คอลัมน์ “Final Quarter” โดย “ลุงแซม”
“ผู้เล่นคนที่ 12” หาใช่ “ผู้ตัดสิน” ที่มักโดนค่อนแขะหากทำหน้าที่ดูเอนเอียงให้เจ้าบ้าน แต่ในภาษาของกีฬาเป็นที่รู้กันว่า “ผู้เล่นคนที่ 12” คือกลุ่มแฟนๆ ที่รวมพลังกันเข้ามาเชียร์ทีมรัก ยิ่งมากันเต็มสเตเดียมเท่าไหร่ ความสนุกสนานก็ก่อเกิดทั้งบนอัฒจันทร์และในสนาม เป็นการปลุกเร้าให้ผู้เล่นของตนคึกคัก ในทางตรงกันข้ามเป็นการบีบให้นักกีฬาคู่แข่งแข้งขาสั่นได้เช่นกัน
ในศึกอเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) ผ่านไป 6 สัปดาห์ ดัลลัส คาวบอยส์ สมกับฉายา “อเมริกาทีม” เมื่อเป็นที่รักของแฟนๆ แห่แหนเข้ามาเชียร์กันที่ เอทีแอนด์ที สเตเดียม จาก 4 เกม 349,193 คน เฉลี่ยเกมละ 87,298 คน ถือว่ามากสุดของลีก ค่าเฉลี่ยรองลงมาก็คือที่ เฟดเอ็กซ์ ฟิลด์ ของ วอชิงตัน เรดสกินส์ 81,427 คน (เฉลี่ยจาก 2 เกม) ตามด้วย เม็ตไลฟ์ สเตเดียม สังเวียนเหย้า ซูเปอร์โบว์ล ครั้งที่ 48 กรณีที่ นิวยอร์ก ไจแอนท์ส ลงสนาม 2 เกม มีสาวกไปนั่งให้กำลังใจเฉลี่ย 81,011 ราย แต่ไฉน “ยักษ์ใหญ่” ถึงยังขุนฟอร์มไม่ขึ้นหนอ
ขณะที่มุมกลับกัน โอคแลนด์ เรดเดอร์ส อดีตแชมป์ซูเปอร์โบว์ล 3 สมัย เล่นในถิ่นไปแล้ว 3 เกม กลับมียอดผู้ชมเฉลี่ยแค่ 50,594 คน แย่สุดของลีก รองลงมาก็คือ เซ็นต์หลุยส์ แรมส์ 55,395 คน และ แทมปาเบย์ บัคคาเนียร์ส 56,110 คน ซึ่งก็สะท้อนถึงผลงานและโอกาสการเข้าเพลย์ออฟได้เป็นอย่างดี ในเมื่อกำลังใจหดหาย ความฮึกเหิมคงน้อยลง แต่ทุกอย่างต้องมองสองมุมด้วย การที่ทีมเล่นกันย่ำแย่จะให้แฟนๆ ยอมควักกระเป๋าเสียเวลามาดูเกมที่สเตเดียม หลายคนก็มองว่าใช่เรื่องอยู่
ดังนั้น NFL จึงออกกฎในเรื่องของการ “แบล็กเอาต์” (Blackout) ขึ้นมาเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ชาวเมืองออกมาเชียร์ทีมรักที่สนาม อย่างน้อย 85 เปอร์เซ็นต์ จากจำนวนตั๋วที่ไม่ใช่เรตพรีเมียม มิเช่นนั้นบ้านพักละแวกที่ใกล้เคียงกับสนามในอาณาเขต 75 ไมล์ จะไม่สามารถรับชมการถ่ายทอด NFL ในคู่ที่ทีมโปรดลงสนามได้ ซึ่งก็ถือว่าได้ผล เมื่อซีซันที่ผ่านมา ลีกจำใจแบล็คเอาท์ไป 15 เกม ลดลงจากปี 2011 หนึ่งเกม และลดจากปี 2010 ที่แบล็คเอาท์มากถึง 26 เกม
ซึ่งล่าสุด ซานดิอาโก ชาร์จเจอร์ส รอดตัวจากการโดนแบล็กเอาต์หวุดหวิด ในเกมมันเดย์ไนท์ที่ล้ม อินเดียนาโปลิส โคลต์ส 19-9 เมื่อ “อีเอสพีเอ็น” (ESPN) สื่อยักษ์ใหญ่และบรรดาสปอนเซอร์ช่วยกันซื้อตั๋วร่วมๆ 9 พันใบ แต่นี่ถือเป็นสัญญาณไม่ดีเอาเสียเลย
ส่วนที่สุ่มเสี่ยงโดนแบล็คเอาท์ในฤดูกาลนี้ก็ยังมี บัฟฟาโล บิลล์ส ที่เตรียมปรับกลยุทธ์ด้วยการลดราคาตั๋วลงมา ด้าน บัคคาเนียร์ส ที่หลายคนคุ้นตา ก่อนแข่งต้องมีการยิงปืนใหญ่ “โจรสลัด” ขึ้นฟ้าเป็นการปลุกใจนั้น ตอนนี้เข้าขั้นวิกฤตแล้ว ระหว่างปี 2010-2012 มีแค่ 5 เกมที่แฟนๆ ทางบ้านได้รับชมการถ่ายทอดสดจากทั้งหมด 24 เกม นี่ยิ่งผลงานบู่หนักสตาร์ท 0-5 แถม จอช ฟรีแมน ควอเตอร์แบ็กความหวังดันมีปัญหากับเฮดโค้ช เกร็ก ชิอาโน จนโดนปล่อยไป มินเนโซตา ไวกิงส์ คงมีแต่แฟนพันธุ์แท้จริงๆ ที่อยากเข้าไปนั่งจับเจ่าใน เรย์มอนด์ เจมส์ สเตเดียม
สำหรับสนามไหนที่ได้รับการหนุนหลังจาก “ผู้เล่นคนที่ 12” มากหน่อย ผลงานคงดีขึ้นเป็นลำดับ อาทิเช่น แคนซัส ซิตี ชีฟส์ แฟนๆ เพิ่งช่วยกันจารึกประวัติศาสตร์ลง “กินเนสส์บุ๊ก” เมื่อเปล่งเสียงเชียร์ระดับ 137.5 เดซิเบล ในเกมอัด เรดเดอร์ส 24-7 ล้มสถิติโลกเดิมที่ สาวก ซีแอตเทิล ซีฮอว์คส เคยทำไว้ 136.6 เดซิเบล ตั้งแต่สัปดาห์ 2 เกมถลุง ซานฟรานซิสโก โฟร์ตีไนเนอร์ส 29-3 ซึ่งตราบใดที่ชาวเมืองยังให้การหนุนหลังทีมอยู่เช่นนี้ เกียรติยศ ความสำเร็จ ก็มีโอกาสตามมาในไม่ช้า
“ผู้เล่นคนที่ 12” หาใช่ “ผู้ตัดสิน” ที่มักโดนค่อนแขะหากทำหน้าที่ดูเอนเอียงให้เจ้าบ้าน แต่ในภาษาของกีฬาเป็นที่รู้กันว่า “ผู้เล่นคนที่ 12” คือกลุ่มแฟนๆ ที่รวมพลังกันเข้ามาเชียร์ทีมรัก ยิ่งมากันเต็มสเตเดียมเท่าไหร่ ความสนุกสนานก็ก่อเกิดทั้งบนอัฒจันทร์และในสนาม เป็นการปลุกเร้าให้ผู้เล่นของตนคึกคัก ในทางตรงกันข้ามเป็นการบีบให้นักกีฬาคู่แข่งแข้งขาสั่นได้เช่นกัน
ในศึกอเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) ผ่านไป 6 สัปดาห์ ดัลลัส คาวบอยส์ สมกับฉายา “อเมริกาทีม” เมื่อเป็นที่รักของแฟนๆ แห่แหนเข้ามาเชียร์กันที่ เอทีแอนด์ที สเตเดียม จาก 4 เกม 349,193 คน เฉลี่ยเกมละ 87,298 คน ถือว่ามากสุดของลีก ค่าเฉลี่ยรองลงมาก็คือที่ เฟดเอ็กซ์ ฟิลด์ ของ วอชิงตัน เรดสกินส์ 81,427 คน (เฉลี่ยจาก 2 เกม) ตามด้วย เม็ตไลฟ์ สเตเดียม สังเวียนเหย้า ซูเปอร์โบว์ล ครั้งที่ 48 กรณีที่ นิวยอร์ก ไจแอนท์ส ลงสนาม 2 เกม มีสาวกไปนั่งให้กำลังใจเฉลี่ย 81,011 ราย แต่ไฉน “ยักษ์ใหญ่” ถึงยังขุนฟอร์มไม่ขึ้นหนอ
ขณะที่มุมกลับกัน โอคแลนด์ เรดเดอร์ส อดีตแชมป์ซูเปอร์โบว์ล 3 สมัย เล่นในถิ่นไปแล้ว 3 เกม กลับมียอดผู้ชมเฉลี่ยแค่ 50,594 คน แย่สุดของลีก รองลงมาก็คือ เซ็นต์หลุยส์ แรมส์ 55,395 คน และ แทมปาเบย์ บัคคาเนียร์ส 56,110 คน ซึ่งก็สะท้อนถึงผลงานและโอกาสการเข้าเพลย์ออฟได้เป็นอย่างดี ในเมื่อกำลังใจหดหาย ความฮึกเหิมคงน้อยลง แต่ทุกอย่างต้องมองสองมุมด้วย การที่ทีมเล่นกันย่ำแย่จะให้แฟนๆ ยอมควักกระเป๋าเสียเวลามาดูเกมที่สเตเดียม หลายคนก็มองว่าใช่เรื่องอยู่
ดังนั้น NFL จึงออกกฎในเรื่องของการ “แบล็กเอาต์” (Blackout) ขึ้นมาเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ชาวเมืองออกมาเชียร์ทีมรักที่สนาม อย่างน้อย 85 เปอร์เซ็นต์ จากจำนวนตั๋วที่ไม่ใช่เรตพรีเมียม มิเช่นนั้นบ้านพักละแวกที่ใกล้เคียงกับสนามในอาณาเขต 75 ไมล์ จะไม่สามารถรับชมการถ่ายทอด NFL ในคู่ที่ทีมโปรดลงสนามได้ ซึ่งก็ถือว่าได้ผล เมื่อซีซันที่ผ่านมา ลีกจำใจแบล็คเอาท์ไป 15 เกม ลดลงจากปี 2011 หนึ่งเกม และลดจากปี 2010 ที่แบล็คเอาท์มากถึง 26 เกม
ซึ่งล่าสุด ซานดิอาโก ชาร์จเจอร์ส รอดตัวจากการโดนแบล็กเอาต์หวุดหวิด ในเกมมันเดย์ไนท์ที่ล้ม อินเดียนาโปลิส โคลต์ส 19-9 เมื่อ “อีเอสพีเอ็น” (ESPN) สื่อยักษ์ใหญ่และบรรดาสปอนเซอร์ช่วยกันซื้อตั๋วร่วมๆ 9 พันใบ แต่นี่ถือเป็นสัญญาณไม่ดีเอาเสียเลย
ส่วนที่สุ่มเสี่ยงโดนแบล็คเอาท์ในฤดูกาลนี้ก็ยังมี บัฟฟาโล บิลล์ส ที่เตรียมปรับกลยุทธ์ด้วยการลดราคาตั๋วลงมา ด้าน บัคคาเนียร์ส ที่หลายคนคุ้นตา ก่อนแข่งต้องมีการยิงปืนใหญ่ “โจรสลัด” ขึ้นฟ้าเป็นการปลุกใจนั้น ตอนนี้เข้าขั้นวิกฤตแล้ว ระหว่างปี 2010-2012 มีแค่ 5 เกมที่แฟนๆ ทางบ้านได้รับชมการถ่ายทอดสดจากทั้งหมด 24 เกม นี่ยิ่งผลงานบู่หนักสตาร์ท 0-5 แถม จอช ฟรีแมน ควอเตอร์แบ็กความหวังดันมีปัญหากับเฮดโค้ช เกร็ก ชิอาโน จนโดนปล่อยไป มินเนโซตา ไวกิงส์ คงมีแต่แฟนพันธุ์แท้จริงๆ ที่อยากเข้าไปนั่งจับเจ่าใน เรย์มอนด์ เจมส์ สเตเดียม
สำหรับสนามไหนที่ได้รับการหนุนหลังจาก “ผู้เล่นคนที่ 12” มากหน่อย ผลงานคงดีขึ้นเป็นลำดับ อาทิเช่น แคนซัส ซิตี ชีฟส์ แฟนๆ เพิ่งช่วยกันจารึกประวัติศาสตร์ลง “กินเนสส์บุ๊ก” เมื่อเปล่งเสียงเชียร์ระดับ 137.5 เดซิเบล ในเกมอัด เรดเดอร์ส 24-7 ล้มสถิติโลกเดิมที่ สาวก ซีแอตเทิล ซีฮอว์คส เคยทำไว้ 136.6 เดซิเบล ตั้งแต่สัปดาห์ 2 เกมถลุง ซานฟรานซิสโก โฟร์ตีไนเนอร์ส 29-3 ซึ่งตราบใดที่ชาวเมืองยังให้การหนุนหลังทีมอยู่เช่นนี้ เกียรติยศ ความสำเร็จ ก็มีโอกาสตามมาในไม่ช้า
