สุราษฎร์ธานี - เปิดพินัยกรรมแหม่มนักธุรกิจชาวฝรั่งเศส เครียดเป็นมะเร็งใช้ปืนยิงตัวเองดับ เขียนจดหมายสั่งเสีย “ป้าติ๋ม” แม่บ้านคนสนิท ยกมรดก 100 ล้านให้ ส่วนวิลล่าที่มีทั้งหมดยกให้แฟนเก่า
จากกรณี นางแคทเทอร์ริน เดลาคอท อายุ 59 ปี นักธุรกิจชาวฝรั่งเศส เจ้าของวิลล่าให้เช่า บนเกาะสมุย จ.สุราษฎร์ธานี ใช้ปืนจ่อขมับจบชีวิตตัวเองริมสระน้ำในวิลล่าหรู เมื่อวันที่ 29 เมษายน 2567 ที่ผ่านมา โดยก่อนตายได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินทั้งหมด 100 ล้านบาท ให้แม่บ้านคนสนิท หลังทราบว่าป่วยเป็นโรคมะเร็ง
เบื้องต้น ตำรวจสันนิษฐานว่า แหม่มสาวชาวฝรั่งเศสจบชีวิตตัวเองเพราะเครียดจากโรคร้ายที่กำลังเผชิญอยู่ แต่ยังคงเป็นปริศนา เนื่องจากก่อนจะจบชีวิต กล้องวงจรปิดมุมสระน้ำจุดที่ยิงตัวตาย มุมกล้องได้ถูกกดลง ทำให้ไม่เห็นนาทีแหม่มยิงตัวเอง รวมถึงก่อนหน้านี้วิลล่ายังเคยถูกคนร้ายบุกมาขโมยทรัพย์สินมาแล้ว จนแหม่มต้องซื้อปืนมาเพื่อป้องกันตัวเอง
อย่างไรก็ตาม สำหรับความคืบหน้า วันนี้ (2 พ.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ได้มีการเปิดพินัยกรรมของแหม่มคนดังกล่าว โดยพินัยกรรมเป็นข้อความที่ระบุนางแคทเทอร์รีน เขียนขึ้นมาเพื่อแจกแจงรายละเอียดของทรัพย์สินเป็นภาษาฝรั่งเศส มีใจความสรุปว่า ถึง ติ๋ม (นางณัฐวลัย ภูพองตา อายุ 49 แม่บ้านประจำตัวที่อยู่กันมานาน)
“ถนนของฉันสิ้นสุดแล้วที่นี่ ฉันคิดอย่างจริงใจว่า คุณเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ ด้วยเหตุนี้ฉันจึงเลือกคุณให้เป็นผู้ดำเนินการของฉัน ไม่มีอะไรซับซ้อน สำเนาพินัยกรรมของฉันจะอยู่ในตู้นิรภัยของฉัน ฉันอยากจะเผาศพและเอาขี้เถ้าของฉันไปไว้บนเกาะ”
ส่วนบริษัท ซึ่งเป็นวิลล่าที่มีทั้งหมด เหลืออีก 2 หลัง ขอคืนให้แฟนเก่าและบัญชีธนาคารอีกบางส่วน โดยยังขอให้คุณส่งมอบแมวทั้ง 3 ตัวที่ฉันรัก ดูแลมันให้ดี ส่วนคลินิกของแมวทั้ง 3 ตัว ให้พาแมวไปรักษาที่นี่ คลินิกมีประวัติของแมวไว้หมดแล้ว
“ฉันขอมอบโทรศัพท์เครื่องนี้ ซึ่งไม่มีรหัสผ่านให้คุณด้วย ฉันชำระค่าสมัครสมาชิกไว้แล้ว เป็นเวลาหลายเดือน และโปรดแจ้งบุคคลต่อไปนี้ในฝรั่งเศส ว่าฉันตายแล้ว ได้แก่ เพื่อนของฉันในฝรั่งเศส เพื่อนของแม่อุปถัมภ์ของฉัน อดีตสามีของฉัน ลูกพี่ลูกน้องของแม่ และลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ฝั่งแม่
อย่าลืมบัญชีเฟซบุ๊กของฉัน ปิดมันซะ การเห็นโปรไฟล์ของคนที่จากไป เป็นเรื่องน่าสยดสยอง รหัสทั้งหมดทิ้งไว้ให้แล้ว โพสต์ข้อความเพื่อแจ้งให้คนอื่นทราบเกี่ยวกับการตายของฉันและปิดมันซะ!
ฉันโอนค่าทำศพของตัวเองไว้แล้ว ติ๋มคุณไปจัดการซะ พร้อมบอกรหัสตู้นิรภัยด้วย คุณและเพื่อนสนิทของฉัน (มนู) คุณช่วยเปิดตู้เซฟของฉันพร้อมกันด้วย
“หยุดอยู่ตรงนั้นทำไม? ด้วยเหตุผลหลายประการ…….เป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่ฉันร้องไห้ไม่มีน้ำตาอีกแล้ว ร้องไห้มากเกินไปตลอดชีวิต ฉันคิดว่าปีที่แล้ว ทำให้ฉันหมดสิ้นแล้ว ทั้งสุขภาพ ความตาย ครอบครัว การลักขโมย อดีตก็แค่กำหนดเวที“
ฉันได้ปืนนี้มาหลังจากการลักทรัพย์ ขออภัยสำหรับความกังวลและความยุ่งยากในอนาคตในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า ขอบคุณที่อยู่ที่นั่น
