“หยาวจิ่นทู่” ปราชญ์เกษตรมณฑลฮกเกี้ยน ผู้วิจัยปลูก "เห็ดหิมะ" จนเป็นสินค้าส่งออกของจีนไปทั่วโลก!

 
คอลัมน์ : จากนาบอนถึงริมฝั่งเจ้าพระยา / โดย... ยุทธิยง ลิ้มเลิศวาที
 


 
กว่า 5 ทศวรรษผ่านมาแล้วที่คำกล่าวของ “เอี้ยวอี่เซี่ยว”ผู้เป็นบิดา ยังคงก้องกังวานอยู่ในโสตประสาทของ“หยาวจิ่นทู่” ผู้เป็นบุตรชาย
 
“ช่วยเอาเชื้อเห็ดขาวนี้ไปพัฒนาและวิจัยให้คนในหมู่บ้านของเรา พ่อเชื่อว่าจะเป็นการสร้างอาชีพสร้างรายได้ให้แก่คนในหมู่บ้านและตำบลต้าเฉียว (ตวยเกอหล่าว) ของเรา”
 


 
เพราะคนจีนเชื้อสายฮกจิวที่นั่นเป็นเจ้าของแผ่นดินที่เป็นพื้นที่ราบผืนไม่ใหญ่นัก จึงเพาะปลูกพืชได้น้อยและส่วนใหญ่ต้องไปปลูกอยู่ตามไหล่เขา
 
สำหรับอาชีพเพาะปลูกของครอบครัวในหมู่บ้านแห่งนั้น ลำพังเพียงปลูกข้าวขายให้ผู้คนในหมู่บ้านก็คงสร้างรายได้ไม่พอต่อการยังชีพแน่นอน
 


  
เสียงของผู้เป็นพ่อยังก้องอยู่ในห้วงแห่งความทรงจำ แม้เวลาจะผันผ่านไปนานกว่า 5 ทศวรรษมาแล้วก็ตาม
 
หลังหยาวจิ่นทู่จบการศึกษามัธยมปลายในกู่เถียน เขาก็ต้องผันตัวเองมารับภาระหน้าที่ของครอบครัว ส่วนพี่ชายที่จบการศึกษาปริญญาตรีได้เข้าทำงานในรัฐวิสาหกิจการไฟฟ้าของรัฐ ด้านพ่อของเขาทำงานให้แก่รัฐวิสาหกิจโรงงานผลิตกระดาษเมืองฟุโจว
  


 
แน่นอนว่าเมื่อได้รับโจทย์จากที่พ่อมอบหมายให้ หยาวจิ่นทู่จึงมุ่งมั่นทำงานด้านการเกษตรในหมู่บ้านต้าเฉียว ความจริงเขามีความสนใจด้านการเกษตรเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
 
เขาได้อาศัยข้อมูลตำราเกี่ยวกับเทคโนโลยีด้านเกษตรกรรมของจีนช่วงปี 1978 ทั้งอ่านข้อมูลของนักวิจัยและศึกษาพฤติกรรมของเห็ดต่างๆ รวมทั้งสภาวะแวดล้อมที่เหมาะสมต่อ “เห็ดหิมะ”ว่ามีกลุ่มเยื่อไม้ชนิดใดบ้างที่จะมีธาตุอาหารให้ได้เติบโตอย่างมีประสิทธิภาพ
  


 
ปลายปี พ.ศ.2511 ราคา “เห็ดหิมะขาว” มีมูลค่าที่แพงมาก หรือแพงกว่าเนื้อสัตว์ที่บริโภคกันในหมู่บ้านในช่วงระยะเวลานั้นหลายร้อยเท่าตัว ทำให้เขาออกเดินสำรวจป่าบนภูเขาของหมู่บ้าน เพื่อศึกษาพฤติกรรมการงอกและเจริญเติบโตของเห็ดที่ขึ้นตามขอนไม้
 
ด้วยความที่เป็นคนหนุ่มที่พอมีพื้นฐานการศึกษามากกว่าคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน หยาวจิ่นทู่จึงรักการค้นคว้าวิจัยด้วยตัวเอง ทั้งจากหนังสือด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนยีต่างๆ ที่มีในประเทศจีน แล้วก็พบการนำเชื้อเห็ดหิมะขาวหรือสปอร์ที่มีอยู่ตามขอนไม้มาเพาะเลี้ยงในห้องเพาะเชื้อเพื่อขยายพันธุ์
 


  
จากนั้นก็สามารถคัดเลือกสายพันธุ์เห็ดหิมะและทดลองเพาะเลี้ยงในบ้านได้ดี เริ่มจากถุงเพาะชำที่ลองผิดลองถูกจากเปลือกข้าวสาลีและเมล็ดฝ้าย เพื่อให้เห็ดหิมะได้เติบโต
 
ด้วยการคิดค้นอย่างไม่หยุดนิ่ง จากเห็ดหิมะที่งอกขึ้นตามขอนไม้ในอำเภอกู่เถียน ได้รับการพัฒนาให้กลายไปเป็นการสร้างงานสร้างอาชีพให้แก่ชาวจีนฮกจิวในตำบลต้าเฉียว (ต่วยเกิดหล่าว) เมืองฟุโจวในที่สุด
 
จากเห็ดหิมะที่ขึ้นบนภูเขาที่หนาวเย็นของหมู่บ้าน จากเห็ดหิมะที่งอกตามขอนไม้ใกล้บ้านเมื่อครั้งอดีตสำหรับคนที่โชคดีที่เดินเข้าไปหาฟืนในผืนป่า แล้วเก็บเห็ดหิมะมาเป็นซูเปอร์ฟูดให้แก่คนชราของหมู่บ้าน
 


 
เวลานี้ได้พัฒนากลายเป็นอุตสาหกรรมการเกษตรของมณฑลฮกเกี้ยนที่ครอบคลุมทั้งการสร้างงานในภาคการเกษตร ด้วยการเพาะเลี้ยงเห็ดหิมะและมีสายพานการผลิตในอุตสาหกรรมชนิดนี้อีกหลากหลายที่กระจายทั่วประเทศจีน
 
เวลานี้ผู้คนประมาณ 30 ล้านคนได้รับประโยชน์จากเห็ดหิมะชนิดนี้
 
โดยเฉพาะในอำเภอกู่เถียนเพียงอำเภอเดียวของเมืองฟุโจว มีเกษตรกรที่อยู่ตามเชิงเขา ในชนบทพื้นที่สูง สามารถเพาะเห็ดหิมะขาวหาเลี้ยงชีพได้ประมาณ 4 แสนคน
 


 
ปัจจุบันธนาคารและสถาบันการเงินของจีนในเมืองฟุโจวได้มีการปล่อยสินเชื่อให้คนที่เพิ่งจบการศึกษารุ่นใหม่ๆ ให้ริเริ่มการทำธุรกิจทางด้านการเกษตรจากเห็ดหิมะ จนกลายเป็นผลิตภัณฑ์ทางด้านอาหารสำคัญของมณฑลฮกเกี้ยนไปแล้ว ทั้งบริโภคภายในประเทศและเพื่อการส่งออก
  
มีข้อมูลตัวเลขทางเศรษฐกิจระบุเมื่อ 10 ปีที่ผ่านมาของมณฑลฮกเกี้ยน “เห็ดหิมะขาว” จากเมืองฟุโจวสร้างรายได้ทางเศรษฐกิจให้แก่มณฑลนี้ถึงราว 24,000 ล้านเหรียญสหรัฐ (US)

เมื่อ 5 ทศวรรษก่อนหน้านี้คนในหมู่บ้านลำธารสะพานใหญ่ (ต้าเฉียว) ไม่มีรายได้ที่เพียงพอต่อการยังชีพ แต่ทุกวันนี้ “เห็ดหิมะขาว” กลายเป็นสินค้าทางด้านการเกษตรประจำมณฑลที่ขึ้นชื่อลือชาไปแล้ว

“หยาวจิ่นทู่” คือปราชญ์นักพัฒนาผู้สร้างสรรค์ “เห็ดหิมะ” แห่งเมืองฟุโจว
 
เราควรจดจำไว้ว่านับตั้งแต่ปี 1980 เป็นต้นมา นักการเกษตรคนหนุ่มสาวจากทั่วแผ่นดินจีนเดินทางมาอบรมเพื่อเรียนรู้การถ่ายทอดเทคโนโลยีในบ้านหลังเล็กๆ กับ “หยาวจิ่นทู่” ไปแล้วกันถึงกว่า 3,000 คน