สงกรานต์กับการพนันที่เมืองลุง

ไสว รุยันต์

“เมษายน” นับเป็นเดือนที่ร้อนที่สุด และเป็นเดือนที่ครึกครื้นอย่างคึกคักที่สุดของชาวไทย ซึ่งต้องรวมเอาชาวพัทลุงเข้าไว้ด้วย

ในเดือนนี้นับเป็นเดือนเริ่มต้นปีใหม่ของไทยเรามาแต่เก่าก่อน คือทุกวันที่ 13 เมษายนของทุกปี ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนกำหนดวันปีใหม่ตามหลักสากลในวันที่ 1 มกราคมของทุกปี

วันที่ 13 เมษายน ซึ่งเป็นวันสงกรานต์ ในวัยเด็กคงเคยจำได้ว่า ก่อนวันสงกรานต์เด็กๆ แถวบ้านต่างเร่งขวนขวายหาเงินเพื่อไว้ใช้จ่ายในช่วงสงกรานต์ โดยการเก็บข้าวร่วงที่หลงเหลือตามหัวไร่ปลายนา หรือภาษาบ้านเราเรียกว่าข้าว “ล๊อง” ไปขายกับโรงสี

เป็นการหาเงินโดยไม่ต้องขอพ่อแม่

แล้วนำไปชื้อปืนฉีดน้ำ และปืนลูกแก๊ปไว้ยิงเล่น บางส่วนก็นำมาแทง “ไฮโล” หรือไม่ก็ “ชนวัว” ซึ่งเปิดเล่นกันตามวัดอย่างสนุกสนาน ได้บ้าง เสียบ้างตามประสา

หากหมดเงิน ช่วงเดินกลับบ้านหา “ลูกโท่” ริมทางกิน ถือว่าเป็นเรื่องที่สนุกอีกแบบของชีวิตห้วงประเพณีสงกรานต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน “วันว่าง” เพื่อนๆ จะมารวมตัวกันเป็นกลุ่มใหญ่

สำหรับวัยหนุ่มสาวก็เล่นสาดน้ำ ประแป้ง หยอกเย้ากันต่างๆ นานา ส่วนผู้ใหญ่ก็จะเตรียมตัวทำข้าวหลามเพื่อนำไปทำบุญถวายพระในตอนเช้า แล้วเอาไว้แจกผู้สูงอายุยามบ่าย แล้วก็สนุกกันตามความถนัด เล่นยิงลูกสะบ้า หรือเล่นกีฬาท้องถิ่นอีกหลายอย่าง

แต่จากวันนั้นถึงวันนี้ หลายสิ่งหลายอย่างแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

ณ วันนี้ เหลือไว้เพียงบางสิ่งบางอย่างที่คู่กันมากับประเพณีวันสงกรานต์ คือ การรดน้ำดำหัวผู้สูงอายุ ร่วมทำบุญตักบาตร ซึ่งท้องถิ่นหลายแห่งก็พยายามจัดกิจกรรมนี้ขึ้นเพื่อให้เป็นสืบสานประเพณี สืบทอดวัฒนธรรมสู่ชนรุ่นลูกรุ่นหลาน ซึ่งก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี

ในส่วนของการเล่นไฮโล และชนวัว แม้ท้องถิ่นจะไม่ร่วมให้การสนับสนุน แต่ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ลักลอบเล่นกันจนเป็นปกติของเซียนพนันต่างๆ ในแทบทุกพื้นที่

ว่ากันว่า ในแต่ละปี เฉพาะในช่วงประเพณีสงกรานต์จะมีการสะพัดของเม็ดเงินในจังหวัดพัทลุงหลายสิบล้านบาทเลยด้วย

สำหรับปี 2555 นี้ก็เหมือนกับทุกปีที่ผ่านๆ มา เจ้ามือ เซียนพนัน ต่างก็ได้เก็บออมเงิน กู้เงิน แล้วไปเล่นการพนันกันปกติ แม้ในส่วนของเงินกู้จะต้องจ่ายในอัตราดอกเบี้ยที่สูงลิบก็ตาม เพราะความมุ่งหวังจะได้โกยกำไรมีมากมายเหลือล้น

แม้หลายคนมองว่า การพนันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย แต่ก็ยังมีให้เห็นกันอยู่เต็มบ้านเต็มเมือง ยิ่งช่วงสงกรานต์ด้วยแล้ว การเล่นพนันของผู้คนจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวเมื่อเปรียบเทียบกับปกติ

ทว่า กับสงกรานต์ปีนี้มีหลายคนสงสัยว่า ทำไมยังปล่อยให้มีการเล่นกันอย่างสนุกสนาน บางแห่งเริ่มต้นด้วยการรวมกลุ่มของคนทั้งใน และนอกพื้นที่หลายสิบคน แม้จะปิดประตูบ้านเล่นไฮโลกัน แต่เสียงอึกทึกครึกโครมใช่จะไม่มี ส่วนบ่อนชนวัวเถื่อนก็ประกาศประกบคู่กันอย่างโจ่งแจ้ง

แล้วเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลกฎหมายหายไปไหน หรือผู้ว่าฯ และผู้การตำรวจรู้หรือไม่ ?!

อาจจะมีหลายคนให้คำตอบว่า ไม่เชื่อว่าเจ้าหน้าที่บ้านเมืองจะไม่รู้ไม่เห็น แต่ว่าน่าจะมีอะไรสักอย่างบังตา

สงกรานต์ที่พัทลุงปีนี้ การพนันที่อยู่คู่ประเพณีจะมีมากน้อยแค่ไหน ก็คงต้องจับตาดูกันต่อไป