นครศรีธรรมราช - ประมงเถื่อนระบาดอ่าวปากพนังวิกฤตอีกครั้ง จนท.เผยขยายตัวเพิ่มขึ้น 3 เท่ากว่า 2 พันราย ขาดงบป้องปรามแล้ว 2 ปี ประมงพื้นบ้านรับส่งผลกระทบต่อทรัพยากรสัตว์น้ำวัยอ่อน
ปัญหาประมงเถื่อนใน จ.นครศรีธรรมราช หรือกลุ่มประมงที่ใช้เครื่องมือผิดกฎหมายในพื้นที่ชายฝั่ง กำลังกลับมาเป็นปัญหาใหญ่อีกครั้ง หลังจากช่วงปลายสัปดาห์ที่ผ่านมาได้มีการเปิดเผยภาพเหตุการณ์กลุ่มประมงผิดกฎหมายพยายามปะทะเจ้าหน้าที่แย่งชิงของกลาง หลังจากถูกตรวจยึด
ความคืบหน้าล่าสุด วันนี้ (28 มิ.ย.) มีรายงานว่าเจ้าหน้าที่ประมงจังหวัดนครศรีธรรมราช เจ้าหน้าที่ตรวจประมงทะเล และหน่วยปราบปรามประมงทะเลปากพนัง ยังคงต้องออกปฏิบัติหน้าที่ทุกวัน โดยใช้เรือยาง และเรือหางยาวของกลุ่มอาสาสมัครประมงทะเล ติดตามตรวจยึดการลักลอบใช้เครื่องมือประมงผิดกฎหมายในกลุ่มเครื่องมือทำลายล้างทรัพยากร เช่น ลอบพับ หรือที่เรียกว่าลอบไอ้โง่ ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ดักจับสัตว์น้ำได้ทุกรูปแบบทุกขนาด โดยเฉพาะกลุ่มสัตว์น้ำวัยอ่อน จนเริ่มส่งผลกระทบต่อการประกอบอาชีพประมงของกลุ่มประมงพื้นบ้านที่ใช้เครื่องมือถูกต้องตามกรอบของกฎหมายในอ่าวปากพนังอย่างต่อเนื่อง
นายพรศักดิ์ ศักดิ์ธานี ประมงจังหวัดนครศรีธรรมราช เปิดเผยว่า 2 ปีที่ผ่านมาทรัพยากรสัตว์น้ำเพิ่มขึ้นอย่างมาก เป็นผลจากการทำงานอย่างหนักของทุกฝ่ายมาก่อนหน้านั้นถึง 3 ปี หรือราว 5 ปีที่ผ่านมา ทรัพยากรกลับมาสมบูรณ์มาก แต่ 2 ปีมานี้กลับพบว่าเดิมกลุ่มประมงเถื่อนที่มีอยู่ราว 500 ราย ในเขตอ่าวปากพนัง กลับเพิ่มมากขึ้นถึงกว่า 2 พันราย หรือกว่า 3 เท่าตัว จากทรัพยากรมากจึงกล้าเสี่ยงรายได้สูง เอาเปรียบผู้ที่ทำประมงอยู่ในกรอบของกฎหมาย บางรายถูกจับยึดแล้วไปซื้ออุปกรณ์ใหม่ราคาแพงมาใช้ใหม่ หากรอดตาเจ้าหน้าที่ 2-3 ครั้ง คุ้มทุนแถมกำไร นอกจากนั้น 2 ปีที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติประสบปัญหาการขาดแคลนงบประมาณป้องปราม ต้องใช้เรือยางออกปฏิบัติงาน ทำให้กลุ่มผิดกฎหมายยิ่งขยายตัว
ส่วนชาวประมงพื้นบ้านรายหนึ่งยอมรับว่า มีผลกระทบเกิดขึ้นหลายอย่าง ทั้งไอ้โง่ที่ทำให้ทรัพยากรลดลงเพิ่มขึ้นอย่างมาก เกรงกลัวกลุ่มประมงผิดกฎหมายต้องพยายามออกห่างหนีออกจากกลุ่มไอ้โง่ไปที่ไกลๆ ไม่อยากอยู่ใกล้ๆ เพราะว่าเครื่องมือเราเองก็เสียหาย
อย่างไรก็ตาม ขณะนี้แนวโน้มของการขยายตัวของเครื่องมือผิดกฎหมายในอ่าวปากพนัง สร้างความหนักใจให้กลุ่มเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติด้านการปราบปรามอย่างมาก เนื่องจากปัญหาทั้งการขาดงบประมาณในการปฏิบัติหน้าที่ โดยเฉพาะข้อจำกัดด้านเชื้อเพลิงเรือ การขาดแคลนกำลังเจ้าหน้าที่ และไม่ได้รับความร่วมมือจากข้าราชการระดับสูงในส่วนงานที่เกี่ยวข้องเท่าที่ควร จนปัญหานี้กำลังเข้าสู่ภาวะวิกฤตอีกครั้ง
