โดย... พ.ต.อ.ทวี สอดส่อง เลขาธิการพรรคประชาชาติ
การ “การพิทักษ์รัฐธรรมนูญและการต่อต้านการปฏิวัติรัฐประหาร” จะทำได้หรือไม่นั้น เมื่อตรวจสอบจากรัฐธรรมนูญทั้ง 20 ฉบับแล้วพบว่า
.
เรื่องการพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (รธน.) มีบัญญัติไว้ชัดเจนใน รธน.2517 มาตรา 4 ว่า...
.
“การนิรโทษกรรมแก่ผู้กระทำการล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ หรือรัฐธรรมนูญจะกระทำมิได้”
.
แต่ รธน.2517 ใช้บังคับได้เป็นระยะเวลาเพียง 2 ปีเท่านั้น ก็เกิดปฏิวัติรัฐประหารในปี 2519
.
ส่วนการ ‘ต่อต้านการปฏิวัติรัฐประหาร’ มีขึ้นใน รธน.2540 เป็นฉบับแรก ที่บัญญัติเรื่อง “ต่อต้านโดยสันติวิธี” ตามมาตรา 65 ไว้ คือ
.
“บุคคลย่อมมีสิทธิต่อต้านโดยสันติวิธี ซึ่งการกระทำใดๆ ที่เป็นไปเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองประเทศ โดยวิธีการซึ่งมิได้เป็นไปตามวิถีทางที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญนี้”
.
คำว่า “ต่อต้านโดยสันติวิธี” ตาม รธน.2540 หมายถึง การชุมนุมเพื่อต่อต้าน ยับยั้ง สกัดกั้น คัดค้าน หรือแสดงความไม่เห็นด้วยต่อการปฏิวัติรัฐประหาร เพราะเห็นปรปักษ์ต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
.
ซึ่ง รธน.2540 ใช้บังคับได้เป็นระยะเวลา 9 ปีเศษ ก็ถูกการรัฐประหารในปี 2549
.
ต่อมามี รธน.2550 ก็มีบทบัญญัติ (ในมาตรา 69) ที่มีข้อความ “ต่อต้านโดยสันติวิธี” เหมือนกับ รธน.2540 ก็ตาม แต่ รธน.2550 มีที่มาและปรัชญาแตกต่างกันสิ้นเชิง เพราะเป็นผลพวงมาจากการรัฐประหารปี 2549 คำว่า “ต่อต้านโดยสันติวิธี” คือ การต่อต้านบุคคลหรือพรรคการเมืองที่ได้รับเลือกตั้งมาโดยไม่สุจริต หรือการซื้อเสียงเป็นหลัก
.
ซึ่งต่างจาก รธน.2540 ที่ต่อต้านภัยคุกคามจากการปฏิวัติรัฐประหาร ซึ่งอายุใช้งาน รธน.2550 ใช้บังคับได้เป็นระยะเวลา 7 ปีเศษ ก็ถูกรัฐประหารในปี 2557
.
ส่วนใน รธน.2560 ฉบับปัจจุบัน ไม่มีบัญญัติเรื่องการ “ต่อต้านโดยสันติวิธี” เหมือน รธน.2540 มีเพียงมาตรา 49 ว่า…
.
“บุคคลจะใช้สิทธิหรือเสรีภาพเพื่อล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขมิได้”
.
จะเห็นว่า รธน. 2560 เป็นฉบับที่มองไม่เห็นอันตรายจากการปฏิวัติรัฐประหาร และไม่ไว้วางใจประชาชน จ้องเอาผิดกับบุคคลที่เป็นผู้แทนราษฎรและพรรคการเมือง เพื่อสืบทอดอำนาจของ “นักปฏิวัติรัฐประหาร” นั่นเอง
.
คำถามจึงมีว่า จะมีมาตรการป้องกันการปฏิวัติรัฐประหารได้อย่างไร?
.
ซึ่งจะเป็นคำถามยอดฮิตที่ไม่มีคำตอบจากบทบัญญัติรัฐธรรมนูญได้ เพราะที่ผ่านมา “รัฐธรรมนูญเป็นเพียงบันทึกการปกครองประเทศ” เท่านั้น ไม่ใช่เป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศตามที่เข้าใจกันแต่อย่างใด?!