สตูล – เกิดเหตุสลดอีกครั้งเมื่อพะยูนเพศเมีย ซึ่งเป็นสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ได้ไปติดอวนปูของชาวบ้านเสียชีวิตไปอีก 1 ตัว ที่เกาะสาหร่าย จังหวัดสตูล
วันนี้ (29 ก.พ.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่าพบพะยูนเพศเมียความยาวกว่า 1 เมตร น้ำหนักกว่า 40 กิโลกรัม สีเทา ตายจากการติดอวนดักปูของชาวประมงพื้นบ้าน ที่วางอวนดักปูไว้บริเวณหน้าเกาะสาหร่าย หมู่ที่ 6 ต.เกาะสาหร่าย อ.เมือง จ.สตูล ซึ่งห่างจากเกาะเพียง 1 กิโลเมตร เท่านั้น
โดย นายราเชด นาดมา ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 6 ต.เกาะสาหร่าย เล่าว่า การตายของพะยูนในครั้งนี้น่าจะมาจากสาเหตุขาดอากาศหายใจ เพราะพะยูนมักจะว่ายขึ้นมาหายใจเหนือน้ำ เมื่อถูกอวนดักปูพันรอบตัวจนมีบาดแผลที่คลีบหางและขึ้นมาหายใจไม่ได้ทำให้ตายในที่สุด ประกอบกับการกู้อวนดักปูชาวประมงพื้นบ้านจะกู้ 2 วันต่อหนึ่งครั้งทำให้ช่วยชีวิตพะยูนไว้ไม่ทัน
ผู้ใหญ่บ้าน ม.6 ต.เกาะสาหร่าย ยังบอกด้วยว่า ประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา เคยมีพะยูนเข้ามาใกล้อวนชาวบ้านเหมือนกัน โดยขณะนั้นมีการล้อมเขตเพื่อป้องกันพวกประมงอวนลาก แต่ครั้งนั้นพะยูนไม่ได้เข้ามาใกล้ฝั่งขนาดนี้ ทำให้ชาวบ้านเชื่อกันว่าหลังมีการฟื้นฟูประมงพื้นบ้านความอุดมสมบูรณ์ก็กลับมาทำให้พะยูนเข้ามาใกล้ฝั่งมากขึ้นได้ง่าย
หลังจากพบซากพะยูนชาวบ้านได้ช่วยกันนำขึ้นมาไว้ที่ศูนย์อนุบาลเต่าทะเลประจำหมู่บ้าน เพื่อประสานทางศูนย์วิจัยสัตว์ทะเลภูเก็ตมาปรึกษาหารืออีกครั้งว่าจะทำอย่างไรดีกับซากพะยูนดังกล่าว
วันนี้ (29 ก.พ.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่าพบพะยูนเพศเมียความยาวกว่า 1 เมตร น้ำหนักกว่า 40 กิโลกรัม สีเทา ตายจากการติดอวนดักปูของชาวประมงพื้นบ้าน ที่วางอวนดักปูไว้บริเวณหน้าเกาะสาหร่าย หมู่ที่ 6 ต.เกาะสาหร่าย อ.เมือง จ.สตูล ซึ่งห่างจากเกาะเพียง 1 กิโลเมตร เท่านั้น
โดย นายราเชด นาดมา ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 6 ต.เกาะสาหร่าย เล่าว่า การตายของพะยูนในครั้งนี้น่าจะมาจากสาเหตุขาดอากาศหายใจ เพราะพะยูนมักจะว่ายขึ้นมาหายใจเหนือน้ำ เมื่อถูกอวนดักปูพันรอบตัวจนมีบาดแผลที่คลีบหางและขึ้นมาหายใจไม่ได้ทำให้ตายในที่สุด ประกอบกับการกู้อวนดักปูชาวประมงพื้นบ้านจะกู้ 2 วันต่อหนึ่งครั้งทำให้ช่วยชีวิตพะยูนไว้ไม่ทัน
ผู้ใหญ่บ้าน ม.6 ต.เกาะสาหร่าย ยังบอกด้วยว่า ประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา เคยมีพะยูนเข้ามาใกล้อวนชาวบ้านเหมือนกัน โดยขณะนั้นมีการล้อมเขตเพื่อป้องกันพวกประมงอวนลาก แต่ครั้งนั้นพะยูนไม่ได้เข้ามาใกล้ฝั่งขนาดนี้ ทำให้ชาวบ้านเชื่อกันว่าหลังมีการฟื้นฟูประมงพื้นบ้านความอุดมสมบูรณ์ก็กลับมาทำให้พะยูนเข้ามาใกล้ฝั่งมากขึ้นได้ง่าย
หลังจากพบซากพะยูนชาวบ้านได้ช่วยกันนำขึ้นมาไว้ที่ศูนย์อนุบาลเต่าทะเลประจำหมู่บ้าน เพื่อประสานทางศูนย์วิจัยสัตว์ทะเลภูเก็ตมาปรึกษาหารืออีกครั้งว่าจะทำอย่างไรดีกับซากพะยูนดังกล่าว
