ปาราชิกฤๅไม่ปาราชิก?
ย่อมระริกพลิกไหวอยู่ในผ้า
สังฆาฏิสบงจีวรซ่อนกายา
ย่อมรู้ว่าสิ่งใดไหนร้อน-เย็น?
หนึ่งซ่องเสพสังวาสสวาทปน
หนึ่งฉ้อฉลของเขาก็เน่าเหม็น
หนึ่งเข่นฆ่ามนุษย์จุดประเด็น
หนึ่งอวดเป็นอุตริวิเศษญาณ
เมื่อเป็นสงฆ์ทุศีลก็สิ้นสงฆ์
ไม่เหลือหลงเหลวแหลกเมื่อแตกซ่าน
เหมือนตัดคอบั่นหัวตัวประจาน
เหมือนต้นตาลยอดด้วน..จะเหลือใด?
เมื่อขาดแล้วก็ขาดกันในทันที
ถึงเซ้าซี้ต่อรองต่อร่างใหม่
กรรมสำเร็จบาปกรรมก็นำไป
ขืนยื้อไว้ก็ชี้ชัดอลัชชี
สวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจ
จะปรองดองอย่างไรฉันใดนี่
บุญกับบาปต่างขั้วชั่วกับดี
อเวจีจักเปิดบ่อรอเวลา
ปาราชิกฤๅไม่ปาราชิก?
ย่อมระริกพลิกไหวอยู่ในผ้า
หลอกชาวบ้าน..หลอกได้ด้วยมายา
(แต่)จะหลอกตัวที่ชั่วช้า..ว่าอย่างไร?
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
แม้ว่าจะรู้สึกเหนื่อยหน่ายต่อสถานการณ์วงการสงฆ์ที่ทุศีลจนสิ้นสงฆ์...แต่ในฐานะชาวพุทธยังเชื่อมั่นในกฎแห่งกรรมอยู่อย่างไม่เสื่อมคลายครับ...
