ศูนย์ข่าวหาดใหญ่ - คณะศิลปศาสตร์ ม.อ.หาดใหญ่ จัดประชุมทางวิชาการระดับปริญญาตรี ด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ 2 มีการปาฐกถาพิเศษในหัวข้อ “ภาษาและวัฒนธรรมภาคใต้” โดยศิลปินแห่งชาติ “อาจารย์สถาพร ศรีสัจจัง” และการเผยแพร่งานวิจัยของนักศึกษาระดับปริญญาตรีอีกมากมาย
วันนี้ ( 20 เม.ย.) คณะศิลปศาสตร์ มหาวิยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ จัดการประชุมทางวิชาการระดับปริญญาตรี ด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ 2 ณ ห้องประชุมรพีพรรณ สุวรรณณัฐโชติ ชั้น 1 คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ โดยการจัดงานครั้งนี้ จุดประสงค์เพื่อเป็นเวทีเผยแพร่ผลงานวิจัยสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยฯ และสถาบันการศึกษาอื่นๆ เป็นการส่งเสริมให้มีการนำองค์ความรู้ใหม่ๆ ไปประยุกต์ใช้ให้เกิดการพัฒนาในด้านต่างๆ เพื่อสร้างรากฐานความเข้มแข็งทางวิชาการให้แก่นักศึกษา และยังเป็นการส่งเสริมการพัฒนาเครือข่ายการวิจัยระหว่างสถาบันการศึกษา และชุมชน
นอกจากนั้น ภายในงานช่วงเช้ายังมีการปาฐกถาพิเศษในหัวข้อ “ภาษาและวัฒนธรรมภาคใต้” โดยศิลปินแห่งชาติ “อาจารย์สถาพร ศรีสัจจัง” และมีการจัดนิทรรศการ “ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นภาคใต้” ซึ่งหยิบยกเอามโนราห์ ที่เป็นศิลปวัฒนธรรมของภาคใต้มาจัดแสดง มีทั้งการแต่งกายต่างๆ ไปจนถึงข้อมูลต่างๆ เช่น ที่มาของท่ารำ ความหมาย เป็นต้น และในส่วนของช่วงบ่าย มีการนำเสนองานวิจัยของนักศึกษา รวมทั้งมอบรางวัลให้แก่ผู้ได้รับรางวัลงานวิจัยดีเด่นอีกด้วย
ด้าน ผศ.ดร.กานดา จันทร์แย้ม คณบดีคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ กล่าวว่า การจัดงานในครั้งนี้ ก็เพื่อให้นักศึกษาที่ทำงานวิจัยได้นำผลงานมาเผยแพร่ ซึ่งการเผยแพร่ในครั้งนี้จะทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนความรู้กันระหว่างนักศึกษา จากในภาควิชาของตนเอง จากสถาบันอื่นๆ รวมไปถึงจากบุคคลากรในคณะเอง นักศึกษาก็จะได้นำความรู้ตรงนี้ไปใช้ในการพัฒนาสังคมต่อไป ภายในงานก็มีงานวิจัยต่างๆ จากนักศึกษา เช่น ในเรื่องของภาษา ซึ่งนักศึกษาก็ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับภาษา เล็งเห็นข้อบกพร่องต่างๆ ของตัวภาษา และข้อมูลในการวิจัยตรงนี้ สามารถนำมาแก้ไขปรับใช้ได้
ขณะที่อาจารย์สถาพร ศรีสัจจัง ศิลปินแห่งชาติ ได้กล่าวเพิ่มเติมว่า การที่นักศึกษาได้ทำงานตรงนี้ เมื่อจบออกไปแล้ว และทำงานอยู่ในหน่วยงานต่างๆ นั้น ไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง อาจจะไปเป็นสื่อ ครู หรืออย่างอื่น จะทำให้พวกเขาได้รู้ และตระหนักถึงในสิ่งที่เรียนมา นำมาใช้แก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น เป็นสิ่งที่ดีมาก แต่ระบบการศึกษาของไทยนั้น ไม่ค่อยให้นักศึกษาตั้งคำถาม และหามุมมองที่แตกต่าง ส่วนมากจะมองข้ามรากของสังคม ซึ่งสังคมไทยเป็นสังคมที่มีราก
แต่การพัฒนาสังคมนั้น กลับทำให้รากของสังคมขาดไป เราจึงกลายเป็นสังคมไร้ราก ซึ่งผลกระทบจะแสดงออกในทางพฤตินัยของผู้คนออกทางด้านภาษา แสดงออกทางโครงสร้างของสังคม และสังคมก็ไม่สามารถที่จะหาทางออกให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เพราะเรายังมุ่งที่จะพัฒนาด้านวัตถุธรรม มากกว่าการสังเคราะห์ภูมิธรรมจากรากฐานศิลปะ และวัฒนธรรมของเราเอง ไม่มองถึงการปรับให้มีความสมดุล ลืมว่าจะทำอย่างไรที่จะทำให้ชีวิตมีความสุข และคิดว่านักศึกษาที่เข้าร่วมงานในครั้งนี้ ก็น่าจะเป็นกำลังสำคัญกลุ่มหนึ่งที่จะช่วยแก้ปัญหา และช่วยพัฒนาสังคมต่อไป
