คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ก"
หลังจากที่ได้รับปากกับทาง บ.ก.และเตรียมพร้อมที่จะเริ่มเขียนคอลัมน์แรกให้ผู้จัดการ lite ด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับกอล์ฟ ทำให้ผมรู้สึกคล้ายกับนักกอล์ฟที่รวมความตื่นเต้น ประหม่า และมุ่งมั่นไว้ด้วยกัน ช่วงยืนอยู่บนแท่นทีออฟหลุมแรกของสนามที่ไม่เคยเล่นมาก่อน สุดท้ายจึงรวบรวมสมาธิไปที่ Key thought หรือ ประเด็นสำคัญที่ต้องทำ ณ วินาทีนี้ เช่นเดียวกับการมี Swing thought ที่ดีเพื่อเตรียมพร้อมที่จะไดร์ฟลูกแรกของวัน สิ่งที่ผมคิดว่าสำคัญก็คือ การให้โอกาสผู้อ่านเข้าใจถึงที่มาและมุมมองของผู้เขียนเกี่ยวกับกอล์ฟ ใครจะรู้เราอาจเป็นนักกอล์ฟประเภทเดียวกันก็ได้ หลายคนอาจจะแบ่งนักกอล์ฟออกเป็น 2 ประเภท คือ Weekend golfer คนที่เล่นกอล์ฟบ้างแต่อาจจะไม่บ่อยกับ Avid golfer ซึ่งหมายถึงนักกอล์ฟที่เล่นบ่อย ตั้งใจเอาจริงเอาจัง และมุ่งมั่นในเกมกอล์ฟของตัวเองมากๆ
ผมเห็นด้วยกับการแบ่งนักกอล์ฟออกเป็นสองกลุ่ม แต่ผมคิดว่านักกอล์ฟแตกต่างกันที่ปรัชญาของการดำเนินชีวิตที่เกี่ยวกับกอล์ฟมิใช่ความบ่อยของการเล่น ดังนั้นมุมมองของผมคือ กลุ่มที่หนึ่ง “Life manages golf” ก็คือ กลุ่มคนที่จะมีเหตุการณ์อื่นๆเข้ามาเบียดเบียนชีวิตกอล์ฟของเขาอย่างสม่ำเสมอและมิได้รีบวิ่งเข้าไปสัมผัสกับกอล์ฟอย่างทันที เมื่อมีโอกาส เราจะพบนักกอล์ฟกลุ่มนี้ที่สนามเมื่องานเขาไม่ยุ่ง อากาศไม่ร้อน หรือลูกค้าตามไปออกรอบด้วย ขณะที่นักกอล์ฟกลุ่มที่สองอยู่ด้วยปรัชญา “Golf manages life” คนกลุ่มนี้จะเก็บไม้กอล์ฟไว้ท้ายรถ เลือกสถานที่พักร้อนของครอบครัวที่ใกล้สนามกอล์ฟ หรืออาการอาจจะหนักถึงขั้นมีเว็ดจ์หรือพัตเตอร์พิงไว้ที่ข้างๆเตียงนอน คนที่อยู่ในกลุ่มแรกไม่ต้องสิ้นหวังนะครับ ด้วยความพยายามฝึกซ้อมเล็กน้อย เลือกเพื่อนร่วมก๊วนให้มีโอกาสได้ลับฝีปากกันบ้าง และโดดงานครั้งหรือสองครั้งคุณก็สามารถมาร่วมอยู่กับพวกเราในกลุ่มที่สองได้ไม่ยาก คนกลุ่มนี้สัมผัสแล้วถึงเสน่ห์ของกอล์ฟและมักจะติดใจถึงขั้นลืมไม่ลง
เดอะ กอล์ฟ ทัช หรือ สัมผัสแห่งกอล์ฟสำคัญกับตัวผมมากเพราะผมได้กลายเป็นหนึ่งในบรรดาคนที่ชีวิตขาดกอล์ฟไม่ได้เสียแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่าจังหวะชีวิตจะนำพาเด็กขี้อาย ติดเกมส์ คนหนึ่งไปสู่บรรยากาศที่เต็มไปด้วยกีฬาในสหรัฐอเมริกาและทำให้ได้สัมผัสกับอรรถรสกีฬาทุกประเภทรวมทั้งกอล์ฟ จนกระทั่งกลายเป็นนักกีฬาที่ชื่นชอบการเล่นกีฬาแทบทุกชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งกอล์ฟ เมื่อช่วงอายุ 20ต้นๆ ก็ได้มีการตัดสินใจอย่างแน่ชัดในการดำเนินชีวิตด้วย ปรัชญา “WORK HARD & PLAY HARD” จึงขีดเส้นทางเดินชีวิตของตัวเองอย่างชัดเจนว่า งานคือการเรียนจบด้านบริหารธุรกิจการตลาดและมุ่งหน้าต่อไปบนทางด่วนของชีวิตนักธุรกิจ โดยมีถนนคู่ขนานเป็นการเล่นกอล์ฟ ดังนั้นในช่วงที่เรียนการตลาดก็ได้ไขว่คว้าหาความรู้เกี่ยวกับกอล์ฟให้ได้มากที่สุด ช่วงที่สอบเพื่อให้ผ่านได้รับปริญญาก็มีความบ้าสอบ Teaching Pro เพียงเพื่อความสะใจว่าฉันจะทำได้ไหมควบคู่ไปด้วย ช่วงที่ work hard สะสมประสบการณ์ชีวิตอย่างเต็มที่จากการแบกถาด ตีกระทะ ส่งหนังสือพิมพ์ จึงควบคู่ไปกับการปีนเขา ยิงนก ตกปลา ตีกอล์ฟและอื่นๆแทบทุกอย่าง ที่ Las Vegas พึ่งจะมีเสนอภายใต้สปิริตของ Play hard เช่นกัน
ไม่น่าเชื่อว่าแผนการอันสวยหรูจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดเลยเมื่อกลับมาเมืองไทยเพื่อรอขึ้นทางด่วนของนักธุรกิจที่ตั้งใจไว้ แต่กลับได้เป็นผู้บรรยายกีฬาด้วยความบังเอิญเข้าเสียก่อน จากนั้นถนนคู่ขนานก็ได้กลายเป็นถนนสายหลักของชีวิตในช่วง 12 ปีที่ผ่านมาซึ่งก็ได้นำไปสู่การเป็น Teaching Pro เต็มตัว ต่อด้วยการอ่านข่าวกีฬา เพิ่มด้วยการทำรายการโทรทัศน์ นักจัดรายการวิทยุ Event Organizer พิธีกร รวมไปถึงการเป็น Golf Columnist
ไม่ว่าคุณจะเดินทางอยู่บนถนนคู่ขนาน ซิ่งอยู่บนทางด่วน ระวังตัวอยู่บนถนนลูกรังหรือแม้กระทั่งหลงเพราะทางเบี่ยง ตราบใดที่เราเดินทางไปในทิศทางของคนที่มีสัมผัสแห่งกอล์ฟ เราคงจะมีโอกาสได้พบเจอกันบ้างอย่างน้อยก็ทุกสัปดาห์ทางหน้าหนังสือพิมพ์
หลังจากที่ได้รับปากกับทาง บ.ก.และเตรียมพร้อมที่จะเริ่มเขียนคอลัมน์แรกให้ผู้จัดการ lite ด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับกอล์ฟ ทำให้ผมรู้สึกคล้ายกับนักกอล์ฟที่รวมความตื่นเต้น ประหม่า และมุ่งมั่นไว้ด้วยกัน ช่วงยืนอยู่บนแท่นทีออฟหลุมแรกของสนามที่ไม่เคยเล่นมาก่อน สุดท้ายจึงรวบรวมสมาธิไปที่ Key thought หรือ ประเด็นสำคัญที่ต้องทำ ณ วินาทีนี้ เช่นเดียวกับการมี Swing thought ที่ดีเพื่อเตรียมพร้อมที่จะไดร์ฟลูกแรกของวัน สิ่งที่ผมคิดว่าสำคัญก็คือ การให้โอกาสผู้อ่านเข้าใจถึงที่มาและมุมมองของผู้เขียนเกี่ยวกับกอล์ฟ ใครจะรู้เราอาจเป็นนักกอล์ฟประเภทเดียวกันก็ได้ หลายคนอาจจะแบ่งนักกอล์ฟออกเป็น 2 ประเภท คือ Weekend golfer คนที่เล่นกอล์ฟบ้างแต่อาจจะไม่บ่อยกับ Avid golfer ซึ่งหมายถึงนักกอล์ฟที่เล่นบ่อย ตั้งใจเอาจริงเอาจัง และมุ่งมั่นในเกมกอล์ฟของตัวเองมากๆ
ผมเห็นด้วยกับการแบ่งนักกอล์ฟออกเป็นสองกลุ่ม แต่ผมคิดว่านักกอล์ฟแตกต่างกันที่ปรัชญาของการดำเนินชีวิตที่เกี่ยวกับกอล์ฟมิใช่ความบ่อยของการเล่น ดังนั้นมุมมองของผมคือ กลุ่มที่หนึ่ง “Life manages golf” ก็คือ กลุ่มคนที่จะมีเหตุการณ์อื่นๆเข้ามาเบียดเบียนชีวิตกอล์ฟของเขาอย่างสม่ำเสมอและมิได้รีบวิ่งเข้าไปสัมผัสกับกอล์ฟอย่างทันที เมื่อมีโอกาส เราจะพบนักกอล์ฟกลุ่มนี้ที่สนามเมื่องานเขาไม่ยุ่ง อากาศไม่ร้อน หรือลูกค้าตามไปออกรอบด้วย ขณะที่นักกอล์ฟกลุ่มที่สองอยู่ด้วยปรัชญา “Golf manages life” คนกลุ่มนี้จะเก็บไม้กอล์ฟไว้ท้ายรถ เลือกสถานที่พักร้อนของครอบครัวที่ใกล้สนามกอล์ฟ หรืออาการอาจจะหนักถึงขั้นมีเว็ดจ์หรือพัตเตอร์พิงไว้ที่ข้างๆเตียงนอน คนที่อยู่ในกลุ่มแรกไม่ต้องสิ้นหวังนะครับ ด้วยความพยายามฝึกซ้อมเล็กน้อย เลือกเพื่อนร่วมก๊วนให้มีโอกาสได้ลับฝีปากกันบ้าง และโดดงานครั้งหรือสองครั้งคุณก็สามารถมาร่วมอยู่กับพวกเราในกลุ่มที่สองได้ไม่ยาก คนกลุ่มนี้สัมผัสแล้วถึงเสน่ห์ของกอล์ฟและมักจะติดใจถึงขั้นลืมไม่ลง
เดอะ กอล์ฟ ทัช หรือ สัมผัสแห่งกอล์ฟสำคัญกับตัวผมมากเพราะผมได้กลายเป็นหนึ่งในบรรดาคนที่ชีวิตขาดกอล์ฟไม่ได้เสียแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่าจังหวะชีวิตจะนำพาเด็กขี้อาย ติดเกมส์ คนหนึ่งไปสู่บรรยากาศที่เต็มไปด้วยกีฬาในสหรัฐอเมริกาและทำให้ได้สัมผัสกับอรรถรสกีฬาทุกประเภทรวมทั้งกอล์ฟ จนกระทั่งกลายเป็นนักกีฬาที่ชื่นชอบการเล่นกีฬาแทบทุกชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งกอล์ฟ เมื่อช่วงอายุ 20ต้นๆ ก็ได้มีการตัดสินใจอย่างแน่ชัดในการดำเนินชีวิตด้วย ปรัชญา “WORK HARD & PLAY HARD” จึงขีดเส้นทางเดินชีวิตของตัวเองอย่างชัดเจนว่า งานคือการเรียนจบด้านบริหารธุรกิจการตลาดและมุ่งหน้าต่อไปบนทางด่วนของชีวิตนักธุรกิจ โดยมีถนนคู่ขนานเป็นการเล่นกอล์ฟ ดังนั้นในช่วงที่เรียนการตลาดก็ได้ไขว่คว้าหาความรู้เกี่ยวกับกอล์ฟให้ได้มากที่สุด ช่วงที่สอบเพื่อให้ผ่านได้รับปริญญาก็มีความบ้าสอบ Teaching Pro เพียงเพื่อความสะใจว่าฉันจะทำได้ไหมควบคู่ไปด้วย ช่วงที่ work hard สะสมประสบการณ์ชีวิตอย่างเต็มที่จากการแบกถาด ตีกระทะ ส่งหนังสือพิมพ์ จึงควบคู่ไปกับการปีนเขา ยิงนก ตกปลา ตีกอล์ฟและอื่นๆแทบทุกอย่าง ที่ Las Vegas พึ่งจะมีเสนอภายใต้สปิริตของ Play hard เช่นกัน
ไม่น่าเชื่อว่าแผนการอันสวยหรูจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดเลยเมื่อกลับมาเมืองไทยเพื่อรอขึ้นทางด่วนของนักธุรกิจที่ตั้งใจไว้ แต่กลับได้เป็นผู้บรรยายกีฬาด้วยความบังเอิญเข้าเสียก่อน จากนั้นถนนคู่ขนานก็ได้กลายเป็นถนนสายหลักของชีวิตในช่วง 12 ปีที่ผ่านมาซึ่งก็ได้นำไปสู่การเป็น Teaching Pro เต็มตัว ต่อด้วยการอ่านข่าวกีฬา เพิ่มด้วยการทำรายการโทรทัศน์ นักจัดรายการวิทยุ Event Organizer พิธีกร รวมไปถึงการเป็น Golf Columnist
ไม่ว่าคุณจะเดินทางอยู่บนถนนคู่ขนาน ซิ่งอยู่บนทางด่วน ระวังตัวอยู่บนถนนลูกรังหรือแม้กระทั่งหลงเพราะทางเบี่ยง ตราบใดที่เราเดินทางไปในทิศทางของคนที่มีสัมผัสแห่งกอล์ฟ เราคงจะมีโอกาสได้พบเจอกันบ้างอย่างน้อยก็ทุกสัปดาห์ทางหน้าหนังสือพิมพ์
