เปิดหมดเปลือกธุรกิจ “ปืนออนไลน์” มีกฎเหล็ก คนซื้อห้ามเจอคนขาย เผย “แบลงค์กัน” ดัดแปลงวัยรุ่นนิยมสุด เพราะเข้าถึงง่าย ขายแค่ 1 หมื่นต้นๆ ขณะที่ “ปืนไทยประดิษฐ์” นิยมใช้ในกลุ่มเด็กช่าง ทำง่าย-ต้นทุนต่ำ ปืนปากการาคาหลักร้อย เหมือนปืนจริงแค่ 7-8 พัน ส่วน “ปืนเถื่อน” ที่ลักลอบนำเข้าเริ่มลดความนิยม เหตุกระสุนหายาก “อดีตนายตำรวจ” ระบุ ขรก.เกือบทุกหน่วยสามารถซื้อ “ปืนสวัสดิการ” ในราคาที่ถูกกว่าตลาดถึง 2 เท่า บ้างนำมาขายต่อฟันกำไร ชี้ธุรกิจสนามยิงปืนเน้นรายได้จากการขายกระสุน จึงไม่ตรวจสอบ ปล่อยให้ลักลอบนำลูกปืนออกมา
จากกรณีที่เด็กอายุ 14 ก่อเหตุกราดยิงในห้างพารากอน ซึ่งส่งผลให้มีทั้งผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต รวม 7 ราย รวมถึงความสูญเสียด้านเศรษฐกิจอันเนื่องมาจากผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของนักท่องเที่ยวที่จะเดินทางมาเที่ยวประเทศไทย ทำให้ประเด็นเรื่องการเข้าถึงอาวุธปืนถูกนำมาพูดถึงอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะการซื้อปืนผ่านระบบออนไลน์ ที่แม้แต่เด็กและเยาวชนก็สามารถสั่งซื้อได้แค่ปลายนิ้ว
แม้ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ตำรวจจะดำเนินการกวาดล้างจับกุมปืนเถื่อนที่ขายผ่านออนไลน์มาอย่างต่อเนื่อง แต่ปืนเหล่านี้ยังไม่ไหมดไป หลายคนจึงอยากรู้ว่าเหตุใดจึงมีปืนผิดกฎหมายขายกันเกลื่อนโซเชียล ธุรกิจเหล่านี้มีที่มาที่ไปอย่างไร?
ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ตันศิริคงคล อาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา และอดีตสารวัตรกองกำกับการตำรวจนครบาล 6 ให้ข้อมูลเกี่ยวกับธุรกิจปืนออนไลน์แบบวิเคราะห์เจาะลึก ว่า หากพูดถึงปืนผิดกฎหมายที่ขายในระบบออนไลน์จะแบ่งเป็น 3 ประเภทหลักๆ คือ
1.สิ่งเทียมอาวุธที่สามารถนำมาดัดแปลงเป็นอาวุธปืนได้ โดยที่นิยมในปัจจุบัน ได้แก่ แบลงค์กัน (ปืนปลอมที่นิยมใช้ในการแสดง ไม่สามารถใช้กระสุนจริงได้) และบีบีกัน (ปืนอัดลมเบา ออกแบบมาเพื่อยิงลูกกระสุนโลหะทรงกลม เพื่อใช้เล่นเป็นเกมกีฬา) ซึ่งปัจจุบันมีกลุ่มคนที่นำปืนทั้ง 2 ชนิดมาดัดแปลงเพื่อให้สามารถใช้กับกระสุนจริงได้ แต่ที่นิยมกันมากคือแบลงค์กัน เนื่องจากมีลักษณะใกล้เคียงกับปืนจริงมากกว่าและสามารถดัดแปลงได้ง่ายกว่า
2.ปืนไทยประดิษฐ์ คือ อาวุธที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาให้ทำงานในลักษณะเดียวกับปืน โดยจะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนปืนหรือไม่ก็ได้ ซึ่งเหตุที่ได้ชื่อว่าปืนไทยประดิษฐ์ เพราะเป็นปืนที่ผลิตแบบผิดกฎหมายของประเทศไทย โดยกลุ่มที่ทำปืนไทยประดิษฐ์นั้นส่วนใหญ่จะเป็นเด็กช่างกล ซึ่งมีทั้งที่ทำใช้เอง และทำขาย
3.ปืนเถื่อน คือปืนที่ผลิตโดยโรงงานผลิตปืนทั่วไป แต่ไม่มีทะเบียน และนำเข้าแบบผิดหมาย หรือถูกนำมาใช้โดยมิชอบ เช่น ขโมยมาแล้วลบทะเบียน ซึ่งยุคที่มีการนำปืนเถื่อนเข้ามามากคือช่วง พ.ศ.2530 หลังการสู้รบระหว่างเวียดนามและกัมพูชา ซึ่งเรียกกันว่าปืนดาวแดง นอกจากนั้น ยังมีปืนอาก้า ที่ทหารยึดมาจากผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ แล้วนำมาใช้ส่วนตัว เมื่อปลดประจำการนำปืนออกมาขาย อย่างไรก็ดี ปัจจุบันปืนเถื่อนที่ตกทอดจากยุคนั้นเหลืออยู่ไม่มากเนื่องจากหากระสุนใช้ยาก เพราะเป็นรุ่นที่ไม่มีการผลิตเพิ่ม
“ที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้คือแบลงค์กันที่ถูกดัดแปลงเป็นอาวุธปืน เพราะคนที่ผลิตสามารถหาซื้อแบลงค์กันที่ใช้เข้าฉากได้ง่ายมาก ซื้อผ่านออนไลน์แบบถูกฎหมาย แล้วนำมาดัดแปลงเป็นอาวุธปืน ซื้อมา 7,000-8,000 บาก บวกค่าดัดแปลง 5,000 โพสต์ขายกระบอกละ 12,000-13,000 บาท ราคานี้เด็กวัยรุ่นวัยเรียนก็เก็บเงินซื้อได้ ส่วนปืนไทยประดิษฐ์มีมาตั้งแต่สมัย 2499 อันธพาลครองเมือง คือมันทำง่าย เด็กช่างส่วนใหญ่ทำกันได้ทุกคน ที่พบบ่อยก็ปืนปากกา ยิงทีละนัด หรือบางทีเอาเหล็กมากลึงเป็นลำกล้อง ทำเข็มแทนชนวนใช้เป็นปืนได้ บางทีลำกล้องทำจากไฟเบอร์ ปืนปากกาบางคนขายกันราคาไม่ถึง 1,000 บาท ปืนไทยประดิษฐ์ที่หน้าตาเหมือนปืนจะมีตั้งแต่ 2,000 ต้นๆ ไปจนถึง 7,000-8,000 บาท ส่วนปืนเถื่อนเริ่มจาก 5,000 ไปจนถึงหลักหมื่น เหตุที่เยาวชนรวมถึงคนทั่วไปเข้าถึงปืนพวกนี้ได้ง่าย เพราะราคามันถูกกว่าปืนที่มีทะเบียนตามกฎหมายหลายเท่า มีเงินแค่หลักพันไปจนถึงหมื่นนิดๆ ก็ซื้อได้แล้ว” ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ระบุ
อย่างไรก็ดี การจะกวาดล้างจับกุมปืนเถื่อนออนไลน์ให้หมดไปอาจทำได้ยาก เนื่องจากเป็นธุรกิจที่อยู่ใน “เงามืด” คนที่ผลิตและจำหน่ายปืนเหล่านี้มักจะเป็นรายย่อยซึ่งโพสต์ขายผ่านสื่อออนไลน์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เว็บไซต์ บล็อก ทวิตเตอร์ เฟซบุ๊ก โดยเมื่อผู้ซื้อทักไปว่าสนใจจะซื้อปืน ส่วนใหญ่คนขายจะให้แอดไลน์เพื่อพูดคุยกันในรายละเอียด และเมื่อตกลงซื้อขายกันได้แล้วคนขายจะให้ผู้ซื้อโอนเงินค่าปืนมาก่อนแล้วจึงจัดส่งปืน รวมถึงเครื่องกระสุน ผ่านระบบขนส่งทั้งรัฐและเอกชน โดยมีกฎเหล็กว่าผู้ซื้อและผู้ขายจะไม่เจอกันโดยเด็ดขาด ทำให้การล่อซื้อเป็นไปได้ยาก คนขายสามารถเปลี่ยนช่องทางการติดต่อได้ตลอดเวลา ซึ่งวิธีที่ตำรวจสามารถติดตามได้อาจจะตามจากสัญญาณมือถือ IP Address หรือไล่จากบัญชีที่รับโอนเงิน
ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร กล่าวต่อว่า นอกจากปืนเถื่อนที่ขายในระบบออนไลน์แล้ว การเข้าถึงปืนที่ถูกกฎหมายได้ง่ายเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้มีการนำปืนมาใช้ในทางที่ผิด โดยปืนถูกกฎหมายที่ซื้อขายกันนั้นมีอยู่ 2 ประเภท คือ ปืนที่ซื้อจากร้านขายปืน และปืนสวัสดิการ โดยเฉพาะปืนสวัสดิการ ซึ่งเป็นการให้สิทธิทหาร ตำรวจ และเจ้าหน้าที่รัฐในหลายหน่วยงาน เช่น กรมศุลกากร กรมสรรพสามิต กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กรมชลประทาน กรมประมง กรมปศุสัตว์ กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง กรมป่าไม้ กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงยุติธรรม การไฟฟ้า การประปา กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือแม้แต่ชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน (ชรบ.) สามารถทำเรื่องขอซื้อปืนสวัสดิการได้ในราคาที่ถูกกว่าราคาตลาดถึง 2 เท่า เมื่อสามารถซื้อปืนได้ง่ายและมีราคาถูก จึงมีบางส่วนที่นำปืนสวัสดิการมาขายต่อ ทำให้ปืนกระจายเข้าสู่ตลาดหรือถูกนำมาใช้ในทางมิชอบ
“ประเทศไทยมี 8 หมื่นกว่าหมู่บ้าน แปลว่ามีผู้ใหญ่บ้านกว่า 8 หมื่นคนที่สามารถซื้อปืนสวัสดิการได้ และเท่าที่รู้สามารถซื้อในราคาที่ถูกกว่าตลาดถึง 60% นี่เฉพาะผู้ใหญ่บ้านนะ คิดดูว่าข้าราชการทั้งประเทศที่มีสิทธิซื้อปืนสวัสดิการมีกี่คน แล้วประเทศไทยจะมีปืนกี่กระบอก นี่เฉพาะปืนที่ถูกกฎหมายนะ ซึ่งปืนเหล่านี้ส่วนหนึ่งถูกขายต่อ บ้างไปอยู่ในมือของนักเลง บางคนมีสิทธิครอบครองปืนแบบถูกกฎหมายแต่ตัวเองมีปัญหาทางจิตก็ไปก่อเหตุ” ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร กล่าว
อีกประเด็นที่ไม่อาจมองข้ามคือการเข้าถึงเครื่องกระสุนปืน หรือที่เรียกกันว่า “ลูกปืน” ซี่ง ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ให้ข้อมูลที่น่าสนใจ ว่า ประเทศไทยมีโรงงานผลิตกระสุนปืนอยู่หลายแห่ง โดยจะรับผลิตตามออเดอร์ ไม่มีการสต๊อกสินค้าเนื่องเป็นสินค้าควบคุม โดยผู้ที่สั่งผลิตส่วนใหญ่จะเป็นหน่วยงานรัฐ เช่น กองทัพ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ กรมป่าไม้ ส่วนผลิตแล้วจะรั่วไหลไปที่ไหนหรือไม่นั้นตอบไม่ได้
แต่จุดหนึ่งที่มีกระสุนปืนรั่วไหลออกมาคือสนามยิงปืน เนื่องจากการขายกระสุนปืนนั้นเป็นธุรกิจหลักที่ทำรายได้ให้สนามยิงปืน ซึ่งมีทั้งสนามของเอกชนและของรัฐ โดยเฉพาะหน่วยงานทหาร โดยสนามยิงปืนจะขายกระสุนให้ลูกค้าเพื่อใช้ซ้อมยิง ซึ่งตามระเบียบแล้วคนที่มาซ้อมยิงจะต้องเก็บปลอกกระสุนส่งคืนให้ทางสนาม แต่ในทางปฏิบัติไม่ได้มีการตรวจสอบจริงจัง ซื้อไปแล้วยิงหมดหรือเปล่า ได้นำกระสุนปืนที่เหลือออกไปนอกสนามหรือไม่ ไม่มีใครมาตรวจสอบ
“กระสุนปืนนี่ทำง่ายมากนะ ในประเทศไทยมีโรงงานผลิตกระสุนปืนอยู่เยอะ พวกนี้จะประมูลขายกระสุนปืนให้รัฐ อีกส่วนขายให้สนามยิงปืน สนามยิงปืนเอาลูกปืนนี้มาขายต่อเพื่อให้ลูกค้าซ้อมยิง ตามระเบียบซ้อมยิงเสร็จลูกค้าจะต้องนับปลอกกระสุนส่งคืนให้ครบ แต่เอาจริงไม่นับหรอก คนยิงก็บอกปลอกกระสุนมันตกตามพื้น หาไม่เจอ แต่จริงๆ แอบเอาใส่กระเป๋ากลับบ้าน ขณะเดียวกัน ทางสนามถ้าขายกระสุนได้มาก เขาได้กำไรมาก แต่ถ้าเขาเข้มงวดขายกระสุนได้น้อย เขาก็ได้กำไรน้อย” ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ระบุ
ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ยังได้แนะนำวิธีลดการเข้าถึงปืนของประชาชน ทั้งปืนที่ถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ว่า ในส่วนของปืนที่ขายออนไลน์ซึ่งเป็นปืนผิดกฎหมายนั้น ตำรวจต้องสร้าง AI ในการตรวจจับและบล็อกผู้ที่โพสต์ขายปืนออนไลน์เพื่อให้คนเหล่านี้ไม่สามารถทำธุรกิจต่อไปได้ ขณะเดียวกัน ก็กวาดล้างจับกุมให้หมด ส่วนปืนที่ถูกกฎหมายนั้นควรเพิ่มความเข้มงวดในการออกใบอนุญาตครอบครองและพกพาอาวุธปืน รวมถึงทบทวนว่าข้าราชการส่วนไหนบ้างที่ควรมีสิทธิซื้อปืนสวัสดิการ
“ปัจจุบันการขออนุญาตครอบครองปืนง่ายเกินไป คืออายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไปมีปืนได้แล้ว ไม่ต้องมีการตรวจสุขภาพจิต ไม่ต้องผ่านการวัดความสามารถ ทั้งที่ปืนเป็นอาวุธอันตราย ดังนั้น ควรจะแก้ระเบียบใหม่ ทั้งเรื่องอายุ ต้องตรวจสุขภาพจิตทุกกี่ปีก็ว่าไป เพื่อป้องกันการก่อเหตุ และต้องประเมินทักษะความสามารถในการตัดสินใจใช้ปืนด้วย” ผศ.ร.ต.อ.ดร.วิเชียร กล่าว
ข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่
Facebook :https://m.facebook.com/SpecialScoopManagerOnline/?locale2=th_TH
Tiktok :https://vt.tiktok.com/ZSe4j
