ศูนย์ข่าวภูเก็ต - ชาวไทยใหม่แหลมตุ๊กแกโอด ผลกระทบช่วงโควิด-19 ทำเดือดร้อน แรงงานหนุ่มสาวในภาคท่องเที่ยวต้องตกงาน ต่างหันกลับมาทำประมง แต่ไปต่อไม่ไหวเหตุขาดเครื่องมืออุปกรณ์ ต้องขอหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม หวังนำมาใช้ประกอบอาชีพ
ชาวไทยใหม่ หรือชาวเล บ้านแหลมตุ๊กแก ต.รัษฎา อ.เมือง จ.ภูเก็ต ซึ่งเป็นหนึ่งกลุ่มชาติพันธุ์ที่เริ่มผันตัวเองเข้าสู่วงการท่องเที่ยว โดยเฉพาะกลุ่มหนุ่มสาว แทนอาชีพหลักในอดีตที คือ ทำประมง แต่หลังจากโรคโควิดระบาด ชาวไทยใหม่เป็นอีกกลุ่มที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ดังกล่าว ส่วนใหญ่ไม่มีงานทำ เพราะนักท่องเที่ยวหายไปทั้งหมด ส่งผลให้ชาวไทยใหม่กลุ่มวัยทำงานต้องหันกลับไปประกอบอาชีพประมงเช่นเดิม แต่การกลับมาประกอบอาชีพประมงไม่ได้ราบรื่นเหมือนที่คิด หลายคนไม่มีเครื่องมือในการออกไปทำประมง ทำให้เกิดความลำบาก
นายวิรัช ประโมงกิจ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 4 บ้านแหลมตุ๊กแก ต.รัษฎา อ.เมือง จ.ภูเก็ต กล่าวว่า ปัจจุบันการทำมาหากินค่อนข้างลำบาก จากเดิมคนวัยแรงงานในหมู่บ้านจะไปทำงานในธุรกิจท่องเที่ยว โดยเฉพาะทำงานในเรือสปีดโบ๊ตนำเที่ยวตามเกาะแก่งต่างๆ แต่หลังจากเกิดการแพร่ระบาดโควิด-19 ทำให้ต้องกลับมาทำประมงเป็นอาชีพหลักเหมือนเดิม ซึ่งไม่ได้ดีเหมือนในอดีต เพราะปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้ไม่แน่นอน บางครั้งได้มาก บางครั้งได้น้อย และบางครั้งไม่ได้อะไรเลยก็มี
แม้ว่าขณะนี้สถานการณ์โควิด-19 จะคลี่คลาย แต่กลุ่มแรงงานเหล่านี้ยังไม่สามารถที่จะกลับเข้าสู่การทำงานท่องเที่ยวได้เหมือนเดิม เนื่องจากจำนวนนักท่องเที่ยวยังเข้ามาไม่เต็มที่ และหลายบริษัทยังไม่เปิดตัว โดยเฉพาะบริษัทที่รับนักท่องเที่ยวจีนเป็นหลัก เท่าที่สำรวจพบว่า ที่สามารถกลับไปทำงานท่องเที่ยวได้แต่ยังน้อย และมีบางส่วนที่ไปทำงานรับจ้างหรืองานก่อสร้าง
นายวิรัช กล่าวอีกว่า ขณะนี้ได้มีการประสานหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้อง เพื่อจัดสรรงบประมาณมาใช้ในการซื้ออุปกรณ์ในการประกอบอาชีพประมงให้ลูกบ้าน แต่ได้รับการสนับสนุนมาระดับหนึ่งเท่านั้น ยังไม่เพียงพอต่อความต้อง ซึ่งลูกบ้านยังมีความจำเป็นที่จะต้องขอเครื่องมือการทำประมงเพิ่มเติม เพื่อนำมาประกอบอาชีพหารายได้เลี้ยงครอบครัว
นายวิรัช กล่าวด้วยว่า ในส่วนของชาวเลแหลมตุ๊กแก มีจำนวนประมาณ 350 ครัวเรือน มีประชากรรวมประมาณ 1,600 คน โดยก่อนเกิดโควิด-19 มีเรือประมงประมาณ 10-20 ลำ แต่ภายหลังเกิดโควิด-19 จำนวนเรือทำประมงเพิ่มขึ้นประมาณ 40-50 ลำ ซึ่งบางคนลงเรือขนาดเล็กเพื่อออกไปวางอวนหาสัตว์น้ำ เช่น ปลามง กุ้งแชบ๊วย ปู หมึก เป็นต้น ในส่วนของราคาพบว่าพออยู่ได้
แต่หากมีการประเมินแล้วว่าไม่คุ้มจะไม่มีการออกทะเล เพราะการออกทะเลแต่ละครั้งมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง โดยเฉพาะค่าน้ำมันเชื้อเพลิง ในส่วนของผู้หญิงหากไม่ไปรับจ้างจะออกไปหาหอยติบบริเวณทะเลใกล้เคียง หลังจากหามาได้จะนำมากะเทาะเอาเปลือกออกและนำเนื้อหอยไปขาย ทั้งที่นำไปเดินเร่ขาย และมีคนมารับซื้อถึงบ้าน ซึ่งพอที่จะเลี้ยงชีพได้ แต่รายได้ไม่แน่นอน
