หรือใครไม่เห็นอัศจรรย์
เมื่อแสงหวันทอแสงเจิดจ้า
งามระยิบระยับจับดวงตา
บนนภาเมฆลอยล่องต้องหัวใจ
สรรพสิ่งตื่นฟื้นบนผืนน้ำ
ชูดอกงามอวดอัดประภัสสร
แย้มกลีบชูช่อล่อภมร
ให้เอนอ่อนหลอกล่อเพื่อก่อธรรม
สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ สรรพชีวิต
สรรสร้างมิตร สร้างศัตรูคู่เสมอ
เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์อันเลิศเลอ
มันต้องเจอลบล้างสร้างสมดุล
....มันเป็นเช่นนั้นเอง
ภาพเขียน/กวี : นิวร ชัยสวัสดิ์
