พังงา - พบซากพะยูน เพศเมีย หนักกว่า 70 กก. ถูกอวนปกคลุม ตายลอยขึ้นอืดอยู่กลางทะเลเกาะระ จ.พังงา สภาพท้องแตก บาดแผลตามตัว ด้าน ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ โพสต์เฟซบุ๊ก ตายตัวที่ 21 แล้ว ขออย่าให้มีตัวที่ 22 และขอให้แผนแผนอนุรักษ์พะยูนที่คณะสัตว์ทะเลหายากเสนอผ่านการเห็นชอบของ ครม.
นายประถม รัศมี ผู้อำนวยการสำนักบริหารทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งที่ 8 ได้รับแจ้งจากชาวบ้าน ว่า พบพะยูนไส้แตกลอยเสียชีวิตบริเวณแหลมไม้ตาย หน้าเกาะระ ต.เกาะพระทอง อ.คุระบุรี จ.พังงา จึงได้ส่งเจ้าหน้าที่ ร่วมกับชาวบ้านเข้าเก็บซากพะยูน เพื่อส่งไปยังศูนย์วิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งทะเลอันดามัน จ.ภูเก็ต ทำการตรวจพิสูจน์สาเหตุการเสียชีวิตอย่างละเอียดอีกครั้ง
จากการตรวจสอบเบื้องต้น คาดว่าเป็นพะยูน เพศเมีย มีความยาว 1.50 เมตร มีน้ำหนัก 70 กก. ซากมีสภาพเน่าเปื่อย มีบาดแผลบริเวณปาก ท้องแตก และมีอวนปกคลุม น่าจะเสียชีวิตมาแล้วประมาณ 2-3 วัน
อย่างไรก็ตาม ทางชาวประมงในพื้นที่บอกว่า ปัญหาสัตว์ทะเลในพื้นที่คุระบุรี เนื่องจากติดอวนปลาเมี้ยนตายไปหลายตัวแล้ว ซึ่งอวนปลาเมี้ยนเข้ามาวางใกล้แนวหญ้าทะเล บริเวณเกาะระ เกาะพระทอง อ.คุระบุรี จ.พังงา ที่อยู่อาศัยของเต่าทะเล และพะยูน ซึ่งทางชาวประมงพื้นบ้านต้องการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องหาแนวทางแก้ปัญหาต่อไป
ล่าสุด ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ได้โพสต์เฟซบุ๊ก ว่า พะยูนตายอีกแล้วครับ นับเป็นตัวที่ 21 ในปีนี้ มากที่สุดเป็นประวัติการณ์ 😥😥😥 พะยูนตัวนี้ตายอยู่ที่แหลมไม้ตาย บ้านทุ่งรัก อำเภอคุระบุรี จ.พังงา (ใกล้เกาะระ/พระทอง) เพื่อนธรณ์อาจสงสัย ไม่ใช่ที่ตรัง/กระบี่หรือ?
พะยูนในไทย 250 ตัว อยู่ตรัง/กระบี่ 200 ตัว ที่เหลืออยู่ตามแหล่งอื่นอีก 11 แห่ง รวมเป็น 12 แหล่งทั่วไทย ทะเลชายฝั่งคุระบุรีถือเป็นแหล่งหญ้าทะเลใหญ่สุดในพังงา และเป็น 1 ใน 12 เขตที่อยู่ในแผนอนุรักษ์พะยูนใน #มาเรียมโปรเจกต์
สาเหตุการตายเห็นชัด ลองดูภาพ จะเห็นอวนดักปลาติดอยู่ พะยูนเป็นสัตว์หายใจด้วยปอด เมื่อติดอวนก็จมน้ำตาย ตามที่เคยบอกไว้ 90% ของพะยูนที่ตายจากผลของมนุษย์ เป็นปัญหาจากเครื่องมือประมง
การทำประมงทับซ้อนในพื้นที่หากินพะยูน จำเป็นต้องวางแผนในการแก้ไขอย่างรอบคอบ มิใช่ออกกฎเกณฑ์ไปเรื่อย โดยที่ปฏิบัติตามไม่ได้ แผนอนุรักษ์พะยูนที่คณะสัตว์ทะเลหายากเพิ่งเสนอผ่านคณะกรรมการทะเลแห่งชาติ รอเข้า ครม. จะเน้นเรื่องการหาทางอยู่ร่วมกันระหว่างคนกับพะยูน โดยตั้งเป้า 12 พื้นที่ รวมทั้งตรงนี้ด้วย
ผมพูดคุยกับพี่น้องแถวนั้น เขาก็อยากให้เกิดการอนุรักษ์อย่างจริงจังสักที โดยอาจนำตัวอย่างจากตรังมาประยุกต์ใช้ ให้ชาวบ้านอยู่ได้ พะยูนอยู่ได้ มิใช่อนุรักษ์อย่างเดียวจนชาวบ้านไม่รักพะยูน ถึงตอนนี้ คงไม่มีอะไรจะเสนอแนะอีกแล้ว ยกเว้นภาวนาให้ 21 พะยูนในปีนี้ไปสู่สวรรค์ และอย่าให้มีตัวที่ 22 เลย
สุดท้ายที่หวังคือขอให้ มาเรียมโปรเจกต์ผ่าน ครม. ได้งบพอเพียงตามที่ขอ และแผนอนุรักษ์ 3 ปี (63-65) เดินหน้าเต็มตัว เราสูญเสียมากเกินไปแล้วจริงๆ
