนั้นผมจำได้ดีว่าต้องเดินทางไปงานมอบเงินของผู้สนับสนุนต่างๆ ได้คุยกับผู้จัดการส่วนตัวของ “น้องเมย์” ได้ความจริงว่าไม่ใช่แค่เดินสายรับเงินจากผู้สนับสนุนเท่านั้น หากแต่นักกีฬายังมีงานอื่นที่ต้องเดินทางไปโชว์ตัวมากมาย บางงานอาจดูไร้สาระด้วยซ้ำไป อาทิ งานตีแบดโชว์กับนายตำรวจใหญ่ที่มีวันนี้เพราะพี่ให้ แม้จะได้เงิน แต่ก็ดูเหมือนไม่ค่อยเป็นประโยชน์กับนักกีฬา หนักไปทางประชาสัมพันธ์ส่งเสริมภาพลักษณ์ตำรวจบางคนมากกว่า
หลังจากเดินสายไปช่วงเวลาร่วมเดือน “น้องเมย์” ก็มีอาการบาดเจ็บจากการฝึกซ้อมต้องพลาดการแข่งขันรายการระดับซูเปอร์ซีรีส์ อีกหลายรายการ ส่งผลให้ต้องกลับมารักษาอาการบาดเจ็บ ก่อนจะหายเจ็บมาลงสนามช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมา หวังเก็บคะแนนไปลุยศึกซูเปอร์ซีรีส์ ไฟนอล 2013 ระหว่างวันที่ 11-15 ธันวาคมนี้ที่มาเลเซียให้ได้ ซึ่งอย่างที่เราท่านก็ทราบกันดีว่าทำไม่ได้ เพราะคนไม่ใช่หุ่นยนต์ เมื่อความคาดหวังมีมากความผิดพลาดก็ย่อมทวีคูณตามไปด้วย แถมยังพลาดตั๋วลุยซีเกมส์ ครั้งที่ 27 ที่พม่าอีก เนื่องจากสมาคมแบดมินตันแห่งประเทศไทย ตัดสินใจส่งนักกีฬารายอื่นไปแข่งแทน
สุดท้ายเราก็เห็นว่าล่าสุดอันดับโลกของ “น้องเมย์” หล่นมาอยู่ที่ 3 ของโลก พร้อมกับปล่อยให้ หวัง ซี เสียน จากจีน ก้าวมารั้งที่ 2 แทน นับได้ว่าปีนี้เป็นปีขึ้นๆ ลงๆ ของลูกบ้านทองหยอดโดยแท้
ในที่สุดเรากำลังจะก้าวข้ามผ่านชีวิตไปอีก 1 ปี หลังเวลาล่วงเลยมาจนเกือบสิ้นเดือนพฤศจิกายน เพื่อเข้าสู่เดือนธันวาคม ซึ่งจะว่าไปแล้วในรอบปีที่ผ่านมาอาจนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่หลายชีวิต ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีสาวน้อยอย่าง “น้องเมย์” รัชนก อินทนนท์ รวมอยู่ด้วย โดยผลงานของนักกีฬาแบดมินตันรายนี้จบปี 2012 อย่างน่าประทับใจด้วยการคว้าโควตาไปลุยศึกซูเปอร์ซีรีส์ ไฟนอล 2012 ที่คัดเอามือ 1-8 ของโลกไปดวลกัน และลูกสาวคนเล็กแห่งโรงเรียนบ้านทองหยอด ก็เข้าถึงรอบรองชนะเลิศ ซึ่งแม้ไม่ได้แชมป์แต่ก็สวยงามไม่น้อย
ซึ่งพอถึงปี 2013 “น้องเมย์” เริ่มต้นปีด้วยอันดับ 9 ของโลก ก่อนจะไต่อันดับเรื่อยมาจนขยับมาสู่ที่ 8 และมาถึงที่ 6 ในเดือนเมษายน ไล่มาเรื่อยจนถึงที่ 5 และ ที่ 3 ของโลก ก่อนจะมาถึงอันดับสูงสุดที่เคยทำได้เป็นนักกีฬามือ 2 ของโลก ในเดือนสิงหาคม หลังคว้าแชมป์แบดมินตันโลกที่ประเทศจีน ด้วยชัยชนะเหนือ หลี เสียว เร่ย นักกีฬาเจ้าถิ่น และเป็นมือ 1 ของโลกได้สำเร็จ
ชัยชนะในครั้งนั้นส่งให้ลูกสาวบุญธรรมของ “แม่ปุก” กมลา ทองกร แห่งบ้านทองหยอด สร้างประวัติศาสตร์เป็นนักกีฬาที่มีอายุน้อยที่สุดที่คว้าแชมป์แบดมินตันโลกสำเร็จ ซึ่งจะว่าไปแล้วแม้รายการชิงแชมป์โลกจะมีคะแนนสะสมในตำแหน่งแชมป์สูงสุดถึง 12,000 คะแนนที่ “น้องเมย์” ได้รับจะพาให้อันดับโลกขยับมาถึงเบอร์ 2 ของโลก แต่ต้องไม่ลืมว่าช่วงเวลาก่อนหน้านั้นสาวน้อยวัย 18 ปีรายนี้ เดินหน้าคว้าแชมป์เป็นว่าเล่นตั้งแต่รายการ “โยเน็กซ์ ซันไรส์ อินเดีย โอเพน, สุธีร์มาน คัพ, เอสซีจี ไทยแลนด์ โอเพน และปิดท้ายด้วยรายการ บีดับเบิลยูเอฟ เวิลด์ แชมเปียนส์ชิปส์ (หรือชิงแชมป์โลกนั่นแหละ)”
เวลานั้นเด็กสาวรายนี้เดินทางกลับเมืองไทย พร้อมตำแหน่งแชมป์โลกอย่าง “เท่ เท่” ท่ามกลางแฟนๆ ที่ปลาบปลื้ม และได้รับการอุปถัมภ์ค้ำชูจากผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการกีฬาจำนวนมาก ลามไปถึงเหล่าบรรดานักการเมืองต้องวิ่งเข้ามาโอบอุ้มเชิดชู รวมไปถึงนักฉกฉวยโอกาสทางหน้าจอโทรทัศน์ทั้งหลายที่ตอนน้องยังไม่เด่น ไม่เก่ง ไม่ดัง ก็ไม่ได้สนใจ แต่พอเก่งเด่นดังก็วิ่งกรูมาตีสนิท เชิญออกงานโน้นงานนี้ จนแทบไม่มีเวลาฝึกซ้อม
ช่วงนั้นผมจำได้ดีว่าต้องเดินทางไปงานมอบเงินของผู้สนับสนุนต่างๆ ได้คุยกับผู้จัดการส่วนตัวของ “น้องเมย์” ได้ความจริงว่าไม่ใช่แค่เดินสายรับเงินจากผู้สนับสนุนเท่านั้น หากแต่นักกีฬายังมีงานอื่นที่ต้องเดินทางไปโชว์ตัวมากมาย บางงานอาจดูไร้สาระด้วยซ้ำไป อาทิ งานตีแบดโชว์กับนายตำรวจใหญ่ที่มีวันนี้เพราะพี่ให้ แม้จะได้เงิน แต่ก็ดูเหมือนไม่ค่อยเป็นประโยชน์กับนักกีฬา หนักไปทางประชาสัมพันธ์ส่งเสริมภาพลักษณ์ตำรวจบางคนมากกว่า
หลังจากเดินสายไปช่วงเวลาร่วมเดือน “น้องเมย์” ก็มีอาการบาดเจ็บจากการฝึกซ้อมต้องพลาดการแข่งขันรายการระดับซูเปอร์ซีรีส์ อีกหลายรายการ ส่งผลให้ต้องกลับมารักษาอาการบาดเจ็บ ก่อนจะหายเจ็บมาลงสนามช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมา หวังเก็บคะแนนไปลุยศึกซูเปอร์ซีรีส์ ไฟนอล 2013 ระหว่างวันที่ 11-15 ธันวาคมนี้ที่มาเลเซียให้ได้ ซึ่งอย่างที่เราท่านก็ทราบกันดีว่าทำไม่ได้ เพราะคนไม่ใช่หุ่นยนต์ เมื่อความคาดหวังมีมากความผิดพลาดก็ย่อมทวีคูณตามไปด้วย แถมยังพลาดตั๋วลุยซีเกมส์ ครั้งที่ 27 ที่พม่าอีก เนื่องจากสมาคมแบดมินตันแห่งประเทศไทย ตัดสินใจส่งนักกีฬารายอื่นไปแข่งแทน
สุดท้ายเราก็เห็นว่าล่าสุดอันดับโลกของ “น้องเมย์” หล่นมาอยู่ที่ 3 ของโลก พร้อมกับปล่อยให้ หวัง ซี เสียน จากจีน ก้าวมารั้งที่ 2 แทน นับได้ว่าปีนี้เป็นปีขึ้นๆ ลงๆ ของลูกบ้านทองหยอดโดยแท้
