นราธิวาส – ครูสาวนราธิวาสเผยใช้ชีวิตท่ามกลางความกดดัน ความเครียด และขาดกำลังใจ จากเหตุความไม่สงบที่เหมือนชีวิตบนเส้นด้าย ทำให้ไม่สามารถพัฒนาการเรียนการสอนให้ลูกศิษย์ได้อย่างเต็มที่ เผยได้แต่ภาวนาขอให้อยู่รอดปลอดภัยได้เพียงวันต่อวัน และปรับเปลี่ยนชีวิตให้อยู่ในวงจำกัดเฉพาะบ้านกับโรงเรียนเท่านั้น
นางสาวปรีดา สะนิกอเด็ง ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านค่าย อ.เมือง จ.นราธิวาส เปิดเผยถึงความเป็นอยู่ของครูในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ท่ากลางสถานการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นในพื้นที่ว่า ถึงแม้โรงเรียนบ้านค่ายจะอยู่ในเขตอำเภอเมืองแต่ก็ถือว่าห่างจากตัวเมืองไปหลายกิโล
อีกทั้งโรงเรียนยังอยู่ในแหล่งชุมชนของชาวบ้านซึ่งจะต้องให้กลุ่มชาวบ้านเข้ามาดูแลความปลอดภัยให้ด้วย ซึ่งเมื่อเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบขึ้นกลุ่มครูก็ต้องอยู่ด้วยความหวาดผวาทุกครั้งเพราะกลัวว่าจะเกิดขึ้นกับตนเองขึ้นในวันใดวันหนึ่ง
โดยทุกวันครูจะต้องมีการนัดแนะว่าจะเดินทางเข้าโรงเรียนกี่โมง ซึ่งในแต่ละวันจะต้องนัดเวลาไม่ตรงกันเพื่อความปลอดภัย จากนั้นก็เดินทางไปพร้อมกันทั้งรถจักรยานยนต์และรถยนต์ บางครั้งก็รอเจ้าหน้าที่แต่บางครั้งก็ไม่รอเพราะทางครูเองก็ไม่แน่ใจว่าจะปลอดภัยเหรือเปล่าที่เดินทางไปพร้อมเจ้าหน้าที่
เมื่อไปถึงโรงเรียนแล้วก็รู้สึกดีขึ้นเพราะรู้ว่าโรงเรียนมีรั้วรอบขอบชิดและเชื่อในความปลอดภัย ส่วนตอนเที่ยงจากที่เคยไปกินข้าวข้างนอกนั้น ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ขึ้นก็ต้องกินข้าวเที่ยงในโรงเรียน ซื้อผักและอาหารสดมาช่วยกันทำกิน เพราะครูไม่อยากเดินทางออกไปข้างนอก
ส่วนตอนเย็นก็ต้องรีบกลับเมื่อเลิกเรียน บ่ายสามโมงเย็นก็รีบเก็บข้าวของและรีบเดินทางกลับบ้าน และด้วยปัจจุบันนี้เกิดเหตุขึ้นบ่อยมากขึ้นทำให้ครูต้องระวังตัวเพิ่มขึ้นซึ่งเชื่อว่าครูส่วนใหญ่จะรู้สึกอึดอัด เพราะยากที่จะใช้ชีวิตเหมือนเดิม สามารถเดินเท้าออกนอกโรงเรียนไปทักทายชาวบ้านได้ ไปนั่งคุยตามร้านน้ำชา คุยเล่นได้ แต่เดี๋ยวนี้กลับทำไม่ได้แล้วเพราะไม่รู้ว่าชาวบ้านคิดยังไงกับกลุ่มครู
นางสาวปรีดา กล่าวเพิ่มเติมด้วยว่า ตนนั้นรับราชการครูมากว่า 6 ปีแล้วซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครูนั้นได้สร้างความหวาดผวาและความท้อแท้ให้กับกลุ่มครูในพื้นที่อย่างมาก เพื่อนหลายคนที่เป็นครูก่อนหน้านี้มีการย้ายไปสอนที่จังหวัดอื่นหรือบางคนก็ลาออกเพื่อความสบายใจ เพราะปัญหาความกังวลในเรื่องความปลอดภัยนั้นถือเป็นปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นกับครูซึ่งจะทำให้เครียดและไม่สามารถพัฒนาการสอนให้ดีได้เพราะมีความกังวลอยู่ในใจ
นับจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นเพื่อนครูต่างขอกู้เงินเพื่อมาทำการซื้อปืน เพราะคิดว่าการมีปืนจะสร้างความอุ่นใจได้มากขึ้น ซึ่งส่วนตัวไม่คิดที่จะซื้อเพรารู้ว่าซื้อไปก็ไม่สามารถสู้กับกลุ่มก่อความไม่สงบได้ เพราะหากเค้าตั้งใจที่จะก่อเหตุแล้วเราคงจะทัดทานได้ยาก อีกอย่างเป็นผู้หญิงด้วยจึงไม่อยากซื้อ แต่ด้วยครูจะรู้สึกย่ำแย่กับเหตุการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ย่อท้อที่จะเดินทางไปสอนหนังสือให้กับเด็ก เพราะในหลายพื้นที่ก็ยังเป็นที่กันดารอยู่แต่ครูก็ยังคงเดินทางเข้าไปสอนเพื่อให้ความรู้แก่เด็ก
นางสาวปรีดา สะนิกอเด็ง ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านค่าย อ.เมือง จ.นราธิวาส เปิดเผยถึงความเป็นอยู่ของครูในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ท่ากลางสถานการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นในพื้นที่ว่า ถึงแม้โรงเรียนบ้านค่ายจะอยู่ในเขตอำเภอเมืองแต่ก็ถือว่าห่างจากตัวเมืองไปหลายกิโล
อีกทั้งโรงเรียนยังอยู่ในแหล่งชุมชนของชาวบ้านซึ่งจะต้องให้กลุ่มชาวบ้านเข้ามาดูแลความปลอดภัยให้ด้วย ซึ่งเมื่อเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบขึ้นกลุ่มครูก็ต้องอยู่ด้วยความหวาดผวาทุกครั้งเพราะกลัวว่าจะเกิดขึ้นกับตนเองขึ้นในวันใดวันหนึ่ง
โดยทุกวันครูจะต้องมีการนัดแนะว่าจะเดินทางเข้าโรงเรียนกี่โมง ซึ่งในแต่ละวันจะต้องนัดเวลาไม่ตรงกันเพื่อความปลอดภัย จากนั้นก็เดินทางไปพร้อมกันทั้งรถจักรยานยนต์และรถยนต์ บางครั้งก็รอเจ้าหน้าที่แต่บางครั้งก็ไม่รอเพราะทางครูเองก็ไม่แน่ใจว่าจะปลอดภัยเหรือเปล่าที่เดินทางไปพร้อมเจ้าหน้าที่
เมื่อไปถึงโรงเรียนแล้วก็รู้สึกดีขึ้นเพราะรู้ว่าโรงเรียนมีรั้วรอบขอบชิดและเชื่อในความปลอดภัย ส่วนตอนเที่ยงจากที่เคยไปกินข้าวข้างนอกนั้น ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ขึ้นก็ต้องกินข้าวเที่ยงในโรงเรียน ซื้อผักและอาหารสดมาช่วยกันทำกิน เพราะครูไม่อยากเดินทางออกไปข้างนอก
ส่วนตอนเย็นก็ต้องรีบกลับเมื่อเลิกเรียน บ่ายสามโมงเย็นก็รีบเก็บข้าวของและรีบเดินทางกลับบ้าน และด้วยปัจจุบันนี้เกิดเหตุขึ้นบ่อยมากขึ้นทำให้ครูต้องระวังตัวเพิ่มขึ้นซึ่งเชื่อว่าครูส่วนใหญ่จะรู้สึกอึดอัด เพราะยากที่จะใช้ชีวิตเหมือนเดิม สามารถเดินเท้าออกนอกโรงเรียนไปทักทายชาวบ้านได้ ไปนั่งคุยตามร้านน้ำชา คุยเล่นได้ แต่เดี๋ยวนี้กลับทำไม่ได้แล้วเพราะไม่รู้ว่าชาวบ้านคิดยังไงกับกลุ่มครู
นางสาวปรีดา กล่าวเพิ่มเติมด้วยว่า ตนนั้นรับราชการครูมากว่า 6 ปีแล้วซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครูนั้นได้สร้างความหวาดผวาและความท้อแท้ให้กับกลุ่มครูในพื้นที่อย่างมาก เพื่อนหลายคนที่เป็นครูก่อนหน้านี้มีการย้ายไปสอนที่จังหวัดอื่นหรือบางคนก็ลาออกเพื่อความสบายใจ เพราะปัญหาความกังวลในเรื่องความปลอดภัยนั้นถือเป็นปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นกับครูซึ่งจะทำให้เครียดและไม่สามารถพัฒนาการสอนให้ดีได้เพราะมีความกังวลอยู่ในใจ
นับจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นเพื่อนครูต่างขอกู้เงินเพื่อมาทำการซื้อปืน เพราะคิดว่าการมีปืนจะสร้างความอุ่นใจได้มากขึ้น ซึ่งส่วนตัวไม่คิดที่จะซื้อเพรารู้ว่าซื้อไปก็ไม่สามารถสู้กับกลุ่มก่อความไม่สงบได้ เพราะหากเค้าตั้งใจที่จะก่อเหตุแล้วเราคงจะทัดทานได้ยาก อีกอย่างเป็นผู้หญิงด้วยจึงไม่อยากซื้อ แต่ด้วยครูจะรู้สึกย่ำแย่กับเหตุการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ย่อท้อที่จะเดินทางไปสอนหนังสือให้กับเด็ก เพราะในหลายพื้นที่ก็ยังเป็นที่กันดารอยู่แต่ครูก็ยังคงเดินทางเข้าไปสอนเพื่อให้ความรู้แก่เด็ก
