“ดอกมะเขือ” สัญลักษณ์ของความเคารพ อ่อนน้อม ถ่อมตน ที่ใช้สำหรับ “บูชาครู”

 

--------------------------------------------------------------------------------
 
 
ครูสอนว่า ให้เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะความอ่อนน้อมถ่อมตนจะทำให้คนเรารู้จักวางตัวได้เหมาะสม ลดความเย่อหยิ่ง ลดความหยาบกระด้าง และไม่ให้หลงยึดติดอยู่ในลาภ ยศ อำนาจ และตำแหน่ง
 
16 มกราคมของทุกๆ ปี ถูกกำหนดให้เป็นวันครู ซึ่งจัดให้มีขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.2500 เนื่องจากครูเป็นผู้ที่มีบุญคุณ เป็นผู้ให้แสงสว่างในชีวิ ต
 
เพื่อระลึกถึงคุณบูรพาจารย์ ศิษย์ขอแสดงความเคารพ สักการะต่อบรรดาครูผู้มีพระคุณทั้งหลาย ด้วย...
 
“ดอกมะเขือ”
 
มีชื่อวิทยาศาสตร์: Solanu ซึ่งสกุลมะเขือปัจจุบันมีอยู่ประมาณ 1,500-2,000 สปีชีส์ ประกอบด้วยพืชปีเดียว และพืชสองปีมากมายหลายชนิด
 
กลุ่มใบ และผลมีเนื้อหลายเมล็ดของมันมีพิษ โดยสารหลักที่ออกฤทธิ์ คือ โซลานิน ซึ่งอาจทำให้ชัก และเสียชีวิตได้หากรับประทานในปริมาณมาก
 
ที่สำคัญโดยธรรมชาติของต้นมะเขือเมื่อมีดอก ดอกที่จะให้ผลจะต้องโค้งลง เหมือนผู้อยู่ในอาการแสดงความเคารพ หรือคารวะบุคคลที่ตนเคารพบูชา ยกย่อง
 
ถ้าดอกมะเขือดอกใดชี้ดอกขึ้นเหมือนดอกไม้ชนิดอื่น ดอกนั้นจะไม่ติดผล จะเน่าร่วงหล่นไป เหมือนบุคคลที่ขาดความอ่อนน้อมถ่อมตน ขาดความเคารพก็จะหมดโอกาสที่จะได้รับการถ่ายทอดความรู้จากครูๆ
 
อีกทั้งยังงอกงามได้ง่ายในทุกที่ เพราะเมล็ดมีมาก ดอกมะเขือจึงใช้เป็นสัญลักษณ์ของความเคารพ ความอ่อนน้อมถ่อมตน และเป็นหนึ่งในดอกไม้ที่ใช้ในพิธีไหว้ครู