ศูนย์ข่าวหาดใหญ่ - อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ เชื่อมั่น “ทรงวุฒิ พัฒแก้ว” ในกรณีการตัดต้นไม้และขุดดินในพื้นที่มหาวิทยาลัย เผยพร้อมจะไปประกันตัวให้ที่ศาล ชี้ผู้บริหารมหาวิทยาลัยควรให้เกียรติและเคารพความคิดเห็นต่าง
วันนี้ (26 ส.ค.) นายโอภาส ตันติฐากูร อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัวในชื่อ “โอภาส ตันติฐากูร” ถึงกรณีที่มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ฟ้องร้องต่อ นายทรงวุฒิ พัฒแก้ว พร้อมพวก หลังจากมีการทวงถามถึงการตัดต้นไม้และขุดดินในพื้นที่มหาวิทยาลัย โดยมีใจความว่า
ผมภูมิใจและเชื่อมั่นในตัวหนู-ทรงวุฒิ พัฒแก้ว
หนูครับ ผมยังจำวินาทีแรกที่เรารู้จักกันได้ดี วันนั้นเป็นวันพบอาจารย์ที่ปรึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ชั้นปี 1 รุ่นที่ 3 หลังจากที่ผมได้ชี้แจงสิ่งต่างๆ ให้นักศึกษาที่ผมเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาเรียบร้อยแล้ว และกำลังขี่จักรยานกลับห้องทำงาน หนูวิ่งตามมาถามผมว่า ถ้าหนูจะไม่ลงทะเบียนเรียนวิชาแคลคูลัส 1 ก่อนได้ไหม (ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ที่เรียนทางวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์ คงจำถึงความยากของวิชานี้ได้ดี)
ผมยอมรับว่าในขณะนั้นผมรู้สึก “ทึ่งและงงๆ” กับคำถามนั้น แต่เมื่อไตร่ตรองดูแล้วก็ตอบไปว่า “ทำไมไม่ล่ะ” ภายหลังผมเอาคำถามของหนูไปแนะนำนักศึกษา ทำให้นักศึกษารุ่นต่อมาสามารถวางแผนการเรียนได้ตามความถนัดในเวลาที่เหมาะสม และสามารถจบการศึกษาได้โดยไม่ต้องถูกรีไทร์เพราะตกวิชาบางวิชาตั้งแต่ชั้นปีที่ 1
ผมเฝ้าดูหนูเติบโตในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา จนกระทั่งหนูจบการศึกษาและได้รับการคัดเลือกให้เป็นศึกษิตคนหนึ่งของรุ่นนั้น ผมได้มีโอกาสร่วมทำกิจกรรมกับหนูในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมอาสาพัฒนาและบำเพ็ญประโยชน์ และหนูในฐานะประธานชมรมฯ ต่อมา เป็นรุ่นพี่ของชมรมฯ และหนูได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังเล็กของบ้านผมพร้อมเพื่อนและน้องๆ อีกหลายคน ครอบครัวของหนูและผมผูกพันนับญาติกัน ผมเป็นหนึ่งของผู้ที่สะพายบาตรและถือตาลปัตรให้หนู ตอนหนูบวชทดแทนพระคุณให้แม่ของหนู เป็นโยมอุปัฏฐากตอนที่หนูเป็นพระ และเป็นเถ้าแก่สู่ขอ “เม” ให้มาแต่งงานกับหนู
จากกิจกรรมด้านอาสาพัฒนาและบำเพ็ญประโยชน์ หนูได้ไปทำงานในฐานะนักพัฒนาสังคมในชุมชนหลายๆ แห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุมชนประมงพื้นบ้าน การที่หนูมีธรรมชาติและลักษณะที่เป็นผู้นำ มีความกล้าหาญ และมีสัจจวาจา ทำให้หนูเป็นแกนนำด้านการพัฒนาและการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติด้วยจิตวิญญาณ ที่คำนึงถึงผลกระทบที่รอบด้านและด้วยสติสัมปชัญญะ นอกจากผลงานที่โดดเด่น เช่น การออกข้อบัญญัติการอนุรักษ์และใช้ทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอย่างยั่งยืน พ.ศ.2552 ของ อบต.ท่าศาลา เป็นแห่งแรกแล้ว เมื่อเกิดภัยพิบัติที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ในปี พ.ศ.2554 หนูก็เป็นหนึ่งในแกนนำที่เข้าไปเยียวยาความเดือดร้อนในครั้งนั้น และได้รับการยอมรับและคำสรรเสริญจากผู้ที่ร่วมงานและผู้ประสบภัยพิบัติด้วย
การออกมาเป็นแกนนำในการเสนอความคิดเห็นหรือการหาทางออกเรื่องการตัดต้นไม้ในมหาวิทยาลัยของหนู ได้เริ่มพอๆ กับการที่ผู้บริหารมหาวิทยาลัยยุคหลังทำเหมือนว่าการตัดต้นไม้ที่มีอยู่เดิมเป็นการแก้ปัญหา หรือการพัฒนา เช่นการแก้ปัญหาเรื่องฝูงวัวชาวบ้านด้วยการให้ชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่งมาปลูกแตงโม ผู้บริหารมหาวิทยาลัยก็ยอมให้มีการขุดต้นไม้ใหญ่ๆ เพื่อปรับพื้นที่ทำไร่แตงโม และการจะแก้ปัญหาเรื่องถนนทางเข้าศูนย์การแพทย์ ผู้บริหารมหาวิทยาลัยก็คิดตัดต้นยางนาที่ปลูกไว้เป็นแนวกันลม (เดชะบุญที่ประชาคมรอบๆ มหาวิทยาลัยออกมาต่อต้านและบวชต้นยางนาเหล่านั้น ทำให้ต้นยางเหล่านั้นรอดพ้นจากการตัดมาได้) ในครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน
หนูได้ออกมาสื่อสารอย่างเป็นระบบให้รู้ว่ามีการตัดต้นไม้ขนาดใหญ่ มีการเผาตอไม้ในบริเวณต่างๆ ของมหาวิทยาลัย หรือการขุดดินจากพื้นที่ของมหาวิทยาลัยไปถมที่ของเอกชน หนูได้ตั้งคำถามแทนประชาคมเพื่อให้มหาวิทยาลัยมีช่องทางในการชี้แจงถึงเหตุผลและความจำเป็น พร้อมแสดงโครงการหรือหลักฐานที่ชัดเจนเพื่อให้ทุกฝ่ายเข้าใจตรงกัน
ผู้บริหารมหาวิทยาลัยควรให้เกียรติและเคารพความคิดเห็นต่าง แต่ผู้บริหารมหาวิทยาลัยนอกจากจะไม่ตระหนักถึงความผิดพลาดและความผิดปกติที่เกิดขึ้นแล้ว ยังกระทำการในสิ่งที่ไม่ถูกต้องสมควรกับความเป็นสถาบันอุดมศึกษา ที่เป็นเสาหลักทางปัญญาของสังคม มหาวิทยาลัยโดยอธิการบดีฯ กลับเลือกวิธีการฟ้องร้องหนู และคณะต่อศาล ท้ายที่สุดแม้จะมีแถลงการณ์ของรองอธิการบดีท่านหนึ่งที่จะอธิบายเรื่องการตัดต้นไม้ แต่ดูเหมือนว่ารองอธิการบดีท่านนี้คงลืมไปว่าท่านเคยไปดูพื้นที่กับหนูมาแล้ว ท่านจะกล้าชี้แจงว่าการตัดต้นไม้ การเผาตอไม้ รวมทั้งการขุดดินของมหาวิทยาลัยไปถมที่เอกชน คือ การพัฒนามหาวิทยาลัยตามแผนการ หรือโครงการที่มีอยู่จริงหรือไม่
ผมได้ติดตามข่าวด้วยความเป็นห่วง ยิ่งคิดถึงเหตุการณ์การยิงปืนที่บ่อเลี้ยงกุ้งเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้วมา ทำให้เป็นห่วงหนูและน้องๆ ของหนูที่นั่นมากขึ้น ถ้าไม่ติดภาระความจำเป็นผมจะไปอยู่เป็นเพื่อน
อย่างไรก็ตาม ในคดีความครั้งนี้ผมจะไปประกันตัวหนูและคณะที่ศาลครับ
โอภาส ตันติฐากูร
หมายเหตุ
มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์สถาปนาขึ้นบนพื้นที่ที่เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ พื้นที่ดังกล่าวมีระบบนิเวศเป็นป่าที่แสดงลักษณะเฉพาะของป่าภาคใต้ และพื้นที่ชุ่มน้ำกระจายอยู่ทั่วไป ป่าและพื้นที่ชุ่มน้ำเหล่านี้นับวันจะหายหมดไปจากภูมิภาคนี้ แม้ชาวบ้านที่อาศัยอยู่เดิมบนพื้นที่ดังกล่าวก็ให้ความสำคัญและช่วยกันรักษาไว้ คณาจารย์และนักปราชญ์หลายท่านที่เข้ามาเห็นสภาพของพื้นที่ในช่วงที่มีการก่อสร้างมหาวิทยาลัยก็ได้แสดงห่วงใยและเสนอให้มหาวิทยาลัยอนุรักษ์ป่าและพื้นที่ชุ่มน้ำดังกล่าว
ดังนั้น สิ่งที่ผู้มีส่วนร่วมที่สำคัญในการก่อสร้างมหาวิทยาลัยห่วงคือต้นไม้ โดยเฉพาะต้นไม้ยืนต้น ต้นไม้ประจำถิ่น จิตวิญญาณของการอนุรักษ์ป่าและต้นไม้จึงถูกปลูกฝังให้แก่บุคลากรและนักศึกษาในรุ่นแรกๆ อย่างเต็มเปี่ยม ดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องที่ผิดปกติที่ศิษย์เก่าจะออกมาถามหาเหตุผลของการตัดไม้ เผาตอไม้