พัทลุง - “ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ทำการเมืองนอกสภา เดินหน้าพบปะเครือข่ายกลุ่มชาวสวนปลูกไม้แซมยางใน จ.พัทลุง พร้อมทดลองเก็บยางถ้วยที่ชาวสวนกรีดทิ้งไว้ และส่งกลิ่นเหม็น
นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ พร้อม นายพา ผอมขำ หัวหน้าคณะทำงานพรรคอนาคตใหม่ จ.พัทลุง พร้อมอดีตผู้สมัครรับเลือกตั้งของพรรคอนาคตใหม่ จ.พัทลุง ลงพื้นที่พบกลุ่มเครือข่ายเกษตรกรชาวสวนยางพาราใน จ.พัทลุง ตั้งแต่กลุ่มผู้ผลิตหมอนจากยางพารา เครือข่ายที่ดินเทือกเขาบรรทัด เครือข่ายการจัดการน้ำพัทลุง เครือข่ายเกษตรอินทรีย์วิถีเมืองพัทลุง เครือข่ายการจัดการป่าร่วมยาง เครือข่ายพลังงานทางเลือก (คนกินแดด) เครือข่ายเมล็ดพันธุ์คืนถิ่น เครือข่ายชาติพันธุ์มานิ และเครือข่ายเด็กและเยาวชนจังหวัดพัทลุง เพื่อรับข้อมูล และรับฟังปัญหาของเกษตรกรชาวสวนยางพารา
นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ได้นั่งรถสองแถวแบบโบราณเดินทางจากบ้านขาม หมู่ 7 ต.ลำสินธุ์ อ.ศรีนครินทร์ จ.พัทลุง ไปที่สวนยางพาราของ นายสหจร ชุมคช ซึ่งเป็นสวนยางพาราที่เริ่มปลูกไม้แซมยางต่อเนื่องมานานกว่า 10 ปี และเป็นศูนย์เรียนรู้ที่กลุ่มชาวสวนยางพาราใน จ.พัทลุง และจังหวัดใกล้เคียง นำแนวทางไปพัฒนาสวนยางพารา โดยเฉพาะชาวสวนยางในพื้นที่ ต.ลำสินธุ์ มีการพัฒนาสวนด้วยการปลูกพืชแซมยางแล้วประมาณ 200 ไร่
ในระหว่างที่ นายธนาธร เดินชมสวนปลูกไม้แซมยาง เกษตรชาวบ้านได้นำอุปกรณ์การเก็บยางถ้วยให้นายธนาธร ได้ทดลองเก็บยางถ้วยที่ชาวสวนกรีดทิ้งไว้จนเต็มถ้วย และส่งกลิ่นเหม็นให้นายธนาธรได้ลงมือเก็บด้วยตัวเอง เพื่อที่จะได้รับรู้ว่ากลิ่นน้ำยางถ้วยจะเหม็นรุนแรงขนาดไหน และนักการเมืองจะได้รู้ว่ายางถ้วยกิโลกรัมละ 10 กว่าบาท จะคุ้มค่ากับความยุ่งยาก และต้องทนทุกข์ทรมานกับกลิ่นยางขนาดไหน ที่ผ่านมาเห็นนักการเมืองลงพื้นที่ภาคใต้ นักการเมืองจะลงมือกรีดยางพาราโชว์ช่างภาพ แต่สำหรับนายธนาธรจัดให้พิเศษ ถือว่าเป็นคนรุ่นใหม่จะต้องได้รู้เห็นแต่สิ่งที่เป็นจริง และเชื่อว่าจะต้องจดจำไปอีกนาน เพราะยางถ้วยมีกลิ่นเหม็นรุนแรงมาก
นายธนาธร กล่าวว่า หลังจากที่ได้เดินชมสวนยางพาราแซมไม้ของเกษตรกรแล้ว ก็บอกได้ว่าไม่เคยพบว่าสวนยางพาราที่ไหนจะรก และปกคลุมไปด้วยต้นไม้พร้อมพืชอื่นๆ มีช่องให้เดินกรีดยางตามร่องสวน แต่ก็รับรู้ว่าพืชทุกชนิดที่ใช้ปลูกแซมยางก็ให้ผลประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นพืชกลุ่มสมุนไพร ไม้ยืนต้น ได้เก็บใบ เก็บดอก พืชที่ใช้เป็นอาหาร โดยเฉพาะพืชกลุ่มดาหลา มีตลาดรองรับ และขายได้ตลอดปี ใบไม้บางชนิดสามารถส่งขายได้กิโลกรัมละ 180 บาท ทั้งที่กินก็ไม่ได้ ลูกค้าสั่งซื้อไปใช้เป็นสิ่งประดับในจานอาหาร
